Als  ik tegen 12 uur mijn fiets parkeer voor Atak, zie ik dat het binnen al behoorlijk gezellig is. Een lange rij voor de garderobe, waar je een kwartier staat voordat je jas gedropt kan worden. Als ik mijn muntjes wil halen, realiseer ik dat er ook nog behoorlijk gezopen gaat worden. De meeste mensen voor mij verlaten de kassa met minstens 15 muntjes! Dit zou ik later op de dansvloer echter erg goed merken. Het voorcafé is ook redelijk gezellig met de muziek, Woofur heeft alle ingredienten om een groot festijn te worden vanavond. Eens kijken wat er in de grote zaal gaande is.

De vorige editie van Woofur was behoorlijk geslaagd met de openingskraker T. Raumschmiere, die het publiek op zijn kop zette. Het nieuwe electrofeest van de afdeling Dance van Atak trok de vorige editie een divers publiek, niet de normale stroom die we op zaterdagavond zien in Atak. Dit zien we ook weer terug vanavond. Als echte Atak-ganger kom ik hier en daar een bekend gezicht tegen, verder is het een beetje rondkijken door mijn zonnebril en oppassen voor het rondvliegende bier. Er word al volop gedraaid met de harde electro, maar het publiek schijnt er nog niet echt zin in te hebben. De sfeer is niet zoals het moet zijn. Het lijkt alsof de mensen allemaal staan te wachten tot de grote act van vanavond. Dr. Lektroluv heeft duidelijk fans in de zaal, die dan ook nergens anders geintersseerd in lijken dan hun grote idool. Er word dan ook mega hard gejuicht als hij even zijn gezicht, of liever gezegd masker, laat zien op het podium. Ik kijk wel even raar, want zo slecht geinformeerd als ik ben, heb ik natuurlijk geen idee wie of wat die kerel is. Hier en daar gaan er meteen handen in de vorm van hartjes de lucht in. De dokter geneest het publiek duidelijk van hun wat suffe instelling.

Toch laat de mysterieuze man nog even op zich wachten, tot grote teleurstelling van het publiek. Ondertussen ben ik naar het balkon gegaan, dat eindelijk een keer open is. Hier zie ik dat een aantal mensen al behoorlijk staan de dringen voor de boxen van het podium. Hoogste tijd voor Dr. Lektroluv om het roer over te nemen van zijn mede-dj's. Onder veel gejuich en vooral geschreeuw begint de maestro aan zijn act. Een aparte verschijning is hij wel, met een glimmend pak en toch wel eng masker. Een leuk detail was zijn telefoon die hij gebruikt als headphone, echt super briljant! Eindelijk lijkt het publiek er zin in te hebben, vooral vanaf het balkon kun je goed zien dat de meesten echt zijn gekomen voor de dokter. Die-hard fans staan telkens met hun handen in de lucht, en kunnen niet genoeg krijgen van de opzwepende beats. Toch lijken de meningen over Dr. Lektroluv een beetje verdeeld. Verschillende mensen die ik tegen kom vinden het een beetje langdradig worden, maar anderen kunnen er geen genoeg van krijgen. Op een gegeven moment worden er zelf een paar krukken in de lucht gegooid. De dokter heeft er zelf ook wel lol in, al swingend achter de draaitafels.

Ondertussen neem ik een kijkje in het voorcafé. Hier word ondertussen nog steeds gedraaid, maar niet veel mensen lijken er baat bij te hebben. Drie hippies staan te dansen, de rest wil toch wel rustig zitten en kletsen. Dr. Lektroluv draait in de grote zaal, die overigens behoorlijk vol is. Later hoor ik dat Woofur niet volledig was uitverkocht. Hier had het publiek echter totaal geen boodschap aan. De echte electrofans hebben de tijd van hun leven, terwijl de mindere electro fans, waaronder ik, het eigenlijk wel een beetje gezien hebben. 

Woofur was vanavond, geheel naar mijn mening, toch wat minder dan de eerste editie. De meningen onder het publiek waren ook zeer verdeeld. De meeste mensen vonden de dokter geweldig, maar de rest van de line-up matig. Het lijkt alsof de electrofans duidelijk waren gekomen voor Dr. Lektroluv, die onder geklap zijn avond afsluit met zijn handjes in de lucht. Het electrofeest in Atak was wel een succes, maar dat was geheel aan de dokter te danken. De mensen waren voor hem soms van mijlenver gekomen. Met gemengde gevoelens ga ik naar huis. Een echte electrofan zal ik nooit worden, maar door de liefde van de dokter in de beats ben ik wel een stukje dicherbij gekomen. Op naar het volgende Woofur, want gezellig was het in ieder geval!