Het publiek staat nog een beetje afwachtend te kijken als de jazzy funk formatie het podium betreedt en het eerste nummer start. Echter heeft The Cool Quest maar één nummer nodig om BIRD te doen laten trillen op de groove die onder andere bassiste Ilse de Vries heerlijk neerstrijkt met een nonchalance die menig jongenshart sneller doet laten kloppen. Het plezier straalt van de band af en het publiek laat zich hier door verblinden waarna zij zich laat meevoeren in een reis waarvan Vincent Bergsma de piloot is. Hij laat wederom zien de ultieme frontman te zijn, op de juiste momenten verlaat hij het podium waarna er een muzikaal intermezzo volgt, ieder bandlid grijpt gedurende de avond de kans om te schitteren. Op andere momenten is hij onmiskenbaar aanwezig met zowel zijn fenomenale, met soul gespekte stem, als met zijn opzwepende energie op het podium.
Concertverslag: The Cool Quest
Van kurkdroog naar drijfnat in 2 uur tijd.
The Cool Quest, een band die toch al enige tijd onterecht onder de radar leeft, is op hun tour aangekomen in de havenstad met een 2 uur durende show vanavond in BIRD te Rotterdam. Door toegenomen publiciteit in onder andere De Wereld Draait Door, monopolist op de beantwoording van de vraag wie succesvol mag zijn, heeft The Cool Quest een divers publiek vergaart. Hetgeen zich uit in een quasi elitair publiek van middelbare leeftijd wat zich heeft laten optrommelen voor een hopelijk onvervalst avondje uit. Met het vertrek van saxofonist Arjen Schipper en met de komst van gitarist Vadim Neef is het de vraag of The Cool Quest het nog steeds in zich heeft om een dergelijk stug publiek aan het zweten te laten krijgen. Bird. Rotterdam. Kwart voor 9 's avonds. De test begint nu.
The Cool Quest viel eerst vooral erg op doordat één van de meest prominente leden, Arjen Schipper, een saxofonist was. Logischerwijs drukte hij een enorme stempel op de funky sound van de band. Dit bleek uit succesvolle optredens op bijvoorbeeld de Power Stage in Bibelot afgelopen oktober, waar specifiek deze saxofonist de show stal. De vraag was dan ook of gitarist Vadim Neef dit gat kon opvullen. Ja. Vadim Neef laat, met alle respect, Arjen Schipper doen vergeten. Hij lijkt, net als de rest van de formatie, als baby ter vondeling te zijn gelegd op het podium. De energie die in het spel van de band zit werkt enorm opzwepend voor het ondertussen drijfnatte publiek. Waar men ze op straat hoogstens zou benaderen om de weg te vragen, staat de formatie met recht gedurende de hele avond in de feitelijke en beeldsprakige spotlight. Dit is waar ze schitteren, echte performers.
Met de gitarist is de band absoluut niet de uitstraling kwijt geraakt waar ze om bekend stonden: plezier, bakken met energie en nog meer plezier. Daarnaast voegt de nieuwe gitarist ook meer kracht toe aan de band, met bijvoorbeeld meer ruigere refreinen, om nog maar te zwijgen over zijn solo’s. Dankzij zijn virtuositeit op de snaren weet hij het publiek mee te nemen op een bij vlagen emotionele rollercoaster en doet hij bij bijvoorbeeld denken aan gitarist Guido Joseph van Chef’Special. De kwaliteit van het nieuwe lid liet zich spreken toen hij in zijn eentje een blues-y jam deed, waar in ieder geval de eerste rijen toeschouwers hun kaken bij elkaar moesten rapen, die hij vervolgens op een zeer smaakvolle wijze liet overlopen in het nummer Hesitate, één van de hoogtepunten van de set.
Het is heel moeilijk om iets negatiefs te benoemen bij The Cool Quest, behalve dat er al snel een patroon in de uitvoeringen valt te herkennen waar bijvoorbeeld aan het eind van de nummers de frontman met minimale begeleiding zingt en dit almaar laat opbouwen om vervolgens het refrein weer te herhalen. Dit is een trucje wat de band gedurende de set heel vaak doet, maar dit lijkt niemand te storen. The Cool Quest doet dan ook iets wat maar weinig bands tegenwoordig nog voor elkaar krijgen, ze laten de toeschouwers badend in het zweet dansen op hun geweldig strakke tracks. Er hing dan ook meer een sfeer van een nachtclub (weliswaar op het schappelijke tijdstip van 9 uur ’s avonds) dan die van een poppodium. Men waande zich voor even in het jaar 1978 in Studio 54 te New York City, waar men zich toentertijd liet verrassen door een formatie die nog niemand kende: CHIC. Hopelijk wacht hetzelfde succes voor The Cool Quest, maar nu eerst even afkoelen.