Donkere wolken drijven uiteen en de kilte wijkt. Zonnestralen verwarmen de monnik, die zich over de laatste nog te vertalen zinnen buigt van het honderden jaren oude ‘Boek Aessenoort’.
Voorzichtig verschijnt een glimlach op zijn gezicht door wat hij leest. Verhalen die meereizen met vele generaties en culturen. Dan hoort hij de stemmen van rondtrekkende en snel naderende minstrelen.
Hypnotiserende zang en bezwerende melodieën prikkelen tot verleidende dans. Zij verdrijft de schaduw, brengt kleur en toont uiteindelijk de pracht van wat vreemd en ongrijpbaar leek.