Back to the eighties met Whitesnake

Whitesnake speelt in Enschede tijdens Forevermore tour

Tekst: Eveline Gelderman / Foto's: Marcel Klaster. ,

Als een voorprogramma al staat als een huis, valt er veel te verwachten van het hoofdprogramma. Whitesnake maakt dit meer dan waar. Hoe goed The Answer ook speelt, het dak gaat er pas echt af als David Coverdale onder leiding van onder andere Doug Aldrich zijn strot lostrekt.

Whitesnake speelt in Enschede tijdens Forevermore tour

Mannen met lange haren, blote bodies en strakke broeken. Voor ons een uitstapje naar de jaren ’80, voor de mannen van Whitesnake dagelijkse kost. Net als toen, hebben de mannen zin in een feestje. Dat niet alleen, ze hebben zelf ook de slingers meegenomen. In de vorm van kerstlichtjes welteverstaan. “It’s beginning to look a lot like christmas!” schreeuwt zanger David Coverdale ons toe. We waren nog niet in de kerststemming, maar na de kerstversiering en een afsluiting met een à capella kerstliedje zijn we dat zeker! David Coverdale, de oprichter van Whitesnake, heeft al verscheidene bandleden om zich heen gehad vanaf de beginjaren in ‘77. De huidige band is dan ook pas vanaf 2010 compleet gemaakt met drummer Brian Tichy en bassist Michael Devin. Gitaristen Doug Aldrich en Reb Beach voegden zich in 2002 al bij Coverdale. De formatie klopt echter op alle fronten en de bandleden brengen heel wat talent op het podium. De stem van Whitesnake speelt niet de hele avond de hoofdrol. Drummer Tichy laat zien waarom hij de juiste keuze is voor de band door een drumsolo waarbij hij niet alleen zijn stokken gebruikt, maar laat zien dat hij het ook met messen, eetstokjes en zijn handen kan. Daarna wordt er een gitaar battle gedaan door de twee gitaristen die beiden met half ontbloot bovenlijf een te gekke solo weggeven. Na een te gek uur vol met rock ’n roll en jaren ’80 gevoelens klinken de eerste tonen van ‘Fool For Your Lovin’ en tegelijkertijd betreedt oud-gitarist en tukker Adje van den Berg het podium. Nadat hij eerst onwennig het podium betreedt, staat hij al snel met zijn haren te zwaaien tijdens ‘Here I Go Again’ en flink aan de snaren van zijn gitaar te trekken. Het is alsof hij niet weg is geweest. Als de avond is afgelopen, krijgen we een kerstgroet toegezongen door de hele band. De instrumenten worden al ingepakt, maar met z’n zevenen zingen ze ons à capella een Merry Christmas toe. Dat is nog eens een spectaculair einde!