Afgelopen donderdag was één van de eerste safe shows in Metropool Hengelo. Bezoekers moesten van tevoren een tafel reserveren en met een barcode konden ze drinken bestellen. De avond begon met Etan Huijs die folk en countrymuziek speelde en later op de avond speelde Brink pop/rock muziek. Het concert was ook live te volgen op MetroTV.
Bij de ingang ontsmetten de bezoekers hun handen, zetten ze hun gegevens op een kaartje en bij het scannen van de tickets wordt een gezondheidscheck gedaan. Boven in de Jupilerzaal zoeken de mensen een plekje op, waar ze de rest van de avond blijven zitten. Het nummer 'Come Together' van the Beatles is te horen op de achtergrond, een inspiratiebron voor één van de bands wellicht.
‘’Welkom, leuk dat je komt kijken naar deze avond vol folk country, blues en misschien nog wel een beetje rock", zegt de presentatrice tegen de camera. Tegen het publiek in de zaal zegt ze: ‘’leuk dat jullie er in het echt bij zijn, ik hoop dat jullie een leuke avond gaan hebben."
Etan Huijs begint te spelen op zijn mondharmonica. Hij is vergezeld door Kyle Janssen op gitaar, stompbox en vocals aan de linkerkant en door Rens van Dijk op bas en vocals aan de rechterkant. Het voelt als een akoestisch concert. Het publiek luistert aandachtig vanaf hun tafel naar de muziek. Hoofden knikken op en neer en voeten tikken ritmisch op de grond. De gehele sfeer en de manier van spelen straalt akoestisch uit, maar niks is minder waar want naast een versterkte akoestische gitaar maken ze ook gebruik van een bas en een elektrische gitaar. Toch blijft alles rustig en kalm.
Daarna speelt het drietal met iets meer tempo. Geregeld wordt Etan met de backvocals van Rens en Kyle versterkt. Soms stoppen ze met spelen en zingt Etan alleen om vervolgens weer met zijn allen tegelijkertijd in te zetten, met de instrumenten erbij.
De band speelt verder, we horen nog 'Ghost Town', 'The Doldrums' en 'Little Bird'. Allemaal erg toffe songs.
Na het concert komt de presentatrice weer terug, maar bedankt de band nog niet. Tijdens het uitzenden van de eerste twee nummers voor de livestream is er iets misgegaan met de audio; of de band deze nummers nog een keer wil spelen. ‘’Dat gaan we doen!’’, zegt Etan Huijs. Hij doet zijn mondharmonica weer om, die hij alleen voor het eerste nummer had gebruikt en ze beginnen weer te spelen.
Na het concert wordt er nog een klein interview gehouden met Etan. ‘’Het kwam eigenlijk wel goed uit dat het eerste nummer opnieuw moest, want er zat een klein foutje in’’, zegt hij.
De tweede band van de avond is Brink, bestaande uit Bram Regeling (drums), Sigi Hagenaars (bass en backvocals), Tim Kampman (gitaar en backvocals) en Pim Stegeman (gitaar en vocals). Ze beginnen met een lange instrumentale sessie, wat gelijk de toon zet voor de rest van het optreden. Het eerste nummer doet denken aan Bryan Adams’ Summer of 69. Het tweede nummer doet meer denken aan Accidentally In Love van de Counting Crows. Ze halen hun inspiratie uit veel verschillende bands, maar ook is een eigen unieke stijl te horen.
‘’Deze avond is heel speciaal voor ons’’, zegt Pim. ‘’Wij staan voor het eerst sinds Corona weer op een podium en met een nieuwe bezetting!’’ Vervolgens introduceert hij hun nieuwe bandlid Tim. Het is goed te zien dat hij zich al goed op zijn plek voelt in de band. Later op de avond steelt hij de show met zijn dansmoves, die hij uitvoert op één van de boxen vooraan op het podium, zijn lange haar naar achter gooiend.
De band heeft erg veel plezier in het spelen. ‘’Wij hebben dan wel niet opgetreden, maar we hebben zeker niet stilgestaan. Dit is ons nieuwe nummer; I Rather Be On My Own. Het nummer is erg goed en eindigt met een enorme uithaal van Pim.
Het laatste nummer is ook erg goed en deze eindigt de band zoals ze zijn begonnen, met een lange instrumentale sessie.
Al met al was het een geslaagde avond met twee zeer goede bands!
