Wie bij de uitverkochte show van Tim Knol in de Metropool was, heeft een verhaal te vertellen. Een ontruiming halverwege een optreden is tenslotte geen dagelijkse kost. Zelfs gitarist Anne Soldaat – iemand met aardig wat vlieguren – had het in zijn hele muzikantenbestaan nog niet eerder meegemaakt. Een samenvatting van wat er gebeurde. Tim is een goed half uur onderweg als halverwege ‘Days’ ineens het licht in de zaal aan gaat en het brandalarm begint te loeien. Men kijkt wat verstoord om zich heen: zou het erbij horen? Maar het alarm houdt niet op en het lijkt dan ook serieus. Een stem verzoekt vervolgens het publiek zich naar de nooduitgangen te begeven. Nergens breekt paniek uit, iedereen trekt rustig de kou in. Meteen een goede oefening, want verschillende medewerkers blijken zoiets nog nooit eerder te hebben meegemaakt. Ondertussen houdt het publiek zichzelf buiten warm met het plaatsen van updates op de diverse social media. En zo is #Metropool dan ineens bijna trending. De brandweer komt het pand inspecteren en blijkbaar is het vals alarm, want na een half uurtje mag iedereen weer naar binnen. Tim gaat door waar hij werd onderbroken: halverwege ‘Days’. En het lijkt alsof het brandalarm ook het ijs heeft gebroken. Anderhalve week geleden speelde Tim in Deventer en daar zat de vaart er al vanaf het begin in. Hier in Hengelo lijkt het alsof ze even wat tijd nodig hebben om op gang te komen. Het klinkt goed vanaf de eerste noot, daar niet van. Maar ineens is ‘het’ er: de vibe, de chemie, tussen de bandleden onderling en in het contact met de zaal. Tim kondigt aan en af met ‘wij zijn Tim Knol’. En zo is het. Daar staat geen zanger met een begeleidingsband, maar een band met een frontman. Een stel muzikale jongens bij elkaar die duidelijk plezier hebben in wat ze samen op het podium doen en nog verrekt goed klinken ook. Met ‘Sam’ als knallende afsluiter is het dan ruim na middernacht gedaan. Een tijdje geleden liet Tim weten dat hij na deze tour even ‘andere dingen’ gaat doen. Misschien is vanavond wel een oude wens aangewakkerd: ‘Als ik geen muzikant was geworden, dan was ik vast brandweerman geworden’, bekent hij aan het publiek. Kijk dus niet gek op als Tim straks jouw brandje komt blussen. Het alarm bleek overigens veroorzaakt door een technisch mankement. Complimenten voor de medewerkers van de Metropool, die alles in goede banen wisten te leiden. Ter compensatie voor het ongemak kreeg iedereen bij het weggaan enkele consumptiemunten mee. Complimenten ook voor het publiek, dat zich door deze onverwachte onderbreking niet van de wijs liet brengen. En last but not least complimenten voor singer-songwriter Tommy Ebben die het voorprogramma verzorgde. Niet met zijn voltallige band The Small Town Villains, maar met één Villain in de vorm van toetsenist Maarten Rischen. Net als die van Tim Knol stond ook deze set als een huis. Al was het alarm uiteindelijk vals, om de zaal warm te krijgen was in ieder geval geen binnenbrandje nodig.