Afgelopen dinsdag 8 juli was 3voor12 Rotterdam bij Baroeg On Tour in Worm. De avond werd een viering van de de rijke geschiedenis van Baroeg, aan de hand van het vorig jaar verschenen boek 'Dik 40 jaar', en een ode aan de Rotterdamse undergroundscene. Muziek mag op zo'n avond natuurlijk niet ontbreken. Zo waren Baroeg-grootheden Die Nakse Bananen aanwezig, maar ook Artrodese, die wij konden spreken voor een interview.

© Vera Pluer

De in Hellevoetsluis geboren Rotterdammer Joop van Reede begint eind jaren ’80 zijn eerste bandje en daarmee gaat zijn nu al ruim 30 jaar durende muziekcarrière van start. Na in verschillende punkbands te hebben gespeeld begint Joop midden jaren ‘90 met het maken van grindcore. Eerst met de band Jesus Cröst en vanaf 2014 drie jaar met Sick of Stupidity. In deze lange periode heeft Joop eigenlijk wel alle grote festivals in het genre en podia ter wereld gezien.

Helaas krijgt Joop in deze periode steeds meer last van gewrichten in verband met reuma, en moet hij vaak onder het mes. Met name het vast zetten van zijn polsen is een ingreep die ervoor zorgt dat gitaarspelen op een technisch hoog niveau zoals voorheen lastig is. Maar muzikant ben je nu eenmaal voor altijd en dat bewijst Joop met zijn nieuwe project Artrodese: punk energie verpakt in het elektronische geweld van drum and bass.

Het is best een grote overgang, van het maken van grindcore naar drum and bass, maar waarom is juist dit voor jou logisch?
'Dat gaat terug naar begin jaren ‘90 in Waterfront, daar waren altijd drum and bass feestjes waar ik ook heen ging. Het heeft ook volgens mij dezelfde vibe als punk. Destijds is alleen wel de drum and bass voor mij blijven liggen omdat ik in bandjes speelde, maar dat kon op een gegeven moment niet meer door de reuma. Ik kreeg toen voor mijn verjaardag een midi-keyboard, dat is best wennen als je een gitaar gewend bent. Maar uiteindelijk heb ik me er toch in verdiept en begon de liefde voor drum and bass weer te kriebelen, en daarmee een nieuw project.'

Dat project bereikte na 10 shows sinds vorig jaar augustus, een nieuw hoogtepunt in april van dit jaar, toen het eerste Artrodese-album 'Tilt' uitkwam op het Franse Bone Brigade Records.

inhoud niet beschikbaar

We kunnen de inhoud van deze embed niet tonen, omdat deze strijdig is met de door jou gekozen cookiesettings.

cookiesettings aanpassen
© Vera Pluer
© Vera Pluer
© Vera Pluer

Wat is voor jou nou het grootste verschil en overeenkomsten tussen je vorige projecten en deze?
'Het grootste verschil is dat ik nu alleen op het podium sta, terwijl ik bij die bands altijd met minstens  drie andere gasten op pad was. Dat is gezellig maar ook weleens lastig om bijvoorbeeld repetities te plannen. Verder is de grootste overeenkomst dat er bij drum and bass gewoon echt sprake is van de punk mentaliteit en energie. Het is wel grappig om te zeggen dat ik nu op plekken optreed waar het veel professioneler geregeld is. In ieder geval geen optredens meer zonder geluidsman.'

Alhoewel hij het met dit project dus fijn vind om zelf de volledige regie te hebben, staat Joop zeker niet altijd alleen op het podium. Als de agenda het toelaat staat zangeres Anouk de Ruiter naast hem, en is haar stem een opmerkelijke, maar welkome toevoeging aan de muzikale cocktail van Joop.

Bij een album hoort ook een releaseparty, hoe was die avond voor jou?
'Ja, dat was in Roodkapje en dat was wel heel tof want ik mocht alles zelf organiseren. Van de acts en licht en geluid, tot wie er achter de bar en bij de deur stonden. Er stonden 140 man binnen te dansen dus dat was goed, en het is gewoon heel tof om te zien dat er op zo'n avond ook opeens familie staat en dat alles samenkomt met die plaat. Je moet je er ook niet in vergissen hoeveel mensen er aan zo'n plaat meewerken: iemand voor artwork, iemand in mix, een studio in Duitsland en ook nog meerdere labels over de gehele wereld die het uitbrengen, dan is het echt top dat de releaseparty slaagt.'

© Vera Pluer
© Vera Pluer
© Vera Pluer

Het maakproces bij Joop kan overal beginnen, zomaar in de tram een melodie in zijn hoofd  die hij dan gauw op zijn telefoon neuriet en dan vlug thuis gaat spelen. Maar ook vallen een hele hoop van deze beginnetjes af. Zo had hij voor 'Tilt' 26 nummers geschreven en staan er uiteindelijk 9 nummers op de plaat.

Op die 9 nummers is een karakteristiek steenkolenengels te horen, vanwaar die stijlkeuze?
'Ja, dat is inderdaad wel echt een stijlkeuze geweest, omdat ik daardoor dat punkgevoel kon mengen met drum and bass. Er zijn weinig bands die dat kunnen of doen, ik wilde gewoon doen wat ik tof vind en er dus ook bij zingen op een punk-manier. Ook om daar niet als dj te staan, dat ben ik niet! Ik doe niet aan mixen op het podium, maar ik zet de muziek aan en schreeuw door een microfoon. Daardoor word ik ook sneller hier bij WORM uitgenodigd dan voor een dancefestival.'

Het gebruik van zijn stem is voor Joop dus een manier om uniek te zijn. Dit gaat voor Joop ook op binnen het genre grindcore, waar Joop iedere riff of beat wel gespeeld en gehoord heeft. Dat neemt niet weg dat mensen dat kunnen blijven doen op een innovatieve manier, maar volgens hem zelf heeft Joop een unieke combinatie tussen punk en elektronische muziek die er bij grindcore eerder niet was.

© Vera Pluer

Denk je dat Artrodese door de beperkingen waar je mee te maken hebt je dwingt je muzikaliteit beter te kanaliseren?
'Het is eigenlijk heel de tijd afscheid nemen van dingen die ik graag doe, maar daardoor is het altijd ook anders en een nieuwe uitdaging. Ik heb hier al vaker gespeeld en toch is het door Artrodese vanavond weer anders.'
 

Als je mag dromen, wat is dan het doel met Artrodese?
'Toen ik mensen vertelde dat ik weer muziek ging maken vroegen ze dat ook, dan zei ik: 'Over 5 jaar op Lowlands staan.' Dan begonnen ze een beetje te lachen en Lowlands is natuurlijk best mainstream, maar ik heb wel met boekers gesproken en of ik er ooit kom of niet, ik geniet van de hele weg.' 

Joop had ook nog een primeurtje voor ons: 'Er komt een tour aan in Oost-Azië, Singapore, Maleisië, Bangkok en Indonesië.' Maar vanavond eerst WORM op z'n kop zetten.

Zowel de geschiedenis van  Baroeg als Die Nakse Bananen en Artrodese verdienen voor hun optreden veel meer dan dinsdagavond, maar de harde kern aanwezig in WORM zorgde ervoor dat er toch nog een feest kwam in iets dat leek op een moshpit.

© Artrodese
© Vera Pluer