Vorig jaar lente dook Yukka de studio in voor het opnemen van de preproductie van de langverwachte opvolger van ‘It Isn’t Safe’. Nu, zo’n anderhalf jaar verder, is het derde volledige Yukka-album ‘Still’ terug van de fabriek. Aan de vooravond van de release had 3VOOR12/Overijssel een gesprek met Jasper Slaghuis (zanger/gitarist) en Jeroen Slagt (drummer) over de nieuwe plaat, maar vooral ook over waarom we er zo lang op hebben moeten wachten. Jasper: ‘Ja, we zelf ook zoiets van, als hij nu niet komt, dan komt hij er misschien wel niet meer. Eerder hebben we dit een aantal jaren geleden gezien bij een andere Enschedese band. Zij hadden echt een hele goeie plaat gemaakt, echt een geweldig goeie plaat, maar ze hebben daar zo lang mee lopen leuren omdat ze hem per se niet in eigen beheer uit wilden brengen, dat hij er uiteindelijk dus gewoon niet gekomen is. Je merkte bij hen heel goed, en dat begon ik bij ons ook al te merken, dat je je motivatie kwijt raakt als dat zo lang duurt, niet alleen om er nog langer mee te leuren, maar ook om te spelen’. Gelukkig is het zover niet gekomen, en ziet ‘Still’alsnog het levenslicht, al was het wel een hele zware bevalling. Jasper: ‘Vorig jaar maart hebben we de preproductie gedaan, in de herfst zijn we met het echte opnemen begonnen. Het is op zich goed om hier veel tijd tussen te nemen. We hebben alle vier uitgebreid de tijd genomen om er naar te luisteren en met veel opmerkingen te komen voordat we opnieuw de studio indoken.’ Jeroen: ‘Je denkt vaak dat iets goed is, en soms denkt de hele band dat ook, maar door kritisch naar zo’n preproductie te luisteren hoor je dingen die je tijdens de repetities niet echt opvallen, je maakt dingen soms te druk, of soms juist te kaal. Met zo’n preproductie kun je even afstand nemen.’ Jasper: ‘En je voorkomt dat je het op het moment van inspelen ergens over oneens bent. Omdat je met zijn vieren al overlegd hebt hoe je het gaat doen. Dit is overigens de eerste keer dat we zo rustig te werk zijn gegaan. Weliswaar iets te rustig naar mijn idee, maar dat had zijn oorzaken...’ Het opnameproces op zich was namelijk al een behoorlijke tijdrovende klus. Werd op het vorige album ‘It Isn’t Safe’ nog bijna alles gelijktijdig ingespeeld, voor dit album werden alle partijen afzonderlijk opgenomen bij zanger/gitarist Arjan Brentjes in Amsterdam. Daarnaast werd er ook nog gretig gebruik gemaakt van gastmuzikanten, die zelf ook allemaal druk waren met andere dingen, wat uiteraard ook weer de nodige tijd kostte. Want op ‘Still’ zijn aardig wat gasten te horen. Jasper: ‘Op toetsen worden we ondersteund door Henk Jan Heuvelink (eerder bij de emorock-formatie Incense en tegenwoordig speelt hij samen met Marike Jager), Marike zelf zingt ook wat op de achtergrond mee, en we hebben Ivo als slide-gitarist die op onze vorige plaat ook al te horen was, dat is een oude bandvriend. Ruud, min of meer de schoonvader van onze gitarist, heeft de blazerspartijen voor zijn rekening genomen. Hij speelt normaal alleen jazz, maar op onze plaat heeft hij volledig de longen uit zijn lijf geblazen. Daarnaast hebben we gebruik gemaakt van een trompettist die we eigenlijk niet zo heel goed kennen, een via-via-kennis van de bassist.’ Wie de nieuwe Yukka-cd hoort (een aantal nummers is te beluisteren via de website www.yukka.nl) valt meteen op dat hij heel anders klinkt dan zijn voorganger. Jasper: ‘Met dit album wilden we ook echt op een andere manier werken. We hebben deze keer ook nagenoeg geen acoustische instrumenten gebruikt. De vorige plaat was vrij acoustisch van karakter, veel acoustische gitaren en strijkers. Voor deze plaat had ik oorspronkelijk ook veel ideeën voor strijkers, maar die zijn uiteindelijk vervangen door blazers, om de continuiteit tussen de nummers vast te houden. En er staan alleen electronische piano’s op, een Fender Rhodes, een Wurlitzer en