Wie regelmatig in Café De Vrijheid komt, weet dat Rempejek - ‘Rotterdamse folkband met Dordtse roots’- er tot het meubilair behoort. Dit album is hier zelfs opgenomen. En hoe dat klinkt lees je hier!

Elke laatste vrijdag van de maand staat de vijfkoppige band, bestaande uit Tom Hartman, Judith Dunsbergen, Jos Platschorre, Jeroen van Mersel, en Niels Vonck er te ‘Rempejammen’. Logisch dus dat De Vrijheid op 24 november het decor was voor de release party van hun eerste album, dat dezelfde titel draagt als de band.

Rempejek grijpt meteen de aandacht met het nummer Leaving Eros Amazed, waarin akoestische gitaar en zang elkaar afwisselen, gevolgd door een fikse mondharmonica-solo. Het liedje is opzwepend en gaat nergens vervelen, een goede openingsplaat dus.

Het album vervolgt met Pengejaran, een up-tempo nummer met melodieuze tweestemmige zang. Het is zo’n liedje dat op de plaat al lekker klinkt, maar waaraan je kunt horen dat het live nóg meer losgaat. Dan neemt het album weer wat gas af met Ecstacy. Het nummer begint rustig maar bouwt langzaam op, en sleurt je mee. De zang is halverwege het nummer niet overal even toonvast; laten we het op emoties houden, al is het wat gek als je bedenkt dat hier serieuze productie overheen is gegaan. Hierdoor is het nummer met 6:21 minuten ook wat aan de lange kant.

Door naar Holiday Fling, dat begint met een stevig basloopje en gitaar, plus zang van Judith. Het heeft een beetje een vakantie-in-Spanje-achtige feel die past bij de titel, want ja...bij een vakantie hoort een vakantieliefde, en bij een vakantieliefde hoort… juist, liefdesverdriet. Gelukkig volgt daarna Hillbilly, en daarin is het weer feest. Zoals de titel doet vermoeden is dit een vrolijk en grappig liedje met een country-randje. Dat country-randje houdt nog even aan in Silly Old Folk Song, dat langzamer en serieuzer is.

In het album zitten wat versnellingen die soms wat rommelig overkomen, want de tekst is niet altijd goed verstaanbaar. Daardoor eindigen liedjes ook een beetje abrupt. Dat is zonde, want het idee is origineel maar de uitvoering kan beter.

Rempejek blijkt de halve wereld op zak te hebben, want na een Spaanse vakantie en countrymuziek eindigt het album met het liedje Balkan, waarin het weer één groot, maar melodieus feest is.

Al met al zet Rempejek een mooi eerste album neer waarin de gitaar en zang sterk vertegenwoordigd zijn in verschillende genres. Hoewel dat soms nog wel wat onwennig klinkt, voelt het album zeker als een geheel. Met deze liedjes kun je nog heel wat mooie vrijdagavonden in De Vrijheid (and beyond!) vullen.