Route 1 De keuze was overweldigend: ieder half uur begonnen er op verschillende plekken in Deventer optredens van al even uiteenlopende bandjes. De eerste stop tijdens deze Popronde was het Burgerweeshuis. Het orgeltje (een heuse philicorda) van viermansformatie Check 1-2 was beplakt met de filosofische tekst 'Many who wait to seek God till the 11th hour, die at 10:30'. Gelukkig kwam er ook nog daadwerkelijk geluid uit het instrument. Na een voorzichtige start kwam het viertal helemaal los. Zanger Sander maakte zich nog even zorgen over de sound maar na bevestiging vanuit het publiek speelden de heren ontspannen hun nummers. De tweede stop op de route lag bij blues-rock café Midtown. Bij het binnengaan van het café leek de opkomst bedroevend laag te zijn, gelukkig veranderde dit zodra The Bloody Honkies begonnen te spelen. Het enthousiasme van zanger Lawrence Mul sloeg al snel over op het publiek. Minpuntje van het optreden was het geluid. Dit stond zo hard dat de zang van Lawrence nauwelijks boven de muziek uitkwam. Nadat enkele bezoekers hierom het café verlieten, werd de band dan ook vriendelijk verzocht het geluid te dempen. Niet alleen door het aanwezige barpersoneel, ook oom agent vereerde de band met een bezoek. Na een korte pauze was het tijd voor de derde en laatste stop op de Popronde. The Happy Few speelden het dak eraf in studentenpand Brink 21. Deze poppy formatie uit Utrecht had duidelijk aandacht besteed aan de aankleding van de leden. De twee dames in het gezelschap zagen er tiptop uit en trokken hiermee veel bekijks. Zanger Joep Geevers had wel een klein probleem: zijn microfoon stond onder stroom. Gelukkig bleek een zakdoekje de oplossing en werd hij niet belemmerd vals te zingen. Al met al was deze eerste Popronde in Deventer een groot succes. De opkomst was hoog, de sfeer goed. Of de bandjes daadwerkelijk de overstap kunnen maken van regionale naar landelijke bekendheid is nog maar de vraag, maar duidelijk is in elk geval dat ze voor een leuke avond kunnen zorgen. Route 2 Bij aankomst om negen uur in café Vroeger aan het Grote Kerkhof, leek de opkomst tegen te vallen. Toen het optreden van Arthur Ebeling begon, stroomde het kleine café echter helemaal vol. Hij speelde zijn rhythm & blues vanaf een klein balkon boven de bar en trok daarbij zeker de aandacht van het publiek. Tegen het tijdschema van Popronde in, speelde Arthur twee sets van een uur in plaats van één. De bezoekers van de gezellige kroeg werden dus goed bediend. Om half elf begon een funky-pop formatie, onder de naam van frontman William Wixley, in café De Buren van Schimmelpenninck. De uit Afrika afkomstige Zeistenaar zong ontspannen en gemakkelijk zijn liedjes, die de band als een geoliede machine meespeelde. Terwijl de show vorderde, werd het in het café steeds drukker; de bezoekers leken goed te worden geamuseerd door de energieke band. Na om kwart over elf nog een kijkje genomen te hebben bij de nog steeds spelende Arthur Ebeling, gingen we op weg naar café De Tobbe aan de Welle. Hier speelde een vijftal mannen onder de naam The Cheerfull Fruitflies: een lekkere mengeling van Jazz en Blues met een vleugje Rock 'n Roll. Een paar jaar geleden speelde ze het North Sea Jazz festival plat. Nu lieten ze zien nog steeds die gave te bezitten door het publiek enthousiast te maken met hun aanstekelijke liedjes uit de vroegere Verenigde Staten. Om half één begon in het havenkwartier, vlak buiten het centrum, de Popronde-Afterparty, waar Captain Hell & the Sweet Monica's en db zouden optreden. Anders dan in het programmaboekje stond vermeld begon de avond met Captain Hell, die een geweldige, knallende show opvoerde. Met hun stampende beats, rauwe voice en schreeuwende gitaarsounds, afgewisseld van basgitaar naar gitaar, brachten ze de acht bezoekers voor het podium een heftige electro-punk set. Jammer voor het showelement was dat er geen live-dj achter de knoppen zat, maar er vooraf geprogrammeerde samples werden gebruikt. Na het optreden van Captain Hell was er tijd voor de Deventerse dj Radion, om in de pauze, een paar platen te draaien. Dit ging vrijwel onopvallend over in de elektronica set van db, die vanachter zijn laptop met hoge snelheid de beats de zaal in liet knallen. Teleurstellend voor de lomechanik man was wel dat tijdens zijn optreden ook de laatste bezoekers het oude pand van Davo alweer verlieten. Afgezien van de slechte opkomst was het een zeer geslaagde afterparty, die een volgende keer vast beter bezocht gaat worden als het weer meezit. Al met al was de eerste editie van de Popronde in Deventer een geslaagd feest met erg veel positieve reacties van de bezoekers. Dit maakt een tweede editie zeker de moeite waard. (Foto's zijn gemaakt door Floor Savelkoel)