een Hammond orgel. De vorige plaat was een beetje een kleine plaat. Het waren elf liedjes, vrij sober, van opzet, wel heel mooi, en als ik hem nu nog wel eens luister vind ik hem nog steeds erg goed. Maar de nieuwe plaat is echt ‘groot’, niet alleen in het aantal nummers, maar ook in de arrangementen, in de opbouw van dingen, in het mixen, het hele plaatje is groter. Als je nu een nummer luistert heb je ook echt aan het einde wel het idee, ja, dit is ook echt een nummer. Het is niet gewoon een liedje of zo, de intentie waarmee het is ingespeeld, ingezongen, geproduceerd, is duidelijk anders en dat is ook wel mooi als tegenstelling tot de vorige plaat.’ ‘Still’ klinkt overall heel erg soul-vol en soms zelf funky. Jasper: ‘Het allereerste idee voor een nieuw album was eigenlijk om een heel echt Motown album te maken, maar dan wel van deze tijd. De allereerste nummers die we schreven zijn wel geschreven met het idee ‘we gaan een motown-nummer maken’. ‘High’ en ‘Come to Me’ zijn de eerste dingen die we schreven, daar zit echt zo’n Motown-sound in. Na een stuk of vier, vijf nummers hadden we eigenlijk zoiets van: ‘zo, nu is het op’. We zouden nooit een heel album zo kunnen maken. Een aantal van deze nummers hebben het overleeft, maar alle nummers die we daarna geschreven hebben zijn toch wel anders, hoewel daar nog wel veel soul in zit. We maken ook gebruik van een klavinet, zo’n Stevie Wonder-ding, dat geeft ook al meteen iets van soul, we vonden dat daar goed passen. Maar we hebben het niet gebruikt met de opzet om d’r een soulding van te maken, het past er gewoon perfect bij, zonder dat we vooraf met elkaar bedacht hebben dat er meer soul in dit album zou moeten...’ Ondanks dat alle Yukka-bandleden een volledig baan hebben neemt de band toch wel een heel erg belangrijke plek in hun leven in. Jeroen: ‘Voor mij heeft het de band een behoorlijk centrale plek. Ik zou d’r zelfs veel meer tijd aan willen besteden, weer wekelijks repeteren etc. Die kleine optredens vind ik niet zo heel erg om te missen. Maar ik zou ook wel weer wat meer muziek willen gaan maken. Het afgelopen jaar hebben we wat minder gerepeteerd als daarvoor. Het is dan net een wagen die vast zit in de modder, die je weer aan de gang moet krijgen. Ik heb niet de ambitie om beroemd te worden of zo, ik vind het belangrijk om een goede plaat te maken, maar ik vind het ook wel leuk om op tv te zijn of om een videoclip te maken Als iemand zegt ‘dat gaan we doen’, dan ga ik dat ook zeker doen, dat vind ik leuk, en dan wil ik ook iets meer in beeld dan de vorige keer!’ (Yukka maakte voor de single ‘Don’t Be Sad’ van hun vorige album een videoclip – red). Jasper: ‘Ik hoef dat niet zo nodig meer, ik word er nog steeds mee gepest! Ik werk op een school met zo’n 1500 leerlingen die dat ding allemaal op de The Box voorbij hebben zien komen… Maar ook voor mij neemt Yukka een heel belangrijke plaats in mijn leven in. Het is op muzikaal gebied het enige continue ding waar ik in heb gezeten. En we liggen elkaar alle vier ook erg goed. Als je ziet wat we tussen ons vieren allemaal hebben overwonnen denk ik dat er een vrij hechte band is en dat we veel van elkaar pikken. We kennen elkaar door en door en we weten dat het wel goed zit. Gokverslavingen, relatieproblemen, klaplongen, van alles hebben we overwonnen. Het klinkt misschien heel oubollig, maar het is in zekere zin wel een soort van huwelijk wat je met elkaar aangaat als je zolang met elkaar speelt. En je moet ook gewoon tegen elkaar zeggen: en nu moet je je bek houden. Zodra dat binnen een band gezegd wordt kappen veel bands ermee, maar dat hebben wij al ver achter ons. En wat ik ook erg belangrijk vind binnen Yukka is dat ik mijn ideeën graag op cd zie verschijnen, dan kan ik het afsluiten en dan kan ik weer verder.’ Met het verschijnen van ‘Still’ is wat dat betreft weer een belangrijke stap gezet.