Sabrina Starke wordt soms al herkend in Rotterdam waar ze woont, wordt in de pers vergeleken met Billie Holiday en Tracy Chapman, maar in Kampen moest zij zich afgelopen zaterdag nog bewijzen en het publiek overtuigen met haar geweldige stem, gevarieerde nummers en professionele band. Ondanks de lage opkomst werd er duidelijk genoten door het publiek en was de sfeer goed. De muziek van Sabrina Starke is te omschrijven als een mix van jazz, soul en blues, met afwisselend up-tempo en laid-back nummers. Ze haalt de inspiratie voor haar nummers uit haar eigen leven en wat ze om zich heen ziet. Deze 27-jarige Rotterdamse singer/songwriter kan al geweldige optredens op haar CV zetten doordat zij bijvoorbeeld als winnares van de Talent Night 2006 op mocht treden in het Apollo Theater in New York, vorig jaar tweede is geworden in de Grote Prijs van Nederland en over twee weken haar eerste single uitbrengt genaamd Always Searching. Begonnen in een reggea-band is zij in 2005 solo gegaan en heeft beetje bij beetje haar (vaste) bandleden bij elkaar gesprokkeld. Resultaat: een professionele, hechte en gezellige groep muzikanten die elkaar zowel op het podium als in het gesprek goed aanvult. Niet alleen Sabrina zelf is een plaatje om te zien en te horen, haar band kan er ook wat van. Met drums, percussie, gitaar, basgitaar, keyboard en 2 backing-vocals waarvan Kim Sleeuwits ook af en toe de dwarsfluit pakt, krijgt het geheel een hele diverse en interessante klank. Sabrina heeft het getroffen met deze zeven muzikanten achter haar, die haar ook buiten de optredens steunen: 'ze is het lievelingetje van ons allemaal!' zegt Nishaad Wijdenbosch (backing vocals) in het gesprek na afloop. Tijdens het optreden in Kampen waren er drie vervangende muzikanten, maar dat deed niet af aan de kwaliteit van het geheel. Een aantal mooie gitaarsolo's van (vervangend) gitarist Stijn Schellart en een verrassend goede prestatie van 17-jarige (vervangend) basgitarist Danny van 't Hoff maakte het helemaal af. Het publiek genoot zaterdag duidelijk van het concert van Sabrina Starke and Band, hoewel het niet is wat we gewend zijn in Kampen. Dat merkte je bijvoorbeeld tijdens een jazzy versie van 'The roof is on fire' waar heel discreet 'Mother...Burn' werd gezongen en het publiek bij zichzelf dacht: "Hé, dit nummer kennen we!" en in de stilte iedere keer 'Fucker!' riep. Sabrina voelde zich duidelijk op haar gemak, vroeg het publiek dichterbij te komen zodat de muzikanten ook konden zien voor wie ze speelde en sprak het publiek aan met vragen als: 'Zitten jullie erin?' en 'Hij gaat lekker, toch?'. Uiteindelijk ging iedereen naar huis met een relaxed gevoel, want ook al is het niet je soort muziek, iedereen wordt blij van goed uigevoerde soulmuziek.