Bij binnenkomst is het gelijk voelbaar: deze plek is in ontwikkeling en staat te popelen om open te gaan. Wouter zelf belichaamt dit, in de fleecetrui met verfvlekken die hij draagt (“shit, als ik wist dat ik ook op de foto zou komen had ik wat anders aangetrokken”), en in de manier waarop hij gelijk trots het nieuwe lichtsysteem laat zien. Al snel begint hij ook te praten over de nieuwe, broodnodige geluidssluis. Dat tweede heeft alles te maken met het proces waar de club het afgelopen jaar doorheen is gegaan.
Wouter: “We zagen de sluiting vanaf het begin van het jaar [2024, red.] al aankomen. We wisten dat we vanaf september pas de juiste geluidsvergunning konden aanvragen, maar we probeerden nog op elke manier bij de gemeente en andere partijen te kijken of er iets mogelijk was voor ons op maat gemaakt. Maar helaas. Je hebt twaalf tijdelijke vergunningen voor laat geluid per jaar, die noemen we geluidjes. Daar ga je natuurlijk vrij snel doorheen als je twee clubavonden per week doet. In de eerste week van maart hadden we dus onze closing. Dat was het laatste geluidje dat we hadden.”
“Toen hebben we een crowdfunding opgezet, en daarmee konden we aan de wederopbouw beginnen. We konden het nieuwe geluidsrapport, een nieuwe lichtinstallatie en een podium bekostigen. De gemeente heeft daar ook nog aan bijgedragen, wat heel mooi was. Het opbouwen heeft uiteindelijk een half jaar langer geduurd dan gepland, maar ik was in mijn hoofd al de hele tijd bezig met de opening. Toen we eindelijk konden beginnen was het programma zo rond.”