Ineens zit Nina Hagen al een paar dagen in mijn hoofd en draai ik haar platen veelvuldig. Zelfs mijn vader had in de jaren tachtig wel een zwak voor haar. En hij hield verder toch echt alleen van Corrie Konings en Vicky Leandross. Veel gekker moest het bij hem echt niet worden. Mieke Telkamp was al te wild en uitgesproken. Loes Haasdijk kon nog net. Maar voor Nina Hagen had hij op een bepaalde manier wel een zwak. En dat was om nog een tweede reden zeer opmerkelijk. Ze is Duits. Mijn vader is van 1929 en stuurt anno 2005 Duitse toeristen die de weg naar Ouddorp of Renesse vragen nog steeds de kant van Texel op. Een Duitse wildplasser loopt op de Zuid-Hollandse eilanden nog steeds het risico om onverhoeds door de Massey Fergusson van mijn vader geschept te worden. Waarom zit ik ineens vanuit het niets (hooguit Graham Parsons en Nancy Sinatra) zo in Nina Hagen? Ik kan twee aantoonbare redenen bedenken. Ten eerste is mijn wijf altijd weg van haar geweest en was zij in de jaren tachtig zelfs een look-a-like die de kakkers in Bloemendaal en omgeving de stuipen ermee op het lijf joeg. Momenteel zitten wij nogal in een intense fase en ben ik extra gevoelig voor allerlei details die normaal in de waan van alledag ondersneeuwen. De tweede reden is dat ik een paar dagen geleden tijdens Twee Vandaag een reportage over en met Ellen ten Damme zag. Zij gaat op zaterdag 12 maart aanstaande meestrijden tijdens de finale van het Nationale Songfestival in Duitsland, met een lied met als strekking dat je beter kunt neuken dan oorlog voeren. Daar valt best wat voor te zeggen, natuurlijk. En Ellen is dan ook zeker een optie. Ze noemde Nina Hagen als één van haar voorbeelden. Als Ellen wint vertegenwoordigt zij Duitsland tijdens het Eurovisie Songfestival in de Oekraïne en dat zal als een veel zoetere wraak smaken dan de gewonnen halve finale van het EK in 1988. Jammer dat Rinus Michels dit net niet meer mag meemaken. Mijn vader zit in ieder geval voor de buis gekluisterd en ik weet zeker dat hij, zodra Ellen in het beeld verschijnt, even in zichzelf zal denken ‘das best een lekker wif en ze likkent een bietje op dat gekke Duitse wif dat met die Brood omging vroeger”.