In het voorprogramma stonden de tweelingzusjes Loes en Renée Wijnhoven. Zij opereren onder de naam Clean Pete. Een bijzondere naam voor twee bijzondere meiden. De één op cello, de ander op gitaar, en beiden goed van stem. Clean Pete zingt mooie, grappige en een tikje melancholosche teksten en ze weten snel het publiek voor zich te winnen. Het eerste nummer, ‘Ik neem mee op reis’, zet meteen de toon. Naast het feit dat ze goede muziek maken, zijn het ook twee innemende jonge vrouwen. Ze praten met het publiek en vertellen over hun vierdaagse-avonturen. Na drie nummers vergezelt Anne Soldaat ze bij het nummer ‘Zo fijn om alleen te zijn’ wat ze vanavond voor het eerst live met hem spelen.
Na nog een laatste nummer van Clean Pete is Anne Soldaat met band (de Aso’s) aan de beurt. Meteen bij de eerste noten is de kwaliteit van Anne en zijn band duidelijk. Mooie klank, mooie sfeer! Voor deze tour werd Anne bijgestaan door een stel fantastische muzikanten. Matthijs van Duijvenbode bracht tonnen energie en plezier naar het podium, die aanstekelijk werkte op de mensen in de zaal. Met Matthijs had Anne al gespeeld bij Tim Knol, evenals met Jeroen Overman, de bassist. Bram Hakkens en Maurits Westerik kennen we nog van GEM. Er was een goede chemie tussen de vijf muzikanten, dat zag je en dat hoorde je.
Anne en band speelden veel werk van zijn twee soloplaten, maar zelfs fans van Darryl Ann komen nog aan hun trekken. Muzikaal levert dat een gevarieerd concert op: van luchtige pop tot melancholische ballads. Anne is in de eerste helft van het concert ingetogen en geconcentreerd wat zorgt voor prachtige muziek. Het publiek hangt aan zijn lippen. Jammer was het daarom dat Anne de eerste helft van het optreden geen contact zocht met het publiek. Later leek hij wat losser te komen en praatte met het publiek… Of iemand wellicht nog een slaapplaats had voor de dames van Clean Pete, die nog geen onderdak hadden?
De toegiften zijn minstens zo leuk als de rest van het concert. Bij Giel op de radio speelden ze ‘m al, maar live is de cover van ‘Krokobil’ van Yellow Claw meesterlijk. En waar de meeste bands er bij een toegift voor kiezen om alles uit de kast te halen, kiest Anne er juist voor om de intimiteit te zoeken. Mooi!
Al met al was het een mooie avond. Qua sfeer sloten voorprogramma en hoofdact uitstekend op elkaar aan. In beide gevallen prachtige klanken en muziek waar je naar wilt luisteren. Door de uitstekende muzikanten en de intimiteit van Het Paradijs, de kleine zaal van Metropool, kwam hun muziek uitstekend tot zijn recht.