De line-up liegt er niet om, onder andere: Blaxtar, Jawat!, Typhoon, oogappel Opgezwolle en spraakwaterval Extince. Heel vroeg druppelen dan ook de eerste gasten binnen. Om drie uur is er al sprake van een man of 500 dat naarmate de dag vordert, dat in aantal aangroeit tot maar liefst 3000 bezoekers. Al vanaf de eerste beats van Zo Moeilijk zit de sfeer er al goed in. Binnen enkele momenten zijn er al handjes in de lucht te zien onder een hoop gebounce. Bij Blaxtar, die ondersteund wordt door zijn oudere broer O-Dog die eveneens de host is van de gehele dag, gaat de zaal helemaal los. Vooral bij het nummer Machtsmisbruik, als de heren zo nu en dan omhult worden door de vlammenspuwers, wordt luidkeels meegerapt en ontstaat er eveneens een kleine pit waarin wild gedanst wordt. Het is eveneens de eer aan de hiphopliefhebbers van Rhytm & Rebel om getuige te zijn van de ‘premiere’ van Blaxtar’s nieuwe clip. Hoewel de tijd van Blaxtar al geruime tijd erop zit, gooit de Zwollenaar er nog een paar nummers in onder het motto: ‘jullie verdienen er nog een!’ verlaat Blaxtar het podium onder luid oergebrul. Tussen de optredens door vinden er op het hoofdpodium diverse acts plaats van breakdancers en streetdancers. Bij de eerste demonstratie fluit de groter geworden menigte de lucht langs hun vingers als de acrobatische stunts – dit gebeurt ook op een fiets – vertoont worden. Bij de ingang zijn inmiddels de graffiti artiesten op een speciaal voor hun geplaatste muur hun Tag aan het plaatsen en dit is door de gehele hal te ruiken. Onder hen bevinden zich twee oldskool legendes uit New York, te weten: Ree2-MTA en Part1-TDS. Schuchter vragen een aantal fans een handtekening en laat de zwijgende en haast onaanspreekbare Part1-TDS zich overhalen te poseren voor zijn eigen werk. Het derde optreden is van de van Nederlandse en van Marokkaanse afkomst Salah Edin. Hiphop verbroedert en doet verschillen tussen culturen verdwijnen zo blijkt ook die dag in de IJsselhallen als het over het algemeen blanke publiek mee brult met Salam Alikum. Het publiek bounced even hard op Salah Edin’s Arabische rhymes als op zijn Nederlandse. De panna-kooien, die regelmatig onder luid geschreeuw door de bezoekers, een uitkomst bieden om de energie tussen de optredens kwijt te raken vindt lustig afname als Salah Edin’s laatste beat wegsterft. Anderen die liever sporten door te kijken kunnen naast de panna-kooien ook hun ogen de kost geven bij de skate-demo’s die plaatsvinden op de speciaal geplaatste skateramp. Hoewel Hedon aankondigde een megaramp te plaatsen, valt het formaat in werkelijkheid een beetje tegen. De tricks die de skaters hierdoor opvoeren zijn middelmatig en mislukken vaak. Echter, dit lijkt de pret niet te drukken. De sfeer is zeer goed en wordt bij het optreden van de Zwolse Jawat! Nog een paar tikjes opgeschroefd. De menigte die inmiddels op tot een ongekende grootte is gegroeid zo net na het avondeten gaat compleet los. De frontlinie houdt zich stevig vast aan de dranghekken met de moshpit achter zich maar grijnst nog steeds breed onder het luid mee schreeuwen van de rapper zijn rhymes. De Zwolse Typhoon, zijn zus en zijn broer O-Dog brengen eveneens de gehele menigte in een extase. De beats die DJ Nav ten gehore brengt, levert een geweldadige zee van dansende mensen op. Hoewel het debuutalbum, Tussen Licht en Lucht, slechts enkele maanden uit is, kennen de diehardfans de teksten woord voor woord. De fans schreeuwen hun kelen kapot en als het nummer Eén Familie de revue passeert zijn de handjes in de lucht inmiddels omgetoverd tot één enkele vinger. Als Typhoon met moeite het podium verlaat wordt er nog toegeschreeuwd door Typhoon: ‘een familie, mijn familie, bedankt voor zoveel liefde’. Hierop beantwoordt het publiek zijn uitspraak met het bevestigende woord: ‘een familie!’ Na dit optreden is het publiek uitgeput en tracht het zijn krachten weer te hervinden door het consumeren van een drankje, een broodje hamburger of een patatje, zodat men voor het volgende optreden weer compleet uit zijn dak kan gaan. In het optreden dat volgt, stroomt het publiek in grote getale naar het hoofdpodium. Het duurde immers vijf jaar voordat de Nederlandse legende weer optreedt. O-Dog introduceert de MC dan ook met de grootst mogelijke eerbied. ‘Ik wil dat jullie deze MC net zoveel, dan niet meer, liefde geven als jullie ons gaven. Voor mij was deze gast wie ik wilde zijn, man! Hier is de grondlegger van de Nederhop: Extince!’ Met zijn openingsnummer is de zaal direct los, hoewel dit publiek zich gematigder gedraagt en meer geniet van de flow van deze oude rot in het vak . Bij spraakwater lest de dorst rapt iedere ziel mee. Als Extince zich het podium steeds meer begint toe te eigenen test hij eveneens de marktwaarde bij, zo noemt hij ze zelf, de poppetjes uit. ‘Zijn er ook nog dames in de zaal?! Laat jullie horen! Wie vinden jullie nou een lekkere rapper? Jessr?.’ Er klinkt wat zacht boegeroep uit de zaal. ‘Ik geloof dat ik hier een fout maak. Ali B dan?,’ vervolgt de MC. Ook hierop wordt met een wat luider boegeroep gereageerd. ‘Ik bedoel niet zijn muziek, he? Ik bedoel zijn persoon. En onze Rico?’. Hier heeft hij een winnaar. Wat teleurgesteld meldt de rapper: ‘Nou weet maar dat je grotere zus mij helemaal de shit vond.’ Waarop hij het nummer getiteld Viervoeters, inzet. Iedereen gaat los en de vrouwen rappen er rustig op los. Drukker kan nog drukker, zo blijkt als Rico, Sticks en DJ Delic zich klaarmaken om de IJsselhallen weg te blazen met hun beats en rhymes. Als sardientjes in een blikje staan de fans te dringen om een glimp op te vangen van de inmiddels tot uitgegroeide brigadiers van Zwolle. Nog geen vijf jaar geleden stond Opgezwolle in de India tent van Lowlands voor een handjevol publiek. Inmiddels wordt er door de gehele menigte meegebruld en als een uitzinnige gedanst. De pit is dan ook een gevaar voor eigen leven. Men stuitert van de ene kant naar de andere kant. Op het nummer Zwarte Koffie, met de agressieve beats van Kubus, wordt de menigte opgezweept naar een hoger niveau. Het uitzinnige publiek krijst en gilt van enthousiasme. Als er nog personen waren die het niet naar hun zin hadden, zijn die nu volledig verdwenen. Nadat Opgezwolle zijn sessie heeft beëindigd worden Rico en Delic omhoog geholpen door O-dog om al crowdsurfend door de zaal te bewegen. Onder het luid hoorbare ‘naar achteren, naar achteren,’ worden beide heren getransporteerd naar de geluidstechniek om vervolgens weer via dezelfde weg teruggebracht te worden. Hoezo, het publiek draagt u op handen? Kubus en Bangbang hebben de eer om het festival af te sluiten. Het publiek is door het optreden van Opgezwolle even zijn energie kwijt en komt dan ook moeizaam op gang. Langzamerhand stroomt het publiek toe. Nadat Bangbang uitlegt dat hij met een stok loopt vanwege een gebroken teen door een matpartij – ‘I kicked that bitch in her face’ – komt het publiek wat losser. Is het de vrees die deze Engelse gangster bij het publiek opwekt? Met een ijzige blik en een gouden glimlach vanwege zijn grill doet de MC wat angstaanjagend aan, om nog maar te zwijgen van zijn inspiratie voor zijn rhymes: zijn onregelmatige hartslag na een steekpartij. Pas na een aantal vette beats van Kubus, in de stijlen van techno, electro en drum ’n bass, en wat strakke rhymes van Bangbang gaan de toeschouwers met het nummer U Ain’t Like Me mee in de flow en wordt er zelfs een mopje meegerapt. Echter de sfeer van Opgezwolle is niet te evenaren, hoewel het gehele festival het publiek in een opperbeste stemming de IJsselhallen doet verlaten.