Ed Struijlaart doet het op zijn manier

'Als muzikale apostel van deur tot deur om te preken voor eigen parochie’

Tekst: Karin Spanjersberg / Foto': Tineke Klamer ,

Vijf jaar als fulltime muzikant, dat vierde Ed Struijlaart in februari met een akoestische ep. Zijn tweede album Closer Than Skin verscheen in oktober vorig jaar en zijn clubtour begint op 13 maart. De afgelopen maanden bracht Ed zichzelf en zijn muziek naar de mensen toe: in de aanloop naar de clubtour speelde hij in tientallen huiskamers door het hele land. Met 3voor12 Overijssel sprak Ed over zijn album, over zijn keuzes en over het beste liedje dat niet bestaat.

Inspiratie

We spreken elkaar bij Wisseloord, waar Ed een studio huurt met uitzicht op veel groen. Hij is er erg mee in zijn nopjes. “Hilversum ligt lekker centraal vergeleken met Den Haag. Ik zit hier nu een paar maanden, een dag of drie in de week. Zo’n studio is een inspirerende omgeving. Je helpt elkaar en je leert van elkaar.” Inspiratie is iets wat volledig ontbrak bij Ed toen hij aan zijn tweede album begon. “Dat altijd lastige tweede album. Ik was er te serieus mee bezig en kreeg een writer’s block. Ik ben naar Londen gegaan, even weg van huis. Toen kwamen de liedjes vanzelf.”

In Londen werkte Ed met producer/songwriter Carey Willetts. “Ik luisterde vroeger veel naar zijn band Athlete. 'Home' was het eerste liedje dat wij in Londen samen maakten. Die richting wilde ik op, dat voelde ik meteen. Aan de demo is weinig veranderd. Een paar nummers hebben we wat meer naar de stijl van het hele album getrokken, 'Revelation Radio' bijvoorbeeld. Eigenlijk vind ik daarvan de demoversie mooier, maar alles bij elkaar ben ik enorm tevreden met het album.”

Compromis

De samenwerking met Carey is Ed prima bevallen. “Er was direct een klik tussen ons. Je kiest voor een producer omdat je heilig in hem gelooft en ik sta nog steeds achter de keuzes die ik heb gemaakt. Toch loopt samenwerken altijd uit op een compromis. Inmiddels zijn we alweer een jaar verder. Studiotechniek was voor mij meer een middel dan een doel, maar nu heb ik genoeg kennis en kunde om het zelf te doen. Voortaan wil ik graag zelf achter het stuur zitten, zelf bepalen hoe het klinkt. Ik wil dicht bij de basis blijven. Ook geloof ik sterk in losse liedjes die je een eigen vibe kunt meegeven, meer dan in albums.”

Closer Than Skin zou dan ook best eens het laatste album van Ed kunnen zijn. “Voor mijn gevoel is het fenomeen album passé. Mensen luisteren steeds meer naar losse liedjes. Een album opnemen is duur en dan is het ook vaak ‘niet het juiste moment’ om het uit te brengen. Toffe liedjes breng je direct uit, los of als ep. Streaming is de toekomst. Ik heb niet eens meer een cd-speler. Voor wie graag iets tastbaars heeft kun je bijvoorbeeld boekjes met teksten verkopen.” De zakelijke kant hoort ook bij het artiest zijn, vindt Ed. “Zorg voor een goede deal met je label, dan kun je via streaming als uitvoerend muzikant best wat verdienen.”

Ontspanning
Het was een bewuste keuze om na de albumrelease een paar maanden te wachten met een clubtour. Ed wilde zichzelf goed promoten en speelde in die periode in 30 huiskamers. “Heel bekend ben ik niet. Ik heb wel airplay, maar geen hit. Daarom wilde ik veel in huiskamers spelen rond de steden van de tour, mijn allereerste clubtour als solo-artiest. Ik heb tijdens die huiskamerconcerten ook kaartjes verkocht voor de tour. Verkoop ik er 100 per zaal, dan heb ik een basis gelegd. Neemt iedereen iemand mee, dan heb ik per zaal al 200 man publiek.” Ed merkt dat men het soms best spannend vindt, een artiest in huis. “Maar ik ben er juist voor de ontspanning. Ik hoop altijd dat mensen na afloop zeggen: 'dat was leuk, dat had ik niet verwacht!'”

Ondertussen ruimt Ed ook even een misverstand uit de weg. “Ik kom meestal opgewekt over en mijn liedjes klinken vrolijk, maar ze zijn helemaal niet zo zorgeloos. Vooral mijn laatste album is vrij stemmig. Het zijn luisterliedjes. Tijdens huiskamerconcerten vertel ik ook vaak het verhaal achter het liedje.” De clubtour wordt heel anders: “Dat wordt knallen met een band. Jongens uit de buurt van Den Haag, ik ken ze al langer. We gaan allemaal dingen doen die ik tof vind. Liedjes in een andere vorm, covers van mijn blueshelden en natuurlijk ongegeneerd soleren.”

Dat ene liedje

Hoe kijkt Ed eigenlijk terug op de afgelopen vijf jaar als fulltime muzikant? “Achteraf had ik misschien eerder voor de muziek moeten gaan, maar ik deed het toen de tijd rijp was. Op school was ik al een laatbloeier. Stud Muffins deed ik naast mijn baan in de IT. Een vast inkomen en toch drie keer per week optreden. Dat trek je gemakkelijk als je in de 20 bent. Op mijn dertigste stond de band op het punt uit elkaar te vallen en toen ben ik er vol in gedoken. Geen dag spijt gehad.”

Het idee van doorbreken heeft Ed inmiddels losgelaten.“Dat is ook nooit echt mijn doel geweest en je hebt niet alles zelf in de hand. Die hit, dat ene liedje… Ik zat er een paar keer dichtbij, maar ik ga er ook niet naar op zoek. Het beste liedje bestaat niet. Het is het beste wat ik op dat moment kan maken. Sommige bandjes waaien mee met allerlei stijlen, net wat hip is. Succes is dan je doel. Voor mij is succes een zo goed mogelijk liedje maken waar ik blij van word. Ik ben ook muzikant omdat ik daar blij van word.”

Geen hype
Programma’s als The Voice en De Beste Singer-Songwriter zijn in ieder geval niets voor Ed. “Bij huiskamerconcerten heb je contact met je publiek, bij een tv-programma niet. Je bereikt wel veel mensen, maar je weet niet wie je publiek is en het seizoen erop volgen ze iemand anders. Ik wil geen hype zijn. Het mooiste vind ik het als mensen op een gegeven moment niet eens meer weten waar je vandaan komt: ‘je was er altijd al’.”

“Achteraf is het goed dat het met die cover van Coldplay net niet is gelukt. Als ik scoor, dan wil ik dat doen met iets wat ik zelf heb gemaakt en niet omdat ik zo’n aardige jongen ben. De gunfactor is leuk, maar met aardige mensen dempen ze de put. Ik voel me een soort muzikale apostel. Ik ga van deur tot deur om te preken voor eigen parochie. Zo laat ik mezelf zien: hier ben ik, dit speel ik, en als je het leuk vindt hoop ik je vaker te zien. Het is een lange weg, maar het is wel mijn manier.”

Tourdata
Wil je Ed Struijlaart live zien? Dat kan hier:

13 maart: Eindhoven (Café Wilhelmina)
14 maart: Nijmegen (Merleyn)
20 maart: Zwolle (Hedon)
21 maart: Den Haag ('t Paard)
27 maart: Hengelo (Metropool)
28 maart: Utrecht (Tivoli De Helling)