Eerste avond Numoonfest zeer geslaagd

Van piepknor elektronica tot inheemse percussie

Job den Dulk, ,

Vrijdag 16 december vond de eerste avond plaats van het nieuwe Numoonfest, gehouden in Lantaren Venster. Dat Rotterdam er een leuk evenement bij heeft, mag met trots gezegd worden. Bezoekers konden in vijf zalen terecht voor muziek, film en schilderkunsten. Uitschieters op muzikaal vlak waren State Of Monc en Kraak & Smaak.

Van piepknor elektronica tot inheemse percussie

Helaas kom ik iets te laat binnen om het optreden van de Rotterdamse La Kidda bij te wonen. Fotografe Jessica van der Velde heeft haar nog wel digitaal kunnen vastleggen, dus kijk hier links hoe dat was. Phil Martin, de Dordtse producer/toetsenist/drummer/beatclub-organisator, is net bezig als ik de grote zaal binnenkom. Het is vreemd om al de optredens te zien in het anders zo rustige filmhuis Lantaren Venster. Maar naarmate de avond vordert moet ik tot de conclusie komen dat de prachtige zalen perfect geschikt zijn voor een multidisciplinair festival als Numoonfest. Phil Martin swingt de pan uit met zijn relaxte mix van 70ties en world beats. Eigenlijk zie ik de producer voor het eerst achter het drumstel, in plaats van toetsen. Dat hij ook dit instrument goed beheerst moge duidelijk zijn als de heupen van het publiek aarzelend beginnen te bewegen (het is tenslotte nog vroeg). Het publiek wat vanavond door de zalen doolt is erg divers, blank, zwart, oud, jong, student, yup; alles is aanwezig, en ook nog in redelijk grote getale. Verder dwalend komen we aan in filmzaal Venster 1, waar je in een stoel kunt kijken naar de laptopkunsten van Banabila, een van Rotterdams bekendste beat knutselaars. Hij wordt bijgestaan door nog een laptopkunstenaar, genaamd Monoscope, alleen die maakt beelden die bij de muziek passen. Het is wel even leuk maar na een tijdje slaat toch de verveling toe, van twee mensen achter een computer word ik toch nooit zo opgewonden. Dan maar even kijken bij Alice Rose, de Deense solo artieste die twee avonden op het programma staat. Ze heeft duidelijk technische problemen, haar mini casio vertoont kuren en drie keer per nummer past ze het ritme aan. Maar juist door de manier waarop Alice hierop reageert geeft haar stijl. Ze gaat gewoon stug door en zingt tussen het gepiel met de elektronica op een Bjorkmanier waar je kippenvel van krijgt. In de grote zaal is State Of Monc begonnen, de enige Rotterdamse fusion/jazz/dance live combi die werkelijk weten te boeien. Het is al weer een paar jaar geleden dat ik de heren heb zien spelen, maar wat ze nu weten neer te zetten overtreft mijn verwachtingen. State Of Monc lijkt alles meer op een rijtje te hebben, en ze hebben er duidelijk voor gekozen om een dansset neer te zetten. De ritmes zijn vooral op drum 'n bass geënt, terwijl de sax en trompet weirde fusion lijntjes spelen. Je merkt aan alles dat dit doorgewinterde muzikanten zijn, die ook nog flink hun mannetje als solist. Vooral het trompetwerk van Arthur Flink mag er zijn. Rotterdam mag trots zijn op deze band! Tussendoor begeven we ons ook nog even naar de Stille Disco waar Andre Dadi en Silent Disco DJ No Dj draaien. Eigenlijk zijn we Lowlands perikelen gewend, met hits waar flink op gehost kan worden. Vanavond kiezen de heren echter voor een mellow variant die niet spannend genoeg is om te blijven hangen. Jules Deelder, die hier en daar vermeld werd als dj, is waarschijnlijk niet op komen dagen of zit nog in de Vagebond aan de gin tonic. In de hal speelt een percussiegroep genaamd Os Brabos. De Braziliaan Pimentel voert het geheel aan maar ik hem wel eens beter gezien, bijvoorbeeld toen hij in Dizzy een solo percussieshow gaf met alleen klompen waarmee hij een ritme op de grond stampte. Wel leuk is het live schilderen van kunstenaar Easton Davy, hiernaast op de foto zie je het resultaat. Patchanka band Mala Vita mag als een na laatste spelen in de grote zaal. Alweer zie ik allemaal nieuwe gezichten, de bezetting blijft maar wisselen. Op een of andere manier pakt Mala Vita me niet (meer), het trucje is bekend en weinig vernieuwend. Toch weten ze de zaal altijd weer op z'n kop te zetten. En dan de helden waar we allemaal op hebben gewacht: Kraak & Smaak. Ondergetekende mocht de band ook al recenseren tijdens Maison Royale en daar was hij al zo onder de indruk, dat het vanavond gewoon niet meer stuk kan. En wederom is het vanaf noot één knallen. U-Gene zingt de longen uit zijn lijf en Ro Krom (ex Olabola/Gotcha) drumt fantastisch. Kraak & Smaak heeft gewoon een eigen flow, op een gegeven moment pikt het publiek die flow op en dan wil het alleen maar meer. Voldaan vertrekken we om drie uur richting bed, morgen weer een dag met nog meer leuke acts. Numoonfest is de perfecte mix op de perfecte plek in Rotterdam!