Seven en The Sheer

Deel 2 van een festivalverslag

Matthijs Hakfoort, ,

De afsluitende twee bands van Parelpop 2007 hadden het wat makkelijker qua temperatuur en wisten ondanks herhaaldelijke geluidsproblemen het publiek voor en uiteindelijk zelfs óp de banken te krijgen.

Deel 2 van een festivalverslag

De avond was gevallen over Losser, maar Parelpop 2007 was nog lang niet voorbij. In het verschiet lagen nog de twee bekendste bands: Seven en The Sheer. Nadat het publiek van de pauze, voordat Seven op het podium zou verschijnen, gebruik had gemaakt om een vette hap of pannenkoek naar binnen te werken was de schemer misschien nog niet helemaal klaar om in te zetten, maar Seven was dat wel. De Haagse rockband stuiterde er direct goed in met een aantal lekkere rocksongs. Al na een paar nummers stond de ruimte voor het podium gevuld met springende en swingende festivalbezoekers, iets dat nog geen enkele band daarvoor op dit festival was gelukt. Met een uiterst energieke podiumpresentatie, waarin zelfs de bassist (toch traditioneel het rustigste lid van een band) over het podium stuiterde waarbij hij blikken de zaal instuurde die het publiek leken uit te dagen _niet_ te springen, wist Seven al snel te overtuigen. Tijdens het nummer ‘You can be whole’ viel halverwege ineens het volledige zaalgeluid weg, waardoor de band slechts met de podiumversterking verder speelde. Terwijl techniekmensen zich ijlings haastten om de doorgeslagen stoppen te vervangen, deed de drummer wat iedere zichzelf respecterende drummer op zo’n moment zou moeten doen: hij gaf een drumsolo. Na een staande ovatie te hebben ontvangen ging de band verder met een tweede maal ‘You can be whole’ (als je het doet, doe het dan goed was de redenatie) en sloot het optreden af met een luid applaus uit het publiek zoals Parelpop het nog niet had gezien die dag. ‘Dat was het dan bijna’ sprak de presentator. Nog één band moest zijn opwachting maken op het terrein. En niet de minste. The Sheer staat bekend als een energiek viertal, en die reputatie losten ze ruimschoots in. Ondersteund door een fabuleuze lichtshow en dit keer niet volledig maar slechts af en toe alleen rechts wegvallende geluidsinstallatie liet de band nogmaals zien waar ze vandaan komen: het livecircuit. Door vele optredens gevormd brengen de mannen een bijna wilde sound voort die ervoor zorgde dat het volledige publiek van Parelpop vanaf het eerste nummers stond te springen voor het podium. En terwijl The Sheer zich stond uit te sloven op het podium werd in het openluchttheater in Losser dan toch eindelijk een festival-sfeer voelbaar. Misschien omdat het de laatste band was, maar waarschijnlijk omdat de uitbundigheid van de bandleden linea recta werd opgepakt door het uitzinnige publiek. En in grootse stijl sloot de band af met een verlengde, bijna acid-rock achtige versie van ‘Stormy Weather’. Al met al een wisselend succes voor Parelpop dit jaar. Weinig publiek, veel technische problemen en drukkende hitte zorgden voor moeilijke omstandigheden. De bands konden het allemaal niets schelen, ze speelden gewoon, of de liters water op het podium nou na drie nummers al op waren of niet. En met The Sheer als afsluiter zat het ook wel snor. Kortom, volgend jaar weer!