Ondanks dat het al de achtste keer was, en er dus al 8 X 5 dus 40 bands gestaan hebben, zijn er maar enkele bands die twee keer op een offensief hebben gespeeld. Vanavond speelde Shattered Hope voor de tweede keer, alle andere bands speelden voor het eerst. Er is dus meer dan genoeg aanbod in de regio van goede popmuziek, dat bleek zaterdagavond dus ook maar weer eens een keer. Toen de avond om 21.00 uur begon was het nog redelijk leeg in de zaal. Maar al snel vulde Atak zich en was de opkomst zoals bij de meeste offensieven, een man of honderd. Inclusief de vijf bandjes natuurlijk en als elke band dan nog dozijn fans meeneemt dan heb je een lekkere volle zaal. Oxy:gen En niet Oxygen zoals op de Atak-affiches verkeerd stond gespeld. Oxy:gen komt uit Oldenzaal en heeft daar een paar jaar geleden de kroegawards gewonnen. Is dit nou wat men Emocore noemt? Ik heb er niet zo veel verstand van maar ik vond het, emo of niet, een lekker bandje. Niet zo vernieuwend maar wel strak. En die drummer die kon er wat van. Omdat ik zelf drummer ben let ik toch altijd wat meer op het gemep en deze zwiepte de boel lekker op. Of zou dat de niet-drummers in de zaal ook zijn opgevallen? Ik vond hem de beste van de band. De rest mocht er ook best zijn, al mocht de zanger van mij nog wel wat meer de zaal “bespelen”, het was een beetje afstandelijk. Samengevat: Oxy:gen was een hele goede opener van het Lenteoffensief. Sweet candy kills Sweet candy kills is de band van ex-zangeres/gitariste Jacky van de band A.U.T.U.M.N. die afgelopen zomeroffensief nog optraden. Nog diezelfde avond splitsten hun wegen zich. En nu is ze dus terug met een nieuwe band. Haar zangstijl is hetzelfde gebleven, de liedjes wat minder punky en hier en daar zelfs wat sixties-garage-achtig. Ze gaven een goede show weg en de band heeft in Jacky een goede performer die de zaal om haar vinger windt. Zo gooide ze een pop, Candy genaamd, de zaal in voor een fan. Die mocht hem houden onder voorwaarde dat er mee gedanst werd en zo kreeg Sweet candy de zaal aan het dansen. Alweer een lekker bandje! Rik kaez Toen was het de beurt aan Rik Kaez die in het café van Atak mocht optreden. Rik Kaez was ooit de zanger van de sleazy rockband Baron Saturday. Die band is op sterven na dood maar Rik gaat door. Eerst maakte hij typische singer-songwritermuziek, nu noemt hij zijn muziek “punkrock-acoustics”. Zaterdag speelde hij op zijn akoestische gitaar en mondharmonica en een enkel nummer werd hij geholpen door een jongen die een mandoline (denk ik) en feedback bespeelde. Die feedback maakt hij door een kastje bij een versterker te houden. Rik Kaez eiste de aandacht in het café op, door zijn muziek heen praten, wat vaak in het café gebeurd, was onmogelijk en als het wel gebeurde was het niet storend omdat Rik lekker hard speelde. Over een paar weken gaat hij in New York optreden, het gaat dus goed met Rik Kaez! Supernova Supernova presenteerde deze avond officieel haar sterke tweede cd “Fate”. Op die cd werkt dit trio naast bas, drum en gitaren met toetsen en allerlei “geluidjes”. Live doen ze dat niet en ik was heel benieuwd hoe ze dat af zou gaan. Nou prima dus. Supernova speelde en strakke set met vooral de up-tempo nummers van “Fate” zoals de opener “Open” (toepasselijke titel hè?). Ook van hun eerste cd werden nummers gespeeld waarvan mij vooral “Say your name” opviel omdat hij zo lekker rockte. Supernova is gewoon een heel goede band die helaas veel te weinig optreed, maar ik geloof dat de heren zaterdag wel de smaak te pakken hebben gekregen en nu misschien weer wat vaker gaan spelen. Nu nog een goede platendeal. Excelsior, of is Volkoren toch misschien wat meer iets voor Supernova? Shattered Hope Afsluiter van dit Lenteoffensief was de Enschedese melodic metalband Shattered Hope. Ze maken stevige metal met grunts en zang. De zaal ging aardig mee, de haren gingen los en de nekken werden op- en neergezwiept. Lekker dat ze ook nog even een covertje speelden van Queen. “I want to break free”werd even lekker vermetald en dat vond de zaal ook leuk. Om iets over twaalven stopte Shatterd Hope en kreeg ik het sein om de avond af te sluiten en iedereen welterusten te wensen. Maar Shattered Hope was nog helemaal niet klaar. De beste nummers moesten nog komen zeiden ze later zelf. Maar twaalf uur moet het, vanwege vergunningen enzo, altijd schluss zijn in Atak. Boze band dus… Boos waren ze vooral op Supernova, want, toen de stage-manager van Atak al duidelijk aangaf dat de tijd voor Supernova er op zat zette bassist Wim gewoon nog een nummer in. Daardoor liep het wat uit en kon de laatste band, Shattered Hope dus, niet op de geplande tijd beginnen. Maar ze moesten wel gewoon om twaalf uur stoppen en hebben dus maar 25 in plaats van 30 minuten gespeeld. Dat was in hun ogen de schuld van Supernova. Ik heb na afloop geprobeerd dat wat te sussen. Supernova heeft dat natuurlijk nooit zo bedoeld en Shattered Hope moet vooral kijken naar het positieve van de avond, namelijk dat ze gewoon goed stonden te spelen en dat ze de zaal vermaakt hebben als afsluiter van het Lentoffensief 2005. Conclusie: Het niveau van dit offensief was weer goed. Geen enkele band was van een minder niveau en Supernova liet toch wel duidelijk zien de meest ervarene van de avond te zijn met hun geslepen set. Ik heb weer genoten en ik zal er dus 16 juni bij het zomeroffensief zeker weer zijn om mijn favoriete bandjesavond aan elkaar te praten.