Rotown bestaat dertig jaar en ook de V11 mag delen in de feestvreugde. Het voormalig lichtschip is immers al een tijd lang een trouwe partner. Een prachtig decor met een net iets kleinere capaciteit, voor acts waarvoor de zaal van Rotown zelf misschien net te groot is. Of voor optredens die hier gewoon beter op hun plek zijn. Het Rotterdamse boekingskantoor Rock ’n’ Roll Highschool mag ook een avond hosten. The Homesick heeft met het album ‘Youth Hunt’, en daarvóór ook al, in heel Nederland fans vergaard. Hun uitstekende live reputatie is ze vooruit gesneld, en vanavond mag Lewsberg het podium delen met de Dokkummers.

Lewsberg

Lewsberg heeft met The Homesick overeenkomstig dat ze zich ook graag bedienen van onvoorspelbare wendingen in hun nummers. Vooral in de vorm van dwarse gitaarmelodieën of samenspel dat je in eerste instantie op het verkeerde been zet, maar je daardoor wel bij de les houdt. Dat bij de les houden slaagt zeer goed, iedereen in het ruim raakt gebiologeerd door wat er op het podium gebeurt. De beide gitaristen verstaan hun vak zeer goed, en ze verstaan ook nog eens  de kunst om in dienst van elkaar te spelen.

Dat laatste is zeker niet iedere band met meer dan één virtuoos gegeven. Een voorprogramma neerzetten dat minstens even goed is als de hoofdact kan een risico zijn: voor je het weet sneeuwt de band waar het vanavond echt om gaat onder. Gelukkig heeft The Homesick nog een troef achter de hand. Hun muziek is namelijk nét wat feller dan die van Lewsberg.

Wie The Homesick vaker ziet optreden kan niet ontkennen dat ze in de loop van de tijd steeds beter zijn geworden. Op het eerste gehoor vallen ze onder de categorie van post-punk bandjes die de laatste tijd steeds vaker te horen zijn op de Nederlandse podia. Maar wie langer en beter luistert ontdekt dat we hier met ijzersterke popliedjes te maken hebben waarin het experiment niet geschuwd wordt, om even een interview te parafraseren wat de landelijke afdeling laatst met ze hield. Ditmaal geen rare fratsen waar de band ook een beetje bekend om staat. The Homesick is hier gewoon gekomen om hun liedjes te spelen. Niet dat dat erg is natuurlijk, we hebben hier immers met steengoede liedjes te maken. De setlist baant zich keurig een weg langs hun sterkste materiaal, zoals ‘Gucci Gucci’,  ‘St. Boniface’ en ‘Boy’.

The Homesick is één van de beste bands die Nederland op dit moment heeft, en vanavond op de V11 bewijzen ze dat ook weer ruimschoots. Als iemand je ooit vraagt wat er allemaal uit Friesland komt, heb je naast skûtsjesilen en de Elfstedentocht nu nog iets om aan dat rijtje toe te voegen. We zouden hier graag nog meer over het optreden willen zeggen, maar superlatieven gaan ook vervelen.