Nog één keer naar Atak aan de Noorderhagen

(Oud)vrijwilligers nemen afscheid van bijzonder gebouw

Tekst: Daisy Oosterbaan Foto's: Anouk Timmerman, ,

Het oude Atak-pand aan de Noorderhagen in Enschede. Vele mensen hebben warme en speciale herinneringen aan dit gebouw. De plek waar velen hun eerste biertje dronken, hun liefde hebben ontmoet of een band ontdekte die ze nooit meer zullen vergeten. Op 13 september kregen zowel oud-vrijwilligers als de huidige vrijwilligers de kans om die herinneringen nog eens op te halen tijdens de reünie van vrijwilligers.

(Oud)vrijwilligers nemen afscheid van bijzonder gebouw

Vanaf 17:00 uur zijn de (oud)vrijwilligers welkom. In de hal van het oude Atak krijgt iedereen een badge met naam en vrijwilligersperiode erop geschreven en een glas champagne. Vandaag is geen deel van het pand verboden terrein en mag iedereen overal komen. De bezoekers bekijken de foto-exposities in het gebouw en staan verbaasd dat sommige dingen nooit veranderd zijn. In de garderobe is een oud-vrijwilliger wel verbaasd dat er tegenwoordig een heus systeem is om de jassen en tassen van bezoekers een plaats te geven. Herinneringen worden opgehaald, mensen zien elkaar voor het eerst sinds een lange tijd weer terug en al snel is het weer voor velen als vanouds om rond te lopen door het pand aan de Noorderhagen. De tijd gaat snel en als iedereen uitgebreid de tijd heeft gehad om de foto-exposities van Anouk Timmerman, René Damkot en Herman Nijhof te bekijken en bij te praten vertrekt de hele stoet naar het Muziekkwartier voor een rondleiding door nieuw Atak. Tijdens deze rondleiding voeg ik mij bij twee vrijwilligers uit de jaren ’80. Iedereen is het er over eens, het nieuwe pand is mooi en gaat vele mogelijkheden bieden. Één van de oud-vrijwilligers zegt dan ook: ‘Wie had dit ooit vroeger gedacht, toen we nog in onderhandeling waren of er wel bier getapt mocht worden in ons oude gebouw?’. Na de rondleiding waarbij alles voor en achter de schermen te bekijken was, is er in de nieuwbouw de mogelijkheid om even een hapje te eten. Er is gekookt door de kookploeg van Atak, iets wat op prijs wordt gesteld. Er staat vanavond stampot op het menu. Een goede bodem voor de biertjes die nog gaan vloeien deze avond. Nadat iedereen de tijd heeft gehad om de nieuwe Atak op zich in te laten werken en zijn of haar bordje leeg te eten, gaat langzaam iedereen terug richting Noorderhagen om daar nog te genieten van wat muziek. Voor de gelegenheid zijn er twee bands uitgenodigd om op deze bijzondere avond te spelen. De eerste band op het podium is Lickety Split, vandaag in akoestische setting. De dames Liloe Barend en Bernice Frans lijken een goede keus voor deze avond. Met hun rustige singer-songwriter nummers en leuke covers weten zij het publiek te vermaken. Tussen hun liedjes door vertellen zij het publiek over hun speciale ervaringen in het oude Atak. Het publiek drinkt ondertussen nog wat en praten nog even gezellig over de reünie na. De tweede band die avond is een band die deze gelegenheid heeft aangegrepen om een keer te spelen in het oude gebouw, voordat het te laat is. Het gaat hier om Treatment, een metal band die vanavond invalt een andere band. Eigenlijk zou Wreckyard de avond afsluiten, maar dit ging niet door vanwege ziekte in de band. Treatment blijkt een goede vervanger en slaat aan bij zowel de groep oud-vrijwilligers als bij de vrijwilligers van nu. Uiteindelijk kan er gesproken worden van een geslaagde reünie, een mooie herinnering aan de Noorderhagen op zichzelf.