Wat is Fratsen eigenlijk? Hoe is het ontstaan?
"Fratsen is een band en een vriendenclub. In zo'n klein plaatsje als Diepenheim was er natuurlijk geen muziekscene, ha, er was niet eens een band, behalve dan een paar Goorse hippies die in het Pand van Janna zo nu en dan wat gave blues speelden."

"Er was een soort isolatie. Muziek moesten we zelf uitvinden, er is niks, dus je moet het zelf doen, er is geen systeem. Dat maakte het allemaal ook veel leuker. Toen wij onze eerste plaat mochten maken, dat was fantastisch. Alleen Ben en Hanneke waren ons voorgegaan."

Wat maakt Fratsen tot Fratsen?
"De vier mensen die er in spelen, simpel. Ik heb zelf Fratsen nooit een hippe band gevonden, altijd te laat en te stom of te slim voor hippe trends. We zijn allemaal opgegroeid met ABBA op de radio, Sex Pistols en ACDC op cassette en Rory Gallagher op de lp's van je broer. Toen The Black Crows op Pinkpop speelden vond iedereen dat opeens überhip en wij dachten alleen maar, het is net The Faces met wat Allman Brothers."

Hoe zou je het oude Fratsen met het nieuwe vergelijken?
"We zijn een soort blues-based bandje dat steeds punkier is geworden. Er is eigenlijk sprake van een soort reversed ontwikkeling, waar wij juist iets toegankelijker begonnen eindigden we veel experimenteler, maar we zijn nooit heel groot geworden. De grootste oorzaak daarvan was misschien wel de Nederlandse taal. Dat was op het moment dat wij bezig waren helemaal niet in. Het was een beetje net na de eerste Nederlandse golf van Doe Maar-achtige bands. Toen wij er juist genoeg van hadden, was er weer een tweede golf van Nederlandstalige bands zoals BLØF en Van Dik Hout. Wat dat betreft vielen we tussen wal en schip."

Waarom zijn jullie dan uiteindelijk uit elkaar gegaan? Was de koek op?
 Koek op? Nee, de koek was veranderd. Als je het nu terug luistert: de eerste plaat en laatste plaat klinken gewoon als twee verschillende bands. Er was het plan om de band op te heffen en daarna onder een andere naam met andere muzikale invloeden verder te gaan. Daarnaast was de vriendschap belangrijker dan de ambitie die aan onze mouw begon te trekken. Na Fratsen ontstond Krang als een vervolg. Iedereen had ook eigen plannen die lonkten, Andre wilde nog een solo plaat maken, Roeland is veel theater gaan doen en heeft bij De Kift gespeeld, Knotwilg doet hij ook nog steeds, wat echt een supergave band is, en Frits trok naar de binnenlanden van Portugal. Iedereen had z'n eigen koers te varen."

Wat bracht jullie daarna weer bij elkaar?
"Uli, de regelneef van de band, kreeg MS. Toen kwamen we op het idee om een Benefiet te organiseren. Hij kon niet zoveel meer en we wilden geld inzamelen voor een wereldreis voor hem. Dat was ongeveer in 2008, we verwachtten om de kleine zaal Metropool een beetje vol te trekken, maar toen ontplofte het. Hierop besloten we: dan moeten we de grote zaal maar doen en in no time was dat uitverkocht. Daarna hebben we nog twee shows georganiseerd en hebben we de overige opbrengsten gedoneerd aan een MS Research stichting. We merkten dat het leuk was om samen te spelen."

"Waarom dan niet vaker vroegen mensen? Dat wilden we alleen doen als we nieuw werk konden maken. Alleen maar oud werk zou genant voelen, zou ook niet leuk zijn, soort in-cash gevoel, en daar komen we niet vandaan, dat is niet netjes. Door die reünie zijn we weer een beetje muziek gaan maken. We vonden het als band altijd het leukste om liedjes te maken, dus besloten daar maar eens werk van te maken. We wisten niet of het zou lukken, maar het was heel leuk om te doen. Het ging eigenlijk genant snel: In nog geen week vijftien liedjes bedacht, opgenomen en gemixed. Uiteindelijk zijn er twaalf op de plaat gezet."

Maar gaat het dan nog ergens over? Of is het puur muzikaal samen lekker spelen?
"Nou, het is niet zomaar muziek. We hebben wel wat te melden, anders zouden we geen plaat maken. In eerste instantie maak je natuurlijk muziek voor jezelf. Natuurlijk hopen we wel dat anderen het ook mooi vinden, maar het is meer dan alleen de vriendschap en het samen beetje jammen en pielen."

Waar gaat het laatste album dan over?
"Er zit in de liedjes wel een overkoepelende thematiek die we hebben getrokken uit persoonlijke gebeurtenissen. Dingen die we meemaken, een bizar sterfgeval in onze kennissenkring bijvoorbeeld. We zijn een even tekstueel als muzikaal bandje, het moet met elkaar een verbond aangaan. Het mag ook vloeken, maar er moet wel interactie tussen die elementen zijn voor een goed liedje."

En wat is het verschil met de laatste plaat in vergelijking tot zijn voorgangers?
"De laatste plaat is minder illustratief, minder cabaretsk, wat abstracter, en in die zin een logisch gevolg van wat Fratsen en Krang is overkomen. Je ontwikkelt je als groep. De laatste plaat klinkt niet als de eerste, die ontwikkeling kan je ook niet zomaar weghalen. Het klopt ook wel heel erg voor Roeland en Andre, dat je meeneemt wat je in de tussentijd doet, van super experimenteel tot aan super poppie. Van wat elektronische dingen tot aan heel technisch obscuur, maar ook theatrale dingen. Als mens ben je ook niet meer hetzelfde als 20 jaar geleden. Samenvattend doen we eerder wat minder, dan meer in muzikale zin. Less is more is een beetje een cliché, maar wel van toepassing. We hebben het nooit echt gezocht in virtuositeit, maar het wordt steeds wat puurder... En er staat geen blokfluit op."