Het project Onder Invloed doet eindelijk ook Zwolle aan. Diverse artiesten spelen nummers van muzikanten waar ze door beïnvloed zijn. Een eigen draai geven aan klassiekers, gaat het de muzikanten van vanavond lukken of gaan ze hopeloos ten onder? 

Drie goede bands voor een klein prijsje: dat klinkt als een avond die vooraf al niet meer kan mislukken. Toch is de Hedon niet extreem vol druk deze vrijdag. En dat terwijl de eerste band, het schotse The Starlets, met gemak de hele zaal had kunnen uitverkopen…

De opening van Onder Invloed is een topper. The Starlets uit Schotland komt zo vrolijk op het podium lopen, dat de zaal meteen geboeid is. De zanger weet iedereen direct muisstil te krijgen, als hij Nederlands begint te praten.
Ook de muziek weet te boeien, folkmuziek die soms doet denken aan de Schotse hooglanden waar de heren vandaan komen, maar net zo vaak aan Russische feestjes vol wodka en snelle benen. En met het nummer ‘Cities of the Netherlands’ weten ze zelfs ons kleine kikkerlandje nog ‘folk’ te maken.

Alamo Race Track begint de show met een verontschuldiging: “Sorry dat ik zo vaak naar beneden kijk, daar staat de tekst.” Het publiek lacht, maar al snel blijkt dat de zanger inderdaad niet naar het publiek kijkt. Onervarenheid is het zeker niet, de band speelt al jaren voor een groot publiek en hun muziek wordt overal goed ontvangen. Er valt dan ook niets te klagen over de muziek, de covers zijn scherp en goed, maar brengt weinig nieuws en vermaak. Om de aandacht van het publiek tijdens een onverwachte break te behouden maakt de zanger een grappige opmerking: “Het is wat met de politiek hè?” Toch weet Alamo Race Track net voor het einde nog wat mensen te overtuigen van hun muzikaliteit tijdens een akoestisch en à capella nummer, waar ze allemaal keurig op een rijtje bij één microfoon plaatsnemen.

Woost gooit het over een andere boeg, zij maken het publiek meteen wakker met stoere rocknummers. Woost brengt een ode aan de band Sparklehorse door een groot aantal van hun nummers te spelen, zoals een flinke versie van het nummer ‘Rainmaker’. Ook halen ze een ijzersterke cover van Bjork’s ‘Army of Me’ uit de kast, waardoor het publiek hun enthousiasme niet meer onder stoelen en banken steekt en minutenlang applaus ten gehore brengt. Als Woost zich waagt aan een aantal ballades is de vlam uit het spel, maar wanneer er weer uptempo nummers komen, stijgen ze weer naar hoge niveaus.