Serieuze gezichten bij The Sheer

Het betere gitaarwerk wordt gelukkig niet vergeten

Tekst: Nancy Boswerger. Foto’s: Jeroen Bruggenwirth ,

Een avond met slecht werkende techniek, moeilijke gezichten en mooie gitaarnummers. Een serieuze vanavond bij The Sheer.

Het betere gitaarwerk wordt gelukkig niet vergeten

Beeld zonder geluid. Geroezemoes in de Saxionzaal van Atak. Een zachte stem klinkt door de speakers, overstemt door muziek. Alles behalve vlekkeloos verloopt het begin van The Sheer op 24 oktober. De documentaire die vanavond zou worden vertoond geeft uitleg over het nieuwe album van The Sheer: ‘Here and now and longbefore’. Helaas verandert deze originele opening in een zaal vol zuchtend publiek. Wanneer de mannen het podium betreden en de eerste gitaarklanken te horen zijn, veranderen de fronsen in tevreden lachrimpeltjes.  

Vanavond begint rustig. Zowel in de zaal als op het podium. De band Swelter uit Zwolle heeft de eer om in het voorprogramma van de The Sheer te staan. Moeilijke, melancholische nummers worden de zaal in geslingerd. Rustig en mooi. Het gitaarwerk wordt subtiel gedoseerd en de viool mag niet ontbreken. Langzaam kabbelt de muziek voort. Halverwege het optreden van Swelter verandert de rust echter in verveling en het droefheidgehalte zorgt voor een milde grafstemming in de zaal. Jammer. Gelukkig zorgt de droge humor van de zanger voor verlichting tijdens deze zware kost. “Het volgende nummer gaat over een zelfmoordpoging die niet wil lukken.”   

Na een mislukte vertoning van de documentaire van The Sheer beginnen we met waar het uiteindelijk allemaal om draait: de mannen zelf. De gitaren worden omgegooid en een welgemeend excuus klinkt door de microfoon. Al na het eerste couplet is het duidelijk. De sound van The Sheer is volwassen. De heren bouwen meer rust in en er ligt duidelijk meer lading in hun nummers. Dit komt niet totaal onverwacht. Zoals ook de documentaire vertelt, heeft The Sheer de nodige klappen gehad het afgelopen half jaar. Hun frontman kreeg nierproblemen en is nu chronisch nierpatiënt. Even was het onzeker of hij ooit nog muziek kon spelen, maar vanavond speelt hij het zweet in de bilnaad. Gelukkig is er naast de mooie serieus-kijken-nummers nog plek voor een paar oude bekenden. ‘The Girl That Lost Her Mind’ en ‘Something To Say’ knallen door de speakers. Het upbeat nummer ‘It Only Gets Better’ schittert helaas door afwezigheid. En de frontman van The Sheer? Hij krijgt binnenkort een nieuwe nier.