Bij binnenkomst was het weer even oude herinneringen ophalen die Ted Langebach daar heeft neergelegd. €1,50 voor de garderobe, alsof er niets veranderd is. Binnen hing er een echt festival vibe met lege biertreetjes en stands met muntjes. En omdat ik eigenlijk puur en alleen voor Tv on the Radio ben gekomen besluit in een beetje rond te kijken. Hierdoor zie ik nog een flink stuk van Micachu & the Shapes.

De gemiddelde leeftijd was volgens mij 12, maar wat is deze band leuk! Twee jonge jochies en een klein meisje die bijna jaloersmakend bezig waren. Een gitaar met een touw eromheen, een stofzuiger, veel electronica en een hoog piepstemmetje. Voor mij de verassing van de avond. Leuk om te zien dat ze zelf ook en beetje verbaasd leken dat ze zo aan het rocken waren. Maar toch door naar de andere zaal vanwege Tv on the Radio. Via de grote Lord of the Rings deur door naar de andere zaal. Een biertje voor tijdens de show meegepakt en afwachten.

Het eerste nummer, Young Liars, wordt erg mooi ingezet. Een rustig begin met belletjes wat steeds verder opbouwt en steeds dikker wordt. Als dit een voorbode is dan sta ik hier prima dacht ik zo. Naarmate het nummer vordert blijkt het geluid niet echt heel goed te zijn, het is mat en vlak allemaal. Verder spelen ze weinig nieuw werk, want met zo’n plaat als Dear Science echt heel jammer is. Op een gegeven moment heb ik het eigenlijk alweer een beetje gezien en dat is juist het probleem met dit optreden. Als een fan van deze band weten ze me nergens echt te pakken. Ik krijg nooit het idee dat ik naar iets bijzonders sta te kijken. Ook het optreden zelf is mat en vlak, erg jammer dus.

Na afloop mocht er geen gebruik meer worden gebruikt van de grote LOTR deur, waardoor je verplicht was door het kleine gangetje/rookruimte van zaal naar zaal moest. Dit was op z’n zachtst gezegd onhandig, en je raakte snel je vrienden kwijt. Ik besloot ze te gaan zoeken en te gokken op de laatste metro naar het centrum. Hierdoor zag ik nog een heel klein stukje van Tim Exile. Een gast met een alu-folie fetish, maar ook daar had ik weinig zin meer in.

Wel jammer dat ik Roots Manuva heb gemist. Niet omdat z’n nieuwe plaat nu zo geweldig is, maar gewoon omdat z’n eerste twee dat wel zijn. Hij zal ongetwijfeld 1 Hope gedaan hebben. Alleen dat is al jammer om te missen. Maar ik vond het leuk geweest. Bazar Curieux 2008 was voor mij geen echt bijzonder festival, maar daartegenover staat dat het wel erg gezellig was, en eigenlijk gaat het daar ook om.