“We hebben kleurrijke verlichting vandaag. Pauwen zijn tenslotte kleurrijk”, vertelt Ruud Tijs terwijl hij zijn studio in gereedheid brengt. Eric Zwiers stelt zijn camera in en vertelt ondertussen: “In de Hillroad Sessions willen we de echtheid van muzikanten en hun muziek laten zien. De luisteraar/kijker en de muzikanten worden op een zo minimalistisch mogelijke manier met elkaar verbonden. De video’s worden opgenomen in één take, er wordt dus niets gemonteerd.” Dat betekent overigens niet dat de eerste opname meteen goed hoeft te zijn. “De allereerste keer gebeurde dat toevallig wel. Met The Given Horse was dat. Maar we nemen gerust drie takes op en dan gaan we ervan uit dat er wel eentje tussen zit die ieders goedkeuring krijgt.”
Ruud doet het geluid, Eric het beeld. “En we vullen elkaar goed aan.” Ruud volgde de studie Audio Design aan de HKU en behaalde aansluitend een Master of Arts in Sound and Music Technology. De grote schuur naast zijn ouderlijk huis op het platteland van Luttenberg verbouwde hij tot een sfeervol ingerichte professionele muziekstudio. Eric is leadzanger/gitarist van de band The City Killers, freelance videograaf onder de naam Voividz en derdejaars Communicatiesystemen in Groningen. Momenteel loopt hij stage bij een reclamebureau waar hij videoproducties maakt. Ruud en Eric kennen elkaar van de muzikantendag in de Metropool. “We doen dit project helemaal in onze vrije tijd, we verdienen er niets aan”, vertelt Eric. “Wij vinden het leuk om te doen, de bands krijgen professioneel beeldmateriaal en als freelance videograaf leer ik er ook enorm veel van.”
Uitdaging
Na The Given Horse was er een sessie met Tim van Doorn. Nu is de beurt aan PAUW, een van oorsprong Twentse band die energieke psychedelische rock speelt. Leadzanger/gitarist Brian en drummer Rens studeren aan het conservatorium in Amsterdam. Toen de bassist begin dit jaar stopte nam studiegenoot Peter zijn plek in. Peter moet uit het verre Limburg komen en het wachten is nu op hem. Ondertussen vertelt Rens over de naam van de band. “We begroeten elkaar altijd met pauwengeluiden. Toen we een naam zochten werd het PAUW.” Met Hemelvaartsdag was PAUW te zien op zowel Jannarok als Green Vibrations. Helaas niet op Dauwpop, want in de finale om een plek was de band met één stem verschil tweede geworden. Bij deze finale (de Rabo Music Rally) zag Ruud PAUW spelen en hij besloot de band uit te nodigen voor de Hillroad Sessions.
Onder het genot van een kop soep vindt het vooroverleg plaats. Brian laat een demo zien van een repetitie. “Dit nummer moet het worden: ‘A Siren’. Daar krijgen we steeds positieve reacties op. We houden wel van lange nummers waarin we naar een climax toe kunnen werken. Deze duurt zeven minuten.” “Hoe langer het nummer, hoe meer het voor mij een uitdaging wordt om de sfeer vast te houden”, laat Eric weten. “Bij de Hillroad Sessions is het beeld ondergeschikt aan het geluid.
De beelden mogen niet afleiden, maar de kijker moet ook niet afhaken.” Terwijl de band zich klaarmaakt voor de sound- en beeldcheck geeft Ruud uitleg over de microfoons. “We gebruiken er twee als basis, net als bij een symfonieorkest. Je begint met twee microfoons die het totale klankbeeld pakken. De overige microfoons gebruik je om meer definitie te creëren van de geluidsbronnen.”
Kop of munt
De opnames voorlopen voorspoedig. Alleen het intro blijkt lastig. “Ik stel de band nooit voor in het Engels”, verontschuldigt Brian zich. Na drie takes lijkt alles er goed op te staan. Of niet? Brian en Rens willen graag nog een vierde take. “En dan écht knallen. Ik vind dat het nog beter kan qua energie”, aldus Rens. Ruud en Eric zijn echter heel tevreden over de derde take. “Iets ingetogener komt het prima over. Beeld en geluid passen uitstekend bij elkaar. Als jullie meer gaan focussen op de muziek wordt het beeld misschien weer minder.” Uiteindelijk komt die vierde take er toch. Ruud is wel gewend dat men het perfect wil hebben: “Maar dan gaat het alleen om de audio. Er zaten nu zo veel mooie shots in dat het eigenlijk jammer is om nog een take te doen.”
In de vierde take ligt het tempo hoger. Dat geeft een wat gehaaste indruk. “Maar het geeft ook beter weer hoe wij live spelen”, vindt Rens. Brian vindt de bridge in de derde take beter. “Bas en zang waren dat ook. En het beeld”, zegt Ruud. “Een band doet in de studio toch nooit hetzelfde als live”, zegt Peter. Zijn voorkeur gaat uit naar de derde take. Rens blijft bij de vierde en volgens Brian valt voor beide takes wel iets te zeggen. Uiteindelijk beslist het lot: met kop of munt wordt het de vierde take en daar lijkt iedereen vrede mee te hebben.
Check de Facebook Hillroad Sessions voor updates en interessante nieuwsberichten.