Gevarieerd programma op vier podia tijdens Paardpop

Het Vliegende Paard in Zwolle is toneel voor bands, singer/songwriters en hiphop.

Wendy Groot Roessink, Annika Vos en Joannie Kooyman ,

De 8e editie van het jaarlijks terugkerende festival Paardpop is dit jaar op 7 maart. De unieke samenwerking van Hedon, Het Vliegende Paard, ArtEZ, Katholieke Pabo Zwolle, Kunst & Cultuur Overijssel, Provincie Overijssel, FPK, Minstrel Music, In de Kringloop en Citycircuz zorgt dit jaar voor een divers programma verdeeld over vier podia.

Zo te zien is het festival nog lang niet uitverkocht, maar het is er in ieder geval gezellig druk. Bij elke optredende act is altijd genoeg publiek aanwezig om er een goede sfeer van te kunnen maken. De meeste acts maken hier dan ook dankbaar gebruik van. Op de begane grond bevindt zich het ‘Doorbraak Podium’, gerealiseerd door KCO met vooral opkomende rock en indie bands. Op diezelfde begane grond, maar aan de andere kant van het pand in de zogenoemde Joy, bevindt zich het ‘In De Kringloop Acoustic’ podium. Hier spelen vooral singer/songwriters. Boven in de Menza is het ‘Legendary Minstrel Stage’. Qua stijl muziek is dit podium een beetje vergelijkbaar met het Doorbraak Podium. In de kelder van het Vliegende Paard laten hiphoppers zien wat ze in huis hebben op het podium ‘CityCircuz Ondergrondz’.

Doorbraak Podium

Op het Doorbraak Podium opent het Zwolse Mones met een swingende set. Deze band doet zeer denken aan Gare du Nord en laat de eerste voetjes al van de vloer gaan. Je kunt goed merken dat de Mones al ervaring hebben dankzij optredens bij onder andere 3FM en het Bevrijdingsfestival Overijssel, het podium lijkt hun thuisbasis te zijn.
Hunting the Robot uit Eindhoven is de tweede band op het podium en die laat zien dat ze overal kunnen spelen. Of het nou ‘De Wereld Draait Door’, 3FM of het Vliegende Paard is, ze maken er overal een feestje van. Qua uiterlijk zou je misschien soul verwachten, maar niets is minder waar. Hunting the Robot laat prettig in het gehoor liggende indiepop horen. Het zou me niets verbazen deze band nog vaker tegen te komen op verschillende festivals deze zomer. Ze lijken er in ieder geval klaar voor.
Vervolgens betreedt een stel volgetattoeerde muzikanten de zaal. Doordat het podium te klein is, neemt The Arc zelfs de halve zaal in beslag. Bij het beluisteren van de band komen er direct associaties naar boven. The Arc is een verrassende mix tussen hiphop en rock. Namen die naar boven komen zijn: Black Eyed Peas, Eminem en Linkin Park.
Milkbar maakt vrolijke indie muziek met zowel mannelijke als vrouwelijke zang. Het lijkt de band niet te deren dat de zaal inmiddels half leeg is, ze maken er het beste van. De zanger waagt ook regelmatig een dansje in de zaal.

In De Kringloop Acoustic

Het ‘In De Kringloop Acoustic’ podium is voor de gelegenheid gezellig aangekleed. Het heeft er echt de sfeer van een huiskamerconcert. Met leuke lage krukjes, banken, kaarsjes en hangende versieringen is de Joy gezellig aangekleed. De deur wordt tijdens concerten dicht gehouden, om het geluid van de rest van het festival buiten te sluiten. Het eerste wat opvalt is dat dit het enige podium is waarbij oordoppen niet noodzakelijk zijn. Dit is best prettig. Er wordt een intiem sfeertje gecreëerd. Een prettige omgeving om te zitten en te luisteren naar singer/songwriters.
De avond begint met de singer/songwriter Bart Satijn en zijn band. De opkomst valt tegen, maar het is dan ook nog vroeg. Het publiek is nog wat onwennig en blijft voornamelijk achter in de zaal staan. Echter weerhoudt dit de band er niet van om te beginnen en er toch een fijn concert van te maken. De nummers, die geïnspireerd zijn door eigen verhalen en ervaringen, worden met invloed van folk vertolkt in een mooie akoestische set.
Vervolgens is de beurt aan Arthur Adam. Deze singer/songwriter uit Glanerbrug laat mooie liedjes horen, waarbij hij zichzelf begeleid op gitaar en zelfs een nummer op bas. Het is duidelijk dat Arthur doet wat hij leuk vindt. Of hij zichzelf nu begeleidt op een basgitaar (“Waarom ook eigenlijk niet?”) of op een speelgoedgitaar. En dat doet hij goed.
Floris Schrama treedt op onder de naam Het Gloren. Door zijn dichtende, cryptische teksten is de link met Roosbeef of Spinvis snel gemaakt. Toch zet deze artiest een eigen sfeer neer, met lieflijke liedjes over meisjes met blonde haren en romantische titels zoals “Het schetsen van een zomerdag”. Op dit soms wat chaotische festival, weet Het Gloren de aandacht van een muisstille zaal goed vast te houden.
Port of Call, of wel Pieter van Vliet, komt verlegen over, maar overtuigd met zijn stem. Heel mooi om te zien hoe hij zijn gitaarspel en stem zowel rauw als ingetogen kan laten klinken. Tussendoor gaat regelmatig de deur open en komen diverse klanken van andere podia binnen, maar Pieter gaat onverstoorbaar door.

