Alma, de eerste cd van de Belgische Folk band Dazibao, kreeg in 2005 lovende kritieken in Frankrijk, Nederland, Engeland en Spanje. Ook in het Rabotheater in Hengelo werd deze energieke, avontuurlijke en meeslepende folk destijds positief onthaald. Reden genoeg om de band twee jaar later bij de voorstelling van hun tweede cd, E40, weer in Twente uit te nodigen, dit keer in de Roef in Enschede. De naam van het album is een referentie aan de gelijknamige snelweg in België. De bandleden wonen verspreid over heel België en leggen dus de nodige afstanden over de E40 af voor repetities in Gent. Maar zondag bleek duidelijk dat dit geen belemmering hoeft te zijn voor een band om een hecht en strak geluid neer te zetten. Oke, gitarist Emannuel Baily moest af en toe even spieken op een blaadje en was een enkele keer de weg (E40?) kwijt, maar mag het? Hij is pas 4 maanden bij de band en de muziek van Dazibao is bepaald niet eenvoudig. Uit het algehele niveau van zijn spel werd wel duidelijk dat het helemaal goed gaat komen! Ook bassist Vincent Noiret blijkt een goede aanwinst voor de band. Met zijn baspartijen legt hij samen met Zanders een solide basis neer voor de andere leden en zorgt met zijn strijkstok en af en toe een solopartij voor een mooie afwisseling in het bandgeluid. Met hun diatonische accordeons betoveren Sophie Cavez en Jonathan De Neck je met meeslepende en melancholische tonen, afwisselend solerend en soms haast duellerend met hun instrument. En wie denkt dat een accordeon een saai instrument is voor overjarige jodelaar-begeleiders heeft duidelijk niet de uitvoering van "Suzanette" (1e album Alma) van afgelopen zondag meegemaakt. Wist u bijvoorbeeld dat een accordeon ook kan janken en hijgen? Ook Jo Zanders, één van de meest gevraagde percussionisten van België maakte zondag overduidelijk waar hij deze status aan verdient. Een tamboerijn met een klein splashbekken brengt een soort elektronisch snaregeluid voort, de cajun vervangt een complete ketelset en dan is zijn tamboerijnspel nog niet genoemd. Alleen deze man is al genoeg om een heel optreden geboeid toe te kijken en te luisteren. De muzikanten krijgen ieder de ruimte om hun partijen te spelen, maar de instrumenten sluiten goed op elkaar aan en er staat duidelijk een hechte band die plezier beleeft aan het samen musiceren. Tel daar een aantal uitgebalanceerde en spannend klinkende composities bij op en het geheel wordt een uiterst smakelijk recept, kortom Dazibao is een absolute aanrader! Het publiek bestond afgelopen zondag echter uit ca. 30 mensen, wat een schamele opkomst genoemd mag worden. Niets ten nadele van de Folkclub Twente die ons met louter vrijwilligerswerk dit soort juweeltjes voorschotelt, de dertig toeschouwers van zondag waren hen dankbaar! Maar een band van deze klasse verdient een grotere en sfeervollere zaal … zonder het geluid van vallende petflessen in een subtiele intro of het gerammel van koffiekopjes uit het café naast de zaal. Door onwetendheid hebben velen een mooi concert gemist … maar gelukkig spelen ze op 23 februari 2008 op het Fidder Folkfestival te Zwolle. Zie dat u hen dit keer niet misloopt!