Het is niet al te druk als de Halve Finale van de Grote Prijs in Hedon van start gaat. De zaal is halfvol, maar dit doet de sfeer niet ten onder gaan. Het publiek luistert aandachtig naar de prachtige klanken van de Singer/Songwriters die meedingen naar een finaleplek. Een zestal artiesten trachten deze begeerde finaleplaats te bemachtigen door hun rustige soms melancholische liederen ten gehore te brengen. Als de eerste artieste, die half Engels en half Spaans is aanvangt met haar concert daalt een ongekende rust neer in Hedon. Het publiek is monddood gemaakt door Ana Criado's bluesachtige sound en haar ietwat melancholische, kwetsbare liederen. De zangeres, die zins enige jaren bij de Rockacademie Tilburg is aangesloten met als hoofdvak songwriting, weet het publiek te betoveren met haar magistrale zangkwaliteiten. Van enige spanning dan wel nervositeit is geen spoor te bekennen. Ook bij de tweede artiest, Joep Berkenbosch is van nervositeit niks te merken. Op zijn uiterste gemak met een zeer ontspannen houding doet ook deze songwriter het publiek het zwijgen opleggen. Met nummers van de Amsterdammer die wat weg hebben van Micheal McDonald weet ook hij het publiek met zijn soulvolle stem en zijn virtuoze gitaarspel te verrassen. Het songwriting duo Digna Jansen en Johan Smeets, of te wel Jodymoon, uit Maastricht trachten met hun krachtige powerballads weer wat leven in de brouwerij te blazen. Hoewel de songs van een ander kaliber zijn als van de eerdere halve finalisten blijft het publiek zeer geconcentreerd luisteren naar de songs die allen hun eigen betekenis hebben. Zo weet dit duo te melden op hun website dat met hun eerste album ze getracht hebben een plaat te maken die past als een paar oude schoenen en niets is lekkerder dan een paar oude schoenen. Na een paar oude schoenen verschijnt Charles Frail ten tonele. Een opmerkelijke songwriter, die zijn debuutalbum - My Mother The Great - volledig aan zijn moeder opdroeg. Zijn zangstijl heeft iets weg van Antony Hegarty evenals de melancholische sfeer. Echter, het publiek lijkt niet zeer weemoedig te worden van zijn muziek, want de gezichten genieten duidelijk van de klanken die Charles Frail weet te volbrengen. De melancholische klanken van Charles Frail weet de vijfde songwriter Pien Feith het gevoel te versterken door klanken ten gehore te brengen die verglijkbaar zijn met Sonic Youth. Haar zangstem die het midden houdt tussen een zachte oorstreling en een scherp mes, overdondert zij het publiek met haar kunnen. Als de band Black Atlantic, die de eer heeft om de competitie af te sluiten, weet het publiek nog eenmaal de concentratie op te brengen om te luisteren naar de zangkwaliteiten van Geert van der Velde. De zanger, die al enige jaren meegaat in het muziekcircuit en filosofie heeft gestudeerd, schut het publiek voor de laatste keer wakker met zijn ingetogen indie-rock. Het gitaarspel en de zang van Van der Velde weet het publiek te boeien tot de laatste noot heeft geklonken. Alle deelnemers hebben hun kwaliteiten zo goed mogelijk, zonder enige nervositeit laten horen. Als de klanken wegsterven van The Black Atlantic besluit de jury zich te beraden; zo ook het publiek. Na enige tijd is de jury eruit. De kandidaten die nog een tijdje in spanning mogen blijven zitten om voor de laatste keer voor een vakkundige jury hun talenten ten toon te spreiden zijn in willekeurige volgorde: Ana Criado, Jodymoon, Joep Berkenbosch, Pien Feith. Met zulke hoogwaardige talentvolle artiesten naar de Finale van de Grote Prijs, die 8 december in de Melkweg te Amsterdam gaat plaatsvinden, belooft dit een spannende competitie te worden.