De metro brengt mij van Schiedam naar Rotterdam. Vanaf het Eendrachtsplein is het slechts een nihil stukje wandelen naar de Exit, die ik betreed. Met een groepje vrienden komen we Schiedams heetste rock-n’-rollband, Vegas For Millions, van support voorzien, zoals het ons betaamt. Het is al vrij vroeg redelijk druk, wat we te weten komen door waarneming. Er wordt bier gezopen bij het leven en het Yeah! is niet van de lucht. Dat komt omdat we dat vaak roepen. Vegas’ voorprogramma wordt verzorgd door het mij vooralsnog onbekende Liger. Hun myspace vermeldt invloeden van bands als Sonic Youth, Dinosaur Jr. en Pavement, wat voor 66,7% natuurlijk prima inspiratiebronnen zijn. Liger trapt af met twee nummers die me qua intensiteit inderdaad aan de oude Sonic Youth doen denken. Dissonante akkoorden, gemene loopjes en een stuwende beat. Met name nummer 2, titel mij onbekend, kan me erg bekoren. Er wordt gefeedbackt en op pedalen gestampt zoals Thurston Moore dat ook graag doet. Daarna zakt de boel wat in. Er volgen wat minder pakkende nummers en de podiumpresentatie nodigt ook niet direct uit tot dansen alsof je leven er vanaf hangt. Kom op jongens, manoeuvreer af en toe gewoon eens een gitaar in het aandoenlijke smoeltje van een meisje dat vooraan staat en jullie nogal verliefd bekijkt. Rock n’roll. Had die fictieve slet daar maar niet moeten staan. Ondanks de enigszins vrijblijvende presentatie kan het zeker nog wat worden met Liger, want aan componeertalent en goeie muzikanten ontbreekt het ze niet. Van een enigszins vrijblijvende presentatie heeft Vegas For Millions nog nooit gehoord. Vanaf opener ‘No one else is close’, waarin ook nog een stukje van de Stones’ ‘Jumping Jack Flash’ de revue passeert, zijn alle remmen los. De energie slaat over op het publiek, dat een orgie begint. De liedjes van geile Geoffrey Harreman, die z’n Gretsch misbruikt alsof het een vrouw is, gaan erin als koek. Sexy Steven van Wees en robuuste Ruben Hoogland vormen de strak voortploegende ritmesectie. Dit is hete, transpirerende rock n’roll van de bovenste plank. Vooral tijdens de stukken waarin de band wat gas terugneemt, komen de songwritekwaliteiten van Geoffrey tot hun recht. ‘A Call’ en meezinghitje ‘Worst Case Scenario’ houden de aandacht vast en het publiek valt allerlei ontroering ten deel. Tranen vloeien en mensen vallen elkaar in de armen. Met knaller ‘What’s in his mind (inside)’ sluit Vegas For Millions een geïnspireerde, nietsontziende set af.