De mannen van The Album Leaf, met als frontman James LaValle, genieten niet van het grote succes, maar destemeer van de kleine legende die zij zijn. Sinds 1999 wordt het werk van The Album Label goed ontvangen. Toch haalde het niet de klapper die Sigur Rós werd. En gelukkig maar, want zeg nou eerlijk, dit soort bands zien op kleine locaties maakt het alleen maar intiemer… tenminste, als die mannen bij de bar eens hun mond zouden houden. Met het album In A Safe Place, dat in 2004 verscheen, kwam al snel de vergelijking met Sigur Rós. Niet zo gek ook, aangezien The Album Leaf Sigur Rós ook steunde in de release, en zelfs de studio van de IJslandse helden er aan te pas kwam. Toch ben ik het niet eens met de mensen die het constant in die hoek proberen te gooien. The Album Leaf weet vooral met elektronica het geluid aardig aan de grond te houden, terwijl de melodie wél in de lucht blijft zweven. Vorig jaar kwam Into The Blue Again uit op het Sub Pop label en er volgde een toer. Het voordeel van Rotown is meteen ook haar nadeel; al is Rotown klein en intiem, het is er ook vaak rumoerig. Zo ook tijdens het voorprogramma Corrina Repp. Het slaat nergens op om een band af te kraken op hun voorkomen. Maar ik doe het toch. De zangeres van de band doet me totaal niets. Een klein blond mormel met een stem die aardig mooi is, maar waarvoor ze heel erg haar best moet doen, wat ze toevallig vandaag niet doet. Denk aan iemand die opschept dat ze paard rijdt, maar elk weekend op een pony zit. Veel charmanter is de vrouw met het ondergronds femme fatale kapsel op de toetsen. Zij de zaal in duistere sferen à la Baise Moi te brengen. Ze is in staat om vocalen van de Repp naar een hoger niveau te brengen. De band brengt goede liedjes. Maar het voorkomen van de band, het laatste optreden van hun Europese tour én het pratende publiek in Rotown helpen het optreden niet naar een climax. De hoop voor de band geef ik zeker niet op. Het zijn goede, dromerige en krachtige nummers die hier en daar voorspelbaar of incompleet klinken, maar met wat meer energie zou de band echt wel een goede set neer kunnen zetten. Of de gespreksstof op begint te raken bij de mensen achterin, of dat ze werkelijk gegrepen worden door The Album Leaf is onduidelijk, maar dat de band een erg goed optreden verzorgt is wel duidelijk. The Album Leaf komt echt met een eigen geluid. De band speelt vooral nummers van het nieuwe album Into The Blue Again, maar die sluiten zo perfect aan bij het oude werk dat er totaal geen sprake van barrières is. Het Album Leaf-optreden vormt één mooi geheel, en de nummerkeuze is keer op keer perfect. Droommuziek en Rotown gaan deze avond uitstekend samen. Het is nu al het beste concert van dit jaar (tot nu toe). Het materiaal dat de band maakt blijft van een hoog niveau. Misschien is dit ook wel de laatste tour door Europa waar de zaaltjes klein mochten zijn.