Face Tomorrow, Rotterdams hoop in bange dagen heeft een nieuwe plaat, gisteren officieel gereleased. Zaterdag 4 oktober werd in Rotown het album ‘In the Dark’ gepresenteerd aan het publiek. Het nieuwe schijfje bevat 13 nummers waarvan sommige als episch betiteld kunnen worden. Het geheel doet een beetje ‘Toolish’ aan maar het karakteristieke Face Tomorrow geluid ontbreekt in geen enkel nummer. Het album begint met het ijzersterke On my own, gelijk een van de ruigere nummers van de plaat en de trend voor de rest van de plaat is met deze track zeker gezet. Van een goede ballad zijn de heren ook niet vies. Het 3e nummer Overpowered, wat al enige tijd te beluisteren was op Kink FM, is een rockballad zoals ze horen te zijn. Dynamisch sterke vocalen en een mooie tekst. Het nummer is dan ook gelijk de eerste single van de plaat. Ander kippenvel moment... track 10. Compleet met piano, droeve uithalen, koortjes en natuurlijk een bombastisch einde waarbij men de zon weer ziet opkomen Naarmate de plaat vordert bekruipt wel het gevoel dat het geheel af en toe een beetje naar het “over the top” neigt, het is wel een en al dramatiek wat de klok slaat. Maar dat maken de heren ruimschoots goed door hun ingehouden kracht, onderliggende energie en de in sommige nummers aanwezige verassende overgangen. Hoewel de band zelf graag spreekt van indie rock zou ik het album willen plaatsen in de categorie emocore (let wel geen emo!) en dan wel emocore van de beste soort. Beste nummer? Track 2 Means to an End mede door de ijzersterke tekst. Conclusie? Als dit jouw soort muziek is dan is het geweldige plaat, die blijft boeien tot het laatste nummer. Als je iets minder dramatisch ingesteld bent, kan ik me voorstellen dat je halverwege de plaat toe bent aan iets anders. Desalniettemin, goed werk!