Het voorprogramma wordt verzorgd door Mihael Hrustelj. Gewapend met gitaar brengt hij een gemoedelijke sfeer in het Dordtse café. Wat wel het vermelden waard is, is dat de bands in de Vrijheid normaal in de rookruimte (die groter is dan het café zelf) spelen. Speciaal voor deze avond is er een extra podium gebouwd met een grote halve cirkel van stoelen eromheen. Eerst zit het publiek netjes op de stoelen, maar naarmate het drukker wordt gaan mensen ook op de grond zitten.
Het eerste album van Rempejek werd een feit met hun releaseshow in café de Vrijheid. Die plek was niet toevallig gekozen, want hier begon het allemaal voor de band. Ze waren hier huisband en hadden het album hier zelfs opgenomen.
Mihael Hrustelj
Alexandra Alden en Marien Okkerse
De tweede act is Alexandra Alden, die samen met Marien Okkerse op de cello het hele publiek ook stil weten te krijgen. Toch merk je in de zaal dat mensen wat meer behoefte hebben aan uptemponummers. Mensen lopen steeds vaker naar het rookhok en het publiek is iets meer in beweging. Toch spelen Alden en Okkerse prachtig en blijft het grootste deel van de zaal netjes luisteren.
Poppenkast
Dan, na een korte pauze, wordt de vrouwentoilet ineens afgesloten. Er wordt een doek opgehangen en er blijkt een heuse poppenkastvoorstelling te komen. Niet iets wat je verwacht op deze avond, maar daardoor wel erg leuk en verrassend. Vol verwarring gaan mensen bij de voorstelling zitten, niet wetende wat ze te wachten staat. Het blijkt geen gewone voorstelling. Het gaat over het vermoorden van een psycholoog, waarna iedereen vol verwarring en ongemakkelijk gelach weer wegloopt.
Rempejek
Dan staat Rempejek klaar en is het eindelijk hun beurt. De sfeer is nu echt goed gearriveerd en de hele Vrijheid staat vol. Bij de eerste noten begint het publiek ook al te dansen. Door de afwisseling in tempo in de set krijgen mensen soms wat ruimte om op adem te komen, om vervolgens op het volgende snelle nummer weer volop te dansen. Ook buiten stoppen mensen om door het raam naar binnen te kijken en te luisteren naar de muziek.
Na het laatste nummer wil het publiek meer. Er staat in het publiek onder anderen een jongen met een handgemaakte staf (met een schedel en andere versiersels) te juichen en hij gebruikt zijn staf om nog meer herrie te maken. Rempejek besluit nog één nummer te spelen en dan is het toch echt bijna afgelopen. Een DJ sluit de avond vervolgens af en mensen blijven nog hangen voor een kletspraatje. Dit is dus een albumrelease op z’n Rempejeks.