Het is 17 februari van het jaar 2007 als 200 oplettende muziekliefhebbers getuige zijn van een prima eerste optreden van het Amsterdamse a balladeer in Atak. Het is nu 31 januari van het jaar 2009, a balladeer heeft een nieuw album, Atak een nieuw pand en de entreeprijs is verdubbeld. Een uitgewezen moment voor de mensen die er destijds bij waren om de balans op te maken: heeft a balladeer de tand der tijd weten te doorstaan?

Het voorprogramma wordt vanavond verzorgd door de Rotterdamse Charlie Dée. Helaas gunt het openbaar vervoer mij slechts één nummer, maar ik moet zeggen dat dat ene nummer naar meer smaakte. In tegenstelling tot een eerder voorprogramma dat ik van haar zag, heeft ze dit keer voor een akoestische setting gekozen. Samen met een tweede gitarist brengt ze haar nummers terug tot de basis. En dat komt de sound ten goede. Tijdens het optreden van a balladeer meldt zanger Marinus de Goederen dat ze dit najaar de theaters in duikt: gaat dat zien!

Tijdens het intermezzo tussen beide acts valt ons de diversiteit van het publiek op. Waar a balladeer in 2007 met één single op de radio nog een prooi was voor de oplettende muziekliefhebber, zien we nu een totaal ander publiek. Huismoeders en basisschooljeugd gaan vanavond door één deur. De band lijkt het gemaakt te hebben bij het grote publiek.

Een goed gevulde Saxion-zaal hoeft gelukkig niet lang op de band te wachten, want keurig om tien uur betreden de bandleden het podium. Wat tijdens de eerste twee nummers opvalt is dat de band een vijfde bandlid heeft gekregen, dat Marinus de Goederen enkel de vocalen voor zijn rekening neemt en deze een trainingsjas draagt. Na Welcome To Vegas en Jesus Doesn’t Love Me van het nieuwe album Where Are You, Bambi Woods? gespeeld te hebben, gaat het trainingjasje gelukkig uit en zien we de oude, vertrouwde Marinus weer. Tevens pakt hij er zelf een instrument bij en zo zijn we weer terug bij af.

Wat volgt is een uitstekend optreden van een gedreven band. Tijdens de set komt Charlie Dée nog een aantal keer het podium op om de band vocaal te ondersteunen. Wat vooral opvalt is dat de band een constant niveau weet vast te houden. In 2007 heb ik ze tot drie keer toe mogen zien en vooral het begin was tot drie keer toe ronduit slecht, de band moest altijd even warm draaien. Dat kwaaltje lijken ze van zich af te hebben geschud. Wellicht is het introduceren van een vijfde bandlid nog niet zo’n slecht idee geweest.

Na een reguliere set van twaalf nummers komt de band terug voor een semi-akoestische toegift. Deze toegift wordt geopend door een onversterkte versie van het zeldzaam gespeelde Winterschläfer, afkomstig van het debuutalbum Panama. Marinus de Goederen zingt het onversterkt en wordt hierbij begeleid door het vijfde bandlid: Gertjan van der Weerd. Na dit hoogtepunt komt de rest van de band terug voor de laatste drie nummers van de geplande toegift. Ook Charlie Dée komt weer even om de hoek kijken, op het nummer Oh, California komt ze de band bijstaan en zingt ze zelfs nog enkele regels uit het bekende Big Yellow Taxi van Counting Crows. Een band waar a balladeer in de media meer dan eens mee wordt vergeleken.

Een onvoltooide buiging van de helft van de band doet vermoedden dat de band nog wel een keer terug komt. Deze vermoedens worden even later bevestigd als de band voor een laatste toegift de bühne opkomt. In dit extraatje speelt de band haar livefavoriet Herbst en wordt er afgesloten met America, America, een nummer waarin gitarist Erik Meerenboer zich met zijn strakke gitaarspel weet te onderscheiden. Hierna is het toch echt voorbij, de basisschooljeugd moet immers voor twaalf uur thuis zijn.  

Met een tevreden gevoel loop ik ook weer terug naar de bushalte. Het publiek mag er dan niet charmanter op zijn geworden, maar ondanks een iets te logisch tweede album heeft een van mijn favoriete bandjes van eigen bodem zich live wel in positieve zin weten te ontwikkelen. Ter afsluiting wil ik de liefhebber even wijzen op het feit dat de band op 19 februari samen met Swelter in het Burgerweeshuis staat en op 5 maart een optreden geeft in het Hengelose Metropool. Voor ongeveer een tientje kun je al genieten van deze band, mis het niet!