Het album van The Pipettes, We Are The Pipettes, is zoet, mierzoet. Maar niet irriterend, not at all, je krijgt er juist een lach van op je gezicht. Toch moet ik moet bekennen dat mijn verwachtingen niet bijster hoog zijn. Een bij elkaar gezocht bandje, dat ook nog eens soort gimmick doet, dat kan niet veel zijn… Verrassend genoeg moet ik dit ontkrachten, want het de meiden maken er een vrolijk feestje van. Tromgeroffel. Ineens staan ze daar met hun vaste band The Cassettes. En kijken ze brutaal het publiek in. In uiteraard hun polkadot-jurkjes. Ze moeten duidelijk nog even warm draaien, maar dit duurt niet heel lang. Hun liedjes zijn kort, maar zeker krachtig. De choreografie is geweldig en klopt helemaal bij de stijl. Bij het nummer Simon Says zitten ze er helemaal in en krijgen ze het publiek makkelijk mee. Je moet ook wel, stilstaan lukt niet bij zo’n dosis enthousiasme. De pasjes gaan makkelijker en zelfs stoere Rose lijkt wat te ontdooien. Hun act loopt lekker en er worden flink wat concert-cliche’s uit de kast getrokken. Bijvoorbeeld verwijzend naar hun eerst optreden in Nederland, “Rotterdam, you are our best Dutch audience ever!” Bij Because It’s Not Love gaan alle handjes de lucht in, de meiden om me heen staan hard mee te klappen, maar ook de mannen lijken niet stil te kunnen staan. Zo ook bij Judy, mijn persoonlijke favoriet, waar blijkbaar meer mensen zo over denken, want er wordt flink meegeblerd. “Judy, whooa, what you’re gonna do, when you’re older…” Nadat de meiden flink bezweet hun laatste nummer doen wordt er hard geschreeuwd om een encore en natuurlijk komen ze terug. Ze sluiten af met Shapes en We Are The Pipettes. Absoluut leuk! Zoals ik eerder al bekende had ik weinig verwachtingen van het concert, zo’n meidengroep als dit had namelijk ook makkelijk kunnen ontaarden in een hoop geschret. Maar dit was niet het geval. Ze klonken zelfs goed en de act was heerlijk cheesy. Hun band The Cassettes was top, zij verdienen zeker een eervolle vermelding. Kortom, alles klopte, de interactie tussen de meiden, de band, de Spektor-sound en zelfs hun drankjes. Uiteraard geen whiskey voor de meiden, maar lekkere zoete cassis!