Bij Motel Mozaïque weten ze het al jaren: als je nieuwe dingen wilt ontdekken, moet je afstappen van wat je kent. Op 16, 17 en 18 april 2026 mag Rotterdam dat opnieuw ervaren, wanneer MOMO de stad verandert in een levend podium vol muziek, performance en kunst.

Dit jaar staat het festival voor de taak om na het 25-jarig jubileum opnieuw koers te bepalen en te verrassen. Ze doen dit niet door groter of luider te programmeren, maar door nieuwsgierigheid als kompas te houden. Met een scherp oog voor opkomend talent, vernieuwende kunstvormen en muzikale kruisbestuivingen laat MOMO zien dat avontuur geen eenmalige belofte is, maar een blijvend principe.

Obongjayar

© OBONGJAYAR

De voorlopige line-up onderstreept die visie. Neem de terugkeer van Obongjayar, die tijdens de editie van 2019 al indruk maakte in BIRD. Inmiddels vult hij Paradiso met zijn genre-overschrijdende sound: een gelaagde mix van highlife, pop, psychedelic rock en dancehall. Zijn nieuwste album Paradise Now is een intercultureel samenspel, zijn liveshows even bezield als energiek.

Zimmer90

© Zimmer90

Of het Duitse duo Zimmer90, dat alternatieve pop voorziet van zachte synthlagen, dansbare baslijnen en melancholie. Hun virale hit What Love Is klinkt als een roadtrip in zomerse nevel en het optreden zal gegarandeerd een feestje worden.

Weval

© WEVAL

Ook het Nederlandse elektronicaduo Weval maakt zijn opwachting in de MOMO line-up. Met hun synthesizer-gedreven sound weten ze zowel fijnproevers als nachtbrakers te bedienen. Ze brengen muziek voor de dansvloer en de dromer.

© ANAIIS

anaiis

© CHARLOT

CHARLOT

© BINA.

BINA.

Daarmee is MOMO’s palet verre van volledig. De plattegrond van Rotterdam verandert tijdens het festival in een soort muzikale schatkaart; in een uitnodiging tot verdwalen. Er zijn straathoeken waar de progressieve neo-soul van anaiis kruist met barok-postpunk van The Orchestra (For Now). Podia die zowel de indie-harmonieën van Sarah Julia dragen, als de atmosferische popklanken van CHARLOT. En er zijn theaters, kerken en verborgen zaaltjes die ons kennis laten maken met onder andere Boko Yout, Djuwa Mroivili, BINA. en Mandy, Indiana.

MOMO selecteert niet op genre of hype, maar op gelaagdheid. Op artiesten die je iets laten voelen, zelfs als je hun taal nog niet spreekt. En dat gaat verder dan muziek: van de ritmische, choreografische creatie van Femke Gyselinck / GRIP & Lander Gyselinck, tot de adem-gebaseerde performance van Mehdi Dahkan.

Het is een mooi streven om als festival vernieuwend te zijn en buiten de kaders te klimmen. Nog mooier is het wanneer je dat streven ook waarmaakt. Het voorlopige programma van MOMO 2026 is even veelzijdig als eigenzinnig, en wijst Rotterdam opnieuw de weg naar bijzonder geluid.