Knallende Afro-Beat-in-a-punk-style uit Engeland gaat verder met triomftocht op Europese vasteland

Concertverslag United Vibrations - Podium Grounds

Tekst & Foto's: Menno Klinkenberg Jr. ,

United Vibrations is een unieke samensmelting van afro-beat, funk, jazz, soul en rock. De vierkoppige Britse band (waarvan drie broers) gaf afgelopen vrijdag een spetterend optreden in het Rotterdamse podium Grounds. Eerder waren zij in 2013 ook al in Rotterdam voor het NuMoon Festival

Na de aankondiging komen de vier muzikanten kalm, maar ergens nog wat zenuwachtig, het podium opgelopen. Saxofonist Wayne Francis kondigt het eerste nummer ‘Kalki’ aan en begint de act met een rustige saxofoon solo. De stilte wordt echter snel doorbroken wanneer Yussef Dayes, de drummer van de formatie, met zijn aftrap begint. Trombonist Ahmad Dayes en bassist/lead vocalist Kareem Dayes volgen meteen op. Een rustige opbouw, daar doen de heren kennelijk niet aan en in de eerste minuut dreunen afro en funk invloeden door de zaal heen. Hiermee bepalen ze ook meteen de toon van de avond en beginnen de eerste heupen al snel te zwepen. Toch is er nog een akelige leegte voor het podium te vinden. Na afloop van het tweede nummer attendeert Wayne Francis het publiek er ook op dat ze heus nog wel een paar stappen naar voren mogen doen. “Come closer. There’s still a lot of space in front. Come closer. We want to see you dance!” Ietwat ongemakkelijk schuifelt het publiek zich tegen het podium aan. “That’s better. Now let’s start with our next song!”

United Vibrations legt met nummers als ‘RA!’, ‘Oh What Giant Steps’ en ‘No Space No Time’ vrijwel het gehele concert de nadruk op afro-ritmische invloeden. Wayne Francis blijkt niet alleen een virtuoos te zijn als saxofonist, maar bewijst ook een ster te zijn als toetsenist. Meest noemenswaardige van het stel is misschien wel drummer Yussef, die meerdere gelegenheden krijgt om een drumsolo neer te zetten. Toevalligerwijs komen die momenten ook nét wanneer het publiek wat rustiger begint te worden. Hiermee weet hij herhaaldelijk het publiek weer aan het dansen te krijgen. Het is het type drumsolo waar afro-beat legende Tony Allen trots op zou zijn.

Na afloop van het concert komt de programmeur van Grounds nog het podium met de volgende mededeling: “Guys! Get your ass back on stage for one more song!” Met een grijns komen de jongens terug het podium op voor een laatste nummer, wat naar hun zeggen een cover is van John Coltrane gecombineerd met teksten van Dalai Lama. Opnieuw sluiten de vier Britten het concert knallend af.