Voor hen die nog niet op de hoogte zijn van het project van Roos Rehbergen (AKA Roosbeef) en Torre Florim (De Staat): de Speeldoos is ontstaan uit enkele gedichten van verstandelijk gehandicapten, waar Torre en Roos liedjes van maakten.
Tijdens de eerste nummers valt op dat alles in elkaar valt: achter elke thematische/tekstuele wending zit een muzikale ondersteuning. Alles tussen groove en compositie komt tot z'n recht door de super strakke muzikanten. Het voelt bijna gek om de teksten te becomplimenteren, maar ze zijn echt goed uitgekozen. Het is onduidelijk in hoeverre ze zijn bewerkt om ze tot liedjes gemaakt, maar ze zijn van poetisch hoog niveau. "Elk spel speel ik alleen, zo ben ik altijd nummer één".
Op de helft van de set neemt Roos even wat gas terug en speelt solo een liedje op het Philacorda orgel. Daarmee weet ze de hele zaal stil te krijgen, opgevolgd door een denderend applaus dat de zaal vult.
Tevens komt de cover van "Dracula" aan bod, die Torre ooit met C-mon en Kypski voor de Nederpopshow vertolkte. Wat opvalt is hoe goed het lichtwerk onderdeel is van de show. Alles sluit op elkaar aan.
De liedjes blijven boeien en worden in tegenstelling tot veel nederlandstalige middenmoot popmuziek nooit saai. De liedjes blijven ontwapenend en pakkend.