Legendary Minstrel Stage

Boven op het ‘Legendary Minstrel Stage’ opent de band Khebaus. Ondanks het vroege tijdstip, is de zaal redelijk gevuld. De muziek van Khebaus klinkt zowel licht als zwaar. Zonder gitarist, maar in plaats daarvan twee toetsenisten in de band klinkt Khebaus vooral in het begin verrassend. Helaas zit de zangeres er af en toe wat naast, wat het luistergenot beïnvloed. Toch een bijzonder optreden voor deze beginnende band.
Tijdens de soundcheck van The Good Hand staat er al een redelijk publiek aandachtig mee te kijken en luisteren. Zodra het concert daadwerkelijk begint komt het aanwezige publiek dichterbij en wordt de rest van de zaal al snel gevuld. Eén van de genres die de mannen zichzelf hebben gegeven is 'psychedlic 70's rock', wat ook goed terug te zien is in het concert, door de muziek en het uiterlijk van de bandleden. Ze voelen zich thuis op het podium en laten dit ook goed zien.
The Crowns hebben al enige speelervaring als 3FM Serious Talent en met hun optreden in ‘De Wereld Draait Door’. Deze band uit Amsterdam speelt heerlijke rock wat een beetje doet denken aan Silverchair en Oasis. Wanneer de zanger vraagt of we het volgende nummer herkennen, blijkt dit niet zo moeilijk te zijn. Ze spelen ‘Crazy’ van Gnarls Barkley. Dan gaat opeens het brandalarm af. De band speelt gewoon door alsof er niets aan de hand is. Na voor de zekerheid een trap naar beneden te hebben genomen, blijkt het brandalarm af te zijn gegaan door een aantal mensen die binnen zat te roken.
Tijdens Paceshifters is het ontzettend druk in de zaal. Het lijkt alsof een groot gedeelte van de bezoekers voor hen is gekomen. Ze lijken zich in ieder geval wel te vermaken en geven aan dat hier meer sfeer is dan bij een vorig optreden van ze in Zwolle. Bij Paceshifters weet je waar je voor komt: rock ’n roll.
The Medics sluiten het ‘Legendary Minstrel Stage’ af. Deze Utrechtse band maakt dansbare indiepop. In de halfvolle zaal waagt een enkeling een dansje, maar de meeste energie komt van de band. Aangezien vooraan het podium geen publiek staat benut de zanger deze plek  in poging meer contact met het publiek te krijgen.

CityCircuz Ondergronz

In de kelder bevind zich het vierde podium van Paardpop; ‘CityCircuz Ondergrondz’. MnC opent dit podium. Met hun vrolijke samples en Engelstalige nummers over alledaagse onderwerpen krijgen ze het kleine beetje publiek dat aanwezig is aardig mee. Erg leuk is de sample die MnC gebruik van Eels: ‘I Need Some Sleep’. Een leuke en verrassende opener.
Vervolgens meldt het programmaboekje een freestyle show van Perfecd. Hem zou je kunnen kennen van de Enschedese hiphopformatie Twee Ons. Hier geen vastgelegde show met bijbehorende setlist, maar freestyle dus. Dat gaat hem goed af. In een razend tempo gooit Perfecd zijn teksten het publiek in en rapt over alles wat hij ziet. Samen met rapper Siroc volgt er nog een ware battle. Als afsluiter laat Perfecd zien dat niet alleen het rappen hem goed afgaat, maar dat er ook een breakdancer in hem schuil gaat. Dit onder luidt gejuich van het aanwezige publiek.
De zaal is inmiddels wat voller, als De Alliantie uit Zwolle het podium op komt. Deze jongens, met optredens op onder andere het Bevrijdingsfestival en als voorprogramma van Jack Parrow maken nederhop. Helaas klinkt het als dertien in een dozijn Nederhop waarvan de teksten soms slecht te verstaan zijn. Dit komt onder andere door het door elkaar gerap waardoor het erg rommelig klinkt. Deze jonge jongens hebben beter gedaan.

De avond ging nog langer door, met optredens van AlascA, Mr. Skolnick, Sobanic en Flow & Co. Al met al een divers festival met muziek voor elk wat wils. Een prima opener van het festivalseizoen in Overijssel!