Een leuk idee voor op de woensdagavond: bandjes checken. Voor de zevende keer leent het Vliegende Paard zijn pand en naam aan het festival Paardpop. Tijdens dit uitverkochte festival kunnen bezoekers in vijf uur tijd, maar liefst twintig landelijke en regionale acts bekijken. Rennen geblazen...

Bij binnenkomst klinken de poppunk klanken van het Doorbraak Podium. Make It Count speelt nummers in de stijl van Boys Like Girls en All Time Low. De komende maanden touren deze jonge jongens met de bekendste Nederlandse bands uit hun genre, MakeBelieve en Only Seven Left. Het is dan niet verrassend dat ze al een kleine vrouwelijke fanbase hebben gecreëerd. Wel verrassend is dat de fans vandaag ook uit leden van deze eerder genoemde bands bestaat. De winnaars van de Zwolse bandjeswedstrijd 'Stairway To Hedon' spelen poppunk zoals het hoort. Vrolijk, teksten over de liefde en vooral geschikt voor jonge meisjes. Niet vernieuwend, wel vermakelijk.

Als singer-songwriter is het moeilijk je te onderscheiden. Immers, er zijn tientallen mannen en vrouwen met een gitaar. In de Woelmuis Acoustic Bar proberen de singer-songwriters te bewijzen dat ze uniek zijn. Kashmere Hakim – Marokkaan uit Amsterdam en wonend in een wijk met “van die flats met schotels aan de balkons.” – weet zich te bewijzen door zijn mooie teksten over het leven en zijn heerlijke stem. Zijn nummer ‘Travelling Man’ is een van de hoogtepunten. In dit nummer refereert hij aan de schotels en zingt hij over de heimwee die mensen hebben naar hun vaderland. De simpele folkliedjes over sociale problemen en belangrijke gebeurtenissen, maken hem aangenaam om naar te luisteren. Ook Case Mayfield is fijn om naar te luisteren – en naar te kijken. Met humor trekt hij veel mensen binnen in de bar en dankzij zijn prachtige stem, blijven ze ook binnen. In een bijzondere stilte, speelt Case – Kees Veerman - het ene na het andere pure nummer. Volgens ‘de man’ van De Wereld Draait Door een van de beste zangers van Nederland. Dat schept verwachtingen. Maar gelukkig weet Mayfield te overtuigen met breekbare songs zoals ‘Gone To The North’, waarin hij zijn hele ziel en zaligheid legt. Daarmee weet hij zich wel te onderscheiden van de grote groep mannen met gitaren.

Tijdens de finale van De Doorbraak wist A La Din al te bewijzen dat ze goede funksongs maken, met elementen van rock en R&B, die dansbaar en geliefd zijn bij het publiek. De band is erg gegroeid in een jaar tijd en weet boven in het pand, op het Legendary Minstrel Stage, zeer sterke en vrolijke nummers ten gehore te brengen. Het publiek reageert verrast en de zaal blijft goed gevuld. Het is een goede dag voor de misschien wel, meest swingende band van Zwolle.

In datzelfde bovenzaaltje staat Tommy Ebben. Deze muzikant kreeg zijn eerste bekendheid door een optreden op Zwarte Cross en een reclame van een bekend telecombedrijf. Hij groeide al snel uit tot zeer geliefde folkrocker bij media en publiek. Dat moet wel goed komen vanavond op Paardpop. Meteen wordt duidelijk dat er een rasmuzikant op het podium staat, maar helaas verveeld de muziek na een tijd. Het zijn goede en sterke nummers, maar het biedt weinig diversiteit.

In de kelder van Het Vliegende Paard klinkt stoeiharde hip-hop en worden de lekkerste beats gedraaid. Uit de regio komt spraakkunstenaar Phunxz. Hoewel hij alleen in het programmaboekje staat, heeft hij zijn halve vriendengroep meegenomen naar de kelder. Phunxz maakt teksten die echt ergens over gaan en krijgt daarmee veel respect van het publiek. Bo.No.Booz krijgt het publiek ook mee, met maffe teksten en luide meezingers. Het is een kleine ruimte, maar het voelt druk met die gevulde teksten en volle beats.

De zaal van het Legendary Minstrel Stage is helemaal gevuld als de indierockers van Kensington beginnen te spelen. In het begin lijken de heren nog een tikkeltje verveeld, maar al snel komt het tempo en het plezier. Het ijzersterke album ‘Borders’ klinkt minstens net zo sterk op het podium. Helaas loopt de zaal snel leeg, doordat Kensington geprogrammeerd staat tegenover publiekstrekker The Hot Stewards. Dit geeft Kensington net die extra push die ze nodig hadden om serieuzer en sterker te spelen. Voor de vrouwelijke fans en de kritische muziekliefhebbers, ronden ze de set af met een knal.

Carnaval was net afgelopen, maar bij het optreden van The Hot Stewards ben je meteen weer tussen de verklede mensen, breaklights, schmink en maffe brillen. The Hot Stewards spelen rockcovers van jaren ‘80-nummers en dat kan maar één ding betekenen: feest! De Paardpop-bezoekers weten wel hoe er gefeest moet worden. Er wordt luid gezongen, de alcohol is niet om aan te slepen en er wordt uitbundig gedanst. Dat het niet ieder nummer even zuiver is, doet er voor de fans niet toe.

Stiekem nog geschikter voor een leuk feestje is het bandje The Tunes. De vrolijke folk, rock en popnummers brengen een zeer divers publiek nader tot elkaar. Deze rasmuzikanten spelen met gemak de een naar andere song met een grote groep instrumenten. De met folk overgoten rock ‘n roll band rond deze uitverkochte editie van Paardpop succesvol af. Nog eenmaal de voeten van de vloer…