Het blijft een populair medium voor een grote groep mensen, ondanks de mogelijkheden die vandaag de dag allemaal voor handen zijn. Waarom zou je de radio aanzetten als je bijvoorbeeld op een medium als Spotify je eigen radio kan samenstellen? Als je iets hoort wat je bevalt kun je gemakkelijk doorklikken bij gerelateerde artiesten. Waar heb je dan nog zo’n dj of vj voor nodig, die vaak net iets te bijdehand is. Of onuitstaanbaar zelfs. Dat zal per persoon en situatie verschillen.
Radio Days uit Twente (uit welke stad/dorp blijft vooralsnog officieel een mysterie) zal het een zorg zijn. Ze leveren met de eind vorig jaar verschenen ep een hand vol liedjes af die stuk voor stuk overeind kunnen blijven in de ether. De reacties van verschillende 3FM en Radio 2 dj’s liegen er niet om. De catchy nummers van de stylish heren uit Twente lenen zich daarnaast ook erg goed voor de festivals. Een duwtje in de rug op de site van Coldplay en aandacht van Amerikaans blogs werken ook niet bepaald ontmoedigend. Voorprogramma’s van Ilse de Lange en de 3J’s voor duizenden mensen staan al op hun naam. Deze ep legt de strak in pak gestoken tukkers (Interpol zou er jaloers op kunnen zijn) duidelijk geen windeieren. Als je de plaat beluistert, begrijp je waarom deze, naar eigen zeggen, electro-indie-pop-rock het zo goed doet. En natuurlijk niet alleen op de radio. Wacht. Electro en indie? Gemixt met pop en rock? Hoe kan dat goed gaan? Pubers tijdens de met indie doorspekte jaren nul, volwassen geworden in de eclectische jaren tien: Jurgen van der Voet (vocals/ guitar), Peter van den Burg (synth/ vocals), Ruben ten Hove (gitaar/ vocals) en Ruben Jason Penders (drums/ beats) bewijzen dat het kan.
Ep-recensie: Radio Days - Radio Days
Eigenzinnige kruisbestuivingen zelfverzekerd uitgevoerd
De bandnaam is geïnspireerd door het tijdperk voor de uitvinding van de TV. Tevens is het een referentie aan de film van Woody Allen. De term radio laat zich echter anders uitleggen dezer dagen voor het Twentse viertal. De laatste ep heeft groot enthousiasme en airplay bij respectabele radiostations opgeleverd. Een schijf vol catchy songs die zo op de radio kunnen, maar met alleen radio doe je Radio Days tekort.
Goed geheel
De omschrijving die Radio Days zelf heeft bedacht is helemaal raak. De verschillende genres zijn op eigenzinnige wijze samengesmolten tot een extreem radio fähig en dansbaar geheel. Met de opener en tevens single ‘I’ve Got My Mind On Saturdays’ laat de band meteen horen welke muzikale registers het allemaal in huis heeft. Je hoort een drumstel dat flink door een digitale mangel is gehaald, of in sommige songs volledig gesampled is. Volle warme synthesizers en vocalen druipen in je oren. Het gitaarwerk is dromerig doch catchy en klinkt als Editors in een discotheek. Van der Voets vocalen passen erg goed bij het instrumentarium. Associaties met Felix Mangann van Moke liggen op de loer, maar die blijven niet hangen. Al dan niet met vocoder bewerkte falsetto’s (op het Alphabeat-achtige ‘Girl Parts’) laten zich vloeiend afwisselen met op Alex Turner geschroeide zang ('On Your Mind'). Ook een laidback Gorillaz vibe (‘Rogues & Prancers’) wordt niet geschuwd. Net als bij elke goede zanger zijn er referenties hoorbaar, maar is er wel degelijk sprake van een eigen geluid.
Je kunt gaan haten op het gladde geluid, de overgeproduceerde nummers, de trukendoos die geleend is uit de dancescene en de niet al te originele indie gitaarhooks, waarvan je dacht dat ze een rustplaats hadden gevonden in de bovenzaal van London Calling 2008.
Dan zijn er ook nog de belachelijk pompeuze trance synthesizers en de Katy Perry beats waar je over kan zeuren (heb niks tegen Katy Perry trouwens). Zo kun je nog wel even doorgaan. Dat is allemaal veel te makkelijk. De verschillende ingrediënten leveren zo’n smakelijk goed geproduceerd geheel op, dat alleen door grote zuurpruimen meteen wordt uitgespuugd. Sprenkel er nog wat zonnestralen overheen en Radio Days nestelt je gemakkelijk in de onderbuik. Ongetwijfeld in het gezelschap van enige vlinders bij sommige lieden van de fanbase.
Eigenzinnig
Elke track is voorzien van een ander sausje en verscheidene samenstellingen van referentiekaders. De genres indie, electro, pop en rock komen in elk nummer in verschillende verhoudingen naar voren. De dansbaarheid verliezen ze nergens uit het oog. Daarbij zijn de overwegend luchtige teksten makkelijk mee te zingen (wink naar de festivals?).
Op het afsluitende ‘I Don’t See Why’ laten de jongens uit Twente nog eens duidelijk horen dat een weinig voor de hand liggende symbiose niet uit de weg wordt gegaan op deze ep. Ooit een upstroke akoestische gitaar horen samensmelten met een euforisch trance refrein waar Tiësto zich niet voor zou schamen? Ik ook niet, maar eigenlijk werkt het niet eens zo heel slecht. Bonustrack ‘Take You Home’, opgenomen in de 3FM studio, klinkt als een collaboratie tussen Kings of Leon en Armin van Buuren. Ach ja waarom ook niet. Voor je het weet zie je een artikel voorbijkomen op Noisey: ‘Waarom Indietrance het helemaal gaat worden in 2015’. Of: ‘Ik ging naar een Indietrance feestje en ik wilde nooit meer weg’. Natuurlijk voorzien van foto’s met mooie overbelichte meisjes met hun ogen dicht en de ietwat vettige haren dansend in de lucht.
Hoe meer luisterbeurten verstrijken, des te duidelijker wordt het beeld dat Radio Days voor ogen had tijdens het maken van deze ep. Dankzij eigenzinnige en zelfverzekerde keuzes weten ze zichzelf van andere bands te onderscheiden. De synths, dance overgangetjes en beats hebben ze geleend van de recente jaren tien, de gitaren en vocals zijn geworteld in de jaren nul. Ze maken de muziek die de generatie tussen myspace en spotify redelijk samenvat: Social Days. Het duurt even voordat de gewaagde mix inzinkt, maar het zal de voetjes van menig festivalbezoeker zeker aan het tappen, dan wel van de vloer krijgen. Ray Ban’s op de neus, raampje open, koude biertjes in de koelbox en hup richting recreatieplas of strand, gaat ook vast erg goed samen met Radio Days uit de speakers knallend. Dat zou zo maar eens via een groot radiostation kunnen zijn, maar de ep staat ook zeker op zich.