Nieuwe Maasvangst 3 Nieuwe Maasvangst 3

Buurtbeheer zegt het zelf het beste:
'Ongeveer 15 jaar geleden zat onze zanger Jacco Wanneer in de Leidse anti-band Gul Night Out, waarmee hij het nummer 'De Jongens van het Buurtbeheer' had gemaakt, inclusief controversiële videoclip. Dit is eigenlijk een voorloper van wat we nu sinds 2021 aan het doen zijn met de band Buurtbeheer. De naam past: de nummers van Buurtbeheer zijn politiek, maar op een hyperlokale manier. Het gaat niet om grote stromingen of internationale gebeurtenissen maar om de consequenties daarvan in het dagelijkse leven op wijkniveau. Daarnaast zijn we liefhebbers van over de top B-films; met deze naam verwijzen we enigszins naar jaren '80 vigilante-films, maar in het Nederlands heeft zo'n benaming als Buurtbeheer natuurlijk een minder geladen en vrij burgerlijke betekenis.'

'We zijn bijzonder trots op de optredens die we bij WORM hebben gedaan, o.a. een memorabele kerstspecial tijdens de lockdown (de live-stream is nog terug te vinden online), maar als favoriete venue staat DS17 in Dordrecht bovenaan. Het is waar we ons eerste optreden hebben gehad - gastvrij, het publiek is vriendelijk en de programmering is van hoog niveau: veel ruimte voor nieuwe muziek, en tegelijkertijd staan daar grote namen als Mike Watt en de Acid Mothers Temple. Legendarisch.'

'We hebben het met z'n drieën vaak over muziek, en brengen allemaal wat van origine mee: op ons nieuwe album kan je zelfs een verbastering van een gaita zuliana horen, dankzij YoKolina, onze Colombiaanse drummer. We denken vaak aan Hawkwind, Flipper, Melvins, Danzig, Gene Vincent - van alles. Toen we begonnen, omschreven we onze muziek als sociale woningbouw-punk. Het punkgehalte zat vooral in de DIY en de primitieve ritmes, maar de laatste tijd luisteren we obsessief naar doom metal-legendes Saint Vitus. Veel repetitieve, zware riffs, in combinatie met heftige teksten over drugsverslaving, zoals hun nummer Shooting Gallery. Maar tegelijkertijd wordt datzelfde nummer voorafgegaan door Dragon Time, over de dreigende aanwezigheid van een draak. Zo'n combinatie van fantasy en wijkproblematiek is wat we ook op onze eigen manier samenbrengen op onze nieuwe plaat Earthbeheer. Dus ja, beïnvloedt door Saint Vitus omschrijven wij nu zelf onze eigen muziek als sociale woningbouw-doom.

Deze muziek gaat over over het gezeik in Slinge's eigen hoofd, wat 'ie zelf veroorzaakt. Hij besloot muziek te gaan maken uit pure noodzaak, heartache, en de behoefte om iets totaal nieuws te gaan doen. Waarom Slinge? 'Ik woon daar. Vette naam, dacht ik ineens. Ook omdat het zo'n wijk is waar men vooroordelen over heeft terwijl het heel leuk is om daar te wonen met het Zuiderpark als achtertuin!'

Eric Jan Vriend begon met muziek vanwege verwachtingen vanuit de kerk, maar dit werd door liefde voor punk op een hoger voetstuk geplaatst. Hij vond zijn achternaam tamelijk briljant als artiestennaam. Tijdens het uitbrengen van dit album luisterde hij veel naar Het Zesde Metaal, This is Lorrelei en Dressed like Boys. De single gaat over hoe het is voor een CD-tje om in de vergetelheid te geraken. Om uiteindelijk, na jaren in een stoffig hoekje, in een uitverkoopbak te belanden. Vriend bezingt dit leed en biedt tegelijkertijd ook de oplossingen aan. Ondanks dat hij aangeeft niet met social media om te kunnen gaan zijn de antwoorden op onze vragen prikkelend genoeg. Ook voor iemand wiens ouders in een aangeschoten bui ‘BZN en/of andere Volendamse meuk’ opzetten.

sy-ki besloot muziek te gaan maken omdat ze van jongs af aan een sterk onrechtsgevoel had voor alle levende wezens. Alleen kwamen haar woorden nooit goed tot hujn recht. Totdat ze muziek ging produceren en opeens alles mogelijk was. 'Ik kon eindelijk alles vertalen in klanken, melodie en harmonie. En productie ging verder naar sounddesign en creëren van volledige werelden van licht tot beeld wat compleet de vrijheid gaf om mijn standpunten duidelijk te maken. Liefde boven alles. Solidair voor iedereen.'

Ze omschrijft wat ze maakt als een mix tussen mythes van de grieken, triphop, IDM en garage genaamd 'Mytho Trip Hop'. Haar huidige muziekobsessie is Sophia Stel. 'Ik kwam haar tegen via Joon Gloom. Al haar nummers hebben heftige botte autotune wat ik erg cool vind dat je zo bold gewoon alles met snelle autotune doet terwijl je nummers zelf erg nostalgisch, emotioneel en bijna shoegaze aanvoelen. Ondanks dat het een digitaal geproduceerde wereld is, met super lo-fi y2k visuals zonder te hard te proberen.'

'De single Serial Killer is losjes gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Dat zich niet ver van mijn wijk heeft afgespeeld. Er was een serie moordenaar die de wijk onveilig maakte. Hij is uiteindelijk opgepakt maar wel na 3 doden en een onrustige week in die wijk. Het idee begon te spelen in mijn hoofd over hoe een serie moordenaar de samenleving compleet ontwricht. Johnny Cash maakte vaak ook van die outlaw liedjes en dus leek het mij interessant om het in die stijl te gieten.'

'Ik maak al een tijdje muziek. Maar besloot na een paar EP’s en singles dat het nu tijd is voor een album. De muziek heeft me een paar keer van m’n pad afgehaald maar heeft me ook altijd weer teruggeroepen. De inspiratie om te schrijven en iets creëren was en is altijd zeer aanwezig. Ook het verlangen om iets na te laten. Via muziek kan je een connectie maken, een ander iets doen voelen en dat is de magie van het kunnen maken van muziek.'