De samenwerking tussen de bevriende muzikanten Arthur ten Cate (beter bekend als Arthur Adam) en Tim van Doorn komt niet geheel onverwachts. Beide heren, met name initiator Arthur, zijn drijvende krachten achter het Twents Songschrijvers Gilde, in de volksmond vaak TSG genoemd. Samen met verschillende leden van het TSG is er een vijftal nummers opgenomen in de ‘Build-A-Dyke’ studio van de Enschedese singer-songwriter en producer Tim van Doorn. Aangezien het een labelcompilatie betreft (mag ik dat zo zeggen?) kunnen we er net zo goed track voor track doorheen wandelen.
Geen gekke gedachte dat de ep aftikt met de Don Corleone van de songschrijversfamilie achter de microfoon. Arthur Adam neemt een prachtige openingstrack voor zijn rekening waarin we een andere sfeer horen dan op zijn laatste album 'Pulse’. Die langspeler uit 2012 is doorvlochten met meeslepende melodieën en is grootser van aard. Dit nummer ‘No Harm Done’ is vooral warm (bijna gezellig) en fijn, maar natuurlijk wel voorzien van dat melancholische sausje die de sympathieke snarenplukker er altijd overheen schenkt. Vooral de samenhang tussen de vervormde vocalen, gitaar en piano zijn hier debet aan. Is dit een voorproefje van het nieuwe album? Zou helemaal niet erg zijn.
Aanstekelijke tracks
Een spinvismeisje. Begin dit jaar borrelde die term naar boven rondom het Noorderslag festival, geïntroduceerd door een bekende 3voor12 journalist. Eigenlijk weet je meteen wie ermee bedoeld wordt: Eefje de Visser, Mevrouw Tamara, Roosbeef, Clean Pete, noem ze maar op. Johanneke ter Stege past ook prima tussen de andere zuchtende, dromende en nuchtere dames in dit rijtje. Het tweede nummer ‘Ik Wil Zo Graag Met Jou Naar Bed’ is ondeugend en vrolijk naïef. De zangeres die ook bekend is van Limoensneeuw en Infrarood weet met Pippi Langkous-achtige speelsheid seks bespreekbaar te maken. Dat werd ook best tijd eigenlijk. Een mooi tegengeluid voor al die MTV bagger. Probeer dit nummer maar eens uit je hoofd te krijgen trouwens.
De tracklist gaat heen en weer van serieus naar luchtig en weer terug. Een groots en meeslepende (daar zijn die termen weer) song vinden we op nummer drie, uitgevoerd door Jovan Bilbija. Samen met Arthur Adam zit hij in Drum Boy Attila, die recentelijk bij Bandbus ook een ep hebben uitgebracht. Dit nummer, ‘Piano’, is een prachtige vluchtheuvel op deze cd. Als luisteraar hoef je niet veel moeite te doen om je te laten meesleuren door de karakteristieke vocalen van Bilbija, het hypnotiserend getokkel en de zingende zagen/strijkers op de achtergrond. Dit nummer doet sterk denken aan ‘How To Disappear Completely’ van Radiohead, maar plagiaat komt niet in mij op. Daar is het veel te mooi voor.
De eigenaar van de Build-A-Dyke studio klinkt als Frank Turner in een Saloon tijdens 'Bald'. Tim van Doorn zingt over het ouder worden zoals de eerdergenoemde Engelsman dat ook zo mooi kan. Op dit een-na-laatste nummer laat van Doorn zich niet van zijn sterkste kant horen, maar aanstekelijk en leuk is het zeker. Hoog meezinggehalte hier. Ik hoor Tim liever de gevoelige snaar raken, dan is hij op z’n best. Gave pianosolo overigens!
Prettige eerste kennismaking
De afsluiter op het eerste wapenfeit van Bandbus Records is een tamelijk saai nummer van Jasper Slaghuis genaamd '04/11/2008 (Chicago Lady)’. Fans van Eric Clapton zullen er bij weg kunnen mijmeren, maar dit is mij te belegen. Wel mooi dat er een beeld wordt geschetst door middel van de beschrijvende lyrics. Met woorden als ‘Tonight, she put her best dress on’ raak je mij echter al snel kwijt. Verder best een mooi nummer, maar een beetje matige afsluiter. Daar had meer in gezeten.
Of, nee wacht. Luister nog eens goed naar de tekst en je hoort dat het onder andere gaat over Obama, wat hij teweeg heeft gebracht en wat eraan vooraf ging. Met dat beeld voor ogen is het nummer plotseling een stuk minder saai en toch wel prima te verteren. Tekst en muziek vallen opeens heel mooi samen. Vandaar die datum in de titel, de dag dat Obama zijn eerste verkiezingen won. Je ziet bijna de goedlachse politicus in slow motion de Oval Office voor het eens betreden, tijdens het prachtig verstilde en uitdovende piano outro.
Dit maakt ons erg benieuwd naar wat er allemaal uit de bandbus komt rollen, een hele prettige eerste kennismaking. We gaan nog vast veel horen van de muzikale ondernemende Tukkers die sinds begin dit jaar het label runnen. In de gaten houden dus!