Spierballenrock met een vleugje symfo uit Twente. Jammergenoeg weinig origineel en vernieuwend. Maar dat is ook niet echt een vereiste is binnen dit genre. En zo staat Snakes and Sirens binnenkort dus op de pre-party van het Dynamo-festival. Eigenlijk is de titel van het cd’tje wel goed gekozen, want er gebeuren echt een paar afschuwelijke dingen. Zo is het cd-hoesje een pijnlijke herinnering hoe artwork niet moet zijn: Een sepia bandfoto van mannen in lange jassen. Op de achterkant poseren de heren zelfs op een soort van stortplaats. In plaats van de beoogde donkere sfeer op te roepen, doet dit nogal knullig aan. Jammer, want eerste indrukken zijn vaak het belangrijkst. Muzikaal gezien valt er gelukkig niet veel aan te merken op Snakes and Sirens. Er wordt degelijke (jaren ‘80) hardrock gespeeld met een belangrijke rol voor de toetsen. De instrumentbeheersing is dan ook ruim voldoende en de opnamekwaliteit is voor een huiskameropname zelfs verrassend goed. Met uitzondering van een paar leuke breaks ligt het tempo van de nummers niet hoog en kabbelt de muziek rustig door. De solo’s vormen dan ook de hoogtepunten en is het derde nummer opgebouwd rond een haast middeleeuws aandoend riffje wat snel in je hoofd gaat zitten. Daar staat tegenover dat de zang soms echt tenenkrommend is. Grootste bron van ergernis is het Nederlandse Engels wat er gebezigd wordt. Sinterklaasrijm in beperkt Engels is namelijk pijnlijk verstaanbaar en staat bol van de cliché’s. Daarbij is het stemgeluid van zanger Emiel wel stevig maar een beetje geforceerd. Dit heeft als gevolg dat de zanglijnen eerder gesproken worden en nergens echt melodieus zijn. En dat is echt een gemiste kans. Maar toch: Rock on! Snakes ans Sirens staat niet voor niets op de Dynamo pre-party! Snakes and Sirens spelen o.a. de volgende data: 6 Mei: Dynamo open air pre-party, Nijverdal 12 Mei: Disco Bays, Reutum 5 juni: Jamrock, Dronten