Begin jaren vijftig huurde CIA-agent George White een appartement op 81 Bedford Street en lokte hij nietsvermoedende New Yorkers naar het woonvertrek om drugs op ze te testen. Dit is het beruchte MK-Ultra-programma, waarbij de CIA LSD-experimenten deed om een waarheidsserum te ontwikkelen. Dat waarheidsserum kwam er nooit, maar het gloednieuwe album van Rotterdamse band The Bullfight kwam er wel degelijk.

The Bullfight is een hoogwaardige ‘pop-noir’ band die ondertussen al negen albums op hun naam heeft staan. Hiernaast hebben ze samengewerkt met bekende artiesten zoals Spinvis, Barry Hay, Alex Roeka, en Henry Rollins.

Het nieuwe album 81 Bedford St. is een soundtrack voor de nog niet uitgebrachte film onder dezelfde titel. De plaat is onvoorspelbaar maar toch samenhangend, van rustige nummers zoals ‘The Mezzanine’ naar het bizarre ‘Nur…Schmerz’. Er wordt gespeeld met een kleurrijk palet aan instrumenten, van viool naar banjo naar accordeon. De zang wordt afgewisseld door Daisy Cools en Nick Verhoeven, die niet voor niets zijn eerste naam deelt met Nick Cave.

We spraken opper stierenvechter en de nooit stilzittende mega-creatieveling Thomas van der Vliet over dit nieuwe project.

Puzzelstukjes
‘Ik denk dat wij altijd wel vrij filmische muziek hebben gemaakt. We zijn ook allemaal fan van David Lynch en van een bepaalde vervreemding. Je hebt de puzzelstukjes wel, maar je kan de puzzel nog niet leggen. Die feel wilden we een beetje zoeken. Het is een beetje experimenteel maar wel toegankelijk, en het mag best wat vreemd zijn of mysterieus.’

Vreemd en mysterieus is het zeker. De nieuwe plaat is duister, maar met romantische noten, wat je benieuwd maakt naar waar deze film over zal gaan. Hoewel geen één nummer hetzelfde is en The Bullfight een unieke eigen sound heeft, zijn invloeden zoals Nick Cave, Leonard Cohen, en Tom Waits subtiel terug te horen in de muziek. Zeker iets voor de meer melancholische muziekliefhebber.

Kruisbestuiving
Het is niet de eerste keer dat de captain van The Bullfight kunstvormen combineert. Vorig jaar bracht hij zijn zelfgeschreven roman Het Interview uit, waarvoor hij ook een bijbehorende soundtrack creëerde. Dit album werd uitgebracht onder de naam Amen, Demon. In 2019 kwam het album Eggs & Marrobone uit, met bijbehorend boek Eggs & Marrowbone: The Art of the Murder Ballad, waar meer dan honderd kunstenaars aan bijdroegen. Onder hen bevonden zich Henk Schiffmacher, Bart Chabot, en Meindert Talma. ‘Ik vond het heel leuk om te werken aan iets wat meer was dan alleen een album, dat het onderdeel was van kunst. Dat je een soort van kruisbestuiving krijgt, dat het elkaar beïnvloedt.’ Het bijbehorende boek is overigens stijf uitverkocht, zelfs Thomas heeft hem niet meer: ‘Ik check nog dagelijks op Marktplaats in de hoop dat ik hem weer tegenkom.’

© Winchester Movies

Band
The Bullfight bestaat inmiddels uit negen bandleden. Over de jaren is dit zo gegroeid want ja: ‘twee violen klinkt toch mooier dan één,’ oppert van der Vliet. Deze omvang maakt het lastig om nieuwe nummers compleet live op te nemen. Thomas heeft een eigen studio in Puttershoek, waar hij instrumenten apart opneemt met een ouderwetse harddiskrecorder en het samenbrengt tot een organisch geheel.

Ondanks de grote groep, is het wel gelukt om een tour te organiseren van maar liefst 14 stops verspreid over eind 2025 en begin 2026. The Bullfight’s live concerten hebben symfonische elementen en worden grotendeels gespeeld in theaters in plaats van standaard muziekvenues. Geen shows met moshpits dus, maar meer echt iets om bij te gaan zitten en te ervaren zoals een goede film. ‘De shows zijn heel divers. Er zitten invloeden doorheen van veel verschillende soorten muziek. We spelen live soms ook met banjo of melodica. Ik vind die diversiteit wel leuk, omdat je dan echt het idee hebt dat je live echt iets compleets neer kan zetten en dat het niet anderhalf uur op elkaar lijkt.’