Vrienden, familie en fans van Audio Elixer hebben zich op het Kruisplein verzameld en na de hoofden geteld te hebben vertrekt de fanbus rond half acht richting Amsterdam. De sfeer zit er goed in en dat verandert ook niet zodra er flessen whisky en blikjes bier doorgegeven worden.
Al snel verdwijnt het album Zwarte Parels in de cd-speler en een moment later schallen de stemmen van de Vos, de Kraai en de Das door de bus. We arriveren een uur te vroeg en buschauffeur Eddy rijdt nog een rondje door de stad, totdat de deuren van de Paradiso eindelijk open gaan.
Bij binnenkomst krijgt elke bezoeker een GPNL finale cd, waarop één nummer per finalist uit de vier categorieën opstaat. Ook wordt een Grote Prijs munt in de handen geduwd, die ze later in de stembus van hun favoriete deelnemer mogen gooien. Het aantal stemmen dat de finalisten via het internet hebben gekregen worden opgeteld bij het aantal stemmen uit de stembussen; de deelnemer met de meeste stemmen wint vanavond de publieksprijs.
Backstage blijkt dat Concrete, Audio Elixer en theFringe samen een kleedkamer delen. Niet iedereen is aanwezig, de meesten lopen rond in de zaal om hun eerste concurrent te bekijken; Surya&Robian staan inmiddels al op het podium. Concrete moet als tweede op en is druk bezig de laatste details voor zijn optreden te regelen. In één van de gangen staan Proskript van theFringe en Kastro van AE grappen te maken. In werkelijkheid is Kastro iets minder vrolijk; “Ik maak me zorgen over het geluid. Volgens mij ben ik nog nooit zo zenuwachtig geweest,” bekent hij.
Het geluid blijkt inderdaad niet optimaal te zijn. De voormalige kathedraal heeft altijd al een beruchte akoestiek gehad, één die wellicht gewoon niet geschikt is voor hiphopconcerten. Maar dit weerhoudt de finalisten er niet van om een goede show neer te zetten. “Niet om politiek correct te doen, maar ik denk dat iedereen op dit moment evenveel kans heeft om te winnen,” zegt Mixt Ape van theFringe na het optreden van de groep. En het klopt; het is moeilijk te bepalen wie de meeste reactie van het publiek krijgt. Maar dat de reacties erg positief zijn, is goed te zien. M.O. en Brakko voelen zich duidelijk thuis als ze na elke track een groots applaus krijgen van hun stadsgenoten. theFringe heeft geen fanbussen of aanhang meegenomen, maar krijgt toch de hele zaal aan het springen. Een vermoeide Concrete wordt na zijn optreden belaagd met complimenten. “Ik vond het zelf ook goed gaan, ja!” lacht hij.
Het is duidelijk dat de finalisten er alles aan hebben gedaan om zich te onderscheiden van de anderen. Zo heeft Audio Elixer twee danseressen meegenomen en worden de beats tijdens Manu’s optreden verrijkt met een aantal live violen.
Als het laatste optreden geweest is, is het tijd voor de jury om een winnaar uit te kiezen. Terwijl zij overleggen, vermaakt Kleine Jay, de winnaar van vorig jaar, samen met Cartes het publiek. Ook kunnen de laatste muntjes in de stembussen gegooid worden. Zo’n uur later zijn de stemmen geteld en is de uiteindelijke beslissing gemaakt.
De Grote Prijs blijft achter in Amsterdam. Na lang beraad heeft de jury M.O. en Brakko tot winnaars verkozen. De mannen van theFringe gaan er echter vandoor met zowel de publieksprijs als de muzikantenprijs, zodat Rotterdam niet zonder winnaars achterblijft.
En hoewel de andere Rotterdammers en de fanbussen weer met lege handen richting de havenstad vertrekken, kan niemand ontkennen dat zij zich meer dan genoeg hebben bewezen vanavond.