Eind negentiende eeuw stond er langs het water een gasfabriek in de wijk Feijenoord. De enige hedendaagse overblijfselen zijn een watertoren en twee koepels. Waarom die vorm scheikundig gezien nuttig was bij het opslaan van gas? Geen idee. We zijn er wel achtergekomen waarom die vorm heel geschikt is voor een uniek project van de Rotterdamse band L’orne. De band heeft afgelopen februari in een indrukwekkende DIY-opwelling (iets met opgestroopte mouwen) een van De Koepels omgebouwd tot een unieke studio. In slechts één week is er een drieluik aan EP’s opgenomen, waarvan de eerste komende herfst uitgebracht wordt.

© Jules van Eijs

"We wonen allemaal op Zuid, dat scheelt. Er stond hier wel een keer iemand op de deur te beuken omdat 'ie dacht dat we de boel gekraakt hadden."

L'Orne

Uniek

De Koepels worden normaal gesproken al voor allerlei uiteenlopende dingen gebruikt. Muziek opnemen brengt hier wel de nodige uitdagingen met zich mee. Daar tegenover liggen de mogelijkheden, die met een beetje creativiteit eindeloos zijn. En dan spreken de resultaten voor zich. L’orne werkt al enkele jaren gestaag aan hun muziek en alles wat daarbij hoort. Wij weten ook nog niet hoe het precies gaat klinken. Zoals eerdere muziek van L’orne natuurlijk, tot op zekere hoogte. En ook weer totaal niet. Geen band zal ooit kunnen reproduceren hoe het hier dit keer gedaan is, per definitie. Zoals de muziek van L'orne een bepaalde nauwkeurigheid inboezemt zonder te verstikken, zo werkt ook de uitgekiende aanpak in De Koepels in hun voordeel.

De akoestiek in dit gebouw bezorgt je allerlei hoofdbrekens. Boven het drumstel is een slaapzak gespannen. In de badkamer staat een microfoon. Verplaatsbare wanden zijn een must. Het is dat de grote schepen niet meer tot hier kunnen varen, anders had je daar ook rekening mee moeten houden. Wie precies in het midden gaat staan, recht onder het vlak dat de ronde vorm van de koepel afsluit, kan zichzelf horen praten met een gated reverb als in de drumsolo op Phil Colins’ In The Air Tonight. De meeste stemmen in je hoofd kun je gewoon verstaan, hier praten ze door elkaar. Allemaal leuk en aardig die eindeloze effecten die je alle samples kunt geven tegenwoordig, voor sommige doeleinden is de analoge aanpak nu eenmaal de beste. Of op zijn minst de meest interessante. En dan gaat het tot nu toe alleen nog over esthetiek die je kunt horen. L’orne heeft deze EP-reeks multimediaal aangepakt. Ook iets waar de setting van De Koepels zich uitstekend voor leent.

tekst gaat verder na afbeelding

© Jules van Eijs
© Jules van Eijs
© Jules van Eijs

Kwaliteit

De schijn gaat zo bijna tegen je werken. ‘Wat een gekunsteld gebeuren’ hoor je de eerste zuurpruim al denken (of waren we dat zelf toen we in het midden stonden?). Niets is echter minder waar. L’orne mag van zichzelf zeggen dat ze diep over al hun creatieve uitingen nadenken, en dan wel op zo’n manier dat het eerder bijdraagt aan de eigenheid van die uitingen, dan dat het er iets aan af doet. Dat kan ook haast niet anders als je de muziek wilt maken die zij maken. En gelukkig blijft er tijdens al dat gepeins genoeg ruimte over voor spontaniteit, of zelfs lelijkheid, die je soms ook nodig hebt. Bewijsstuk A: Ragged Old Bunny, het luguber schattige knuffelkonijn dat een vast onderdeel van de beeldtaal rond dit album is geworden. Bewijsstuk B: pure kwaliteit, want dat mogen we ondertussen verwachten van L’orne. Niet voor niets namen ze afgelopen jaar al meerdere Rotterdamse popprijzen mee naar huis en blazen ze dit jaar zalen en velden in heinde en verre omver.

Zoals bepaalde studio’s een legendarische status opbouwen vanwege de technische mogelijkheden of unieke apparatuur, ontlenen andere opnameplekken hun faam juist aan de vluchtigheid van het moment waarin ze bestaan. Ga er bijvoorbeeld met diehard Fela Kuti-fans maar eens uitkomen of de sessies in Abbey Road of die in de Batakota studio (Lagos) zijn beste werk opleverden. Het is waarschijnlijk nog wat vroeg om zo’n debat over De Koepels te openen. De eerste aanzet is in ieder geval gegeven door L’orne, en de daadwerkelijke erfenis van hun inspanningen kunnen we op 21 november (Cinetol) en 6 december (V11) pas echt beoordelen.

tekst gaat verder na afbeelding

© Jules van Eijs

Crowdfunding

Ben je nou heel benieuwd naar deze EP's? Je kunt nog bijdragen! L'orne heeft een crowdfunding opgezet. Konijn of geen konijn, iedereen met goede zin mag inleggen. Help de Ragged Old Bunny zijn dromen waarmaken. Als tegenprestatie krijg je zeker waar voor je geld. Afhankelijk van de bijdrage kan dit variëren van een goodiebag tot eeuwige gastenlijstplekken bij al hun shows (oké vijf jaar lang dan, maar dan nog).