De vorige editie van Rocksebarge was al even geleden. De organisatie had wat moeite met het vinden van een locatie. Uiteindelijk konden ze in het café Zeezicht terecht, een kroeg in het centrum van Haaksbergen die vrijdag behoorlijk vol was gestroomd voor drie Enschedese bandjes. Ik mocht dus zelf met mijn gitaarband Rückfallzieher spelen op dit sympathieke festival. Het duurde lang voordat de rest van het programma van Rocksebarge bekend was (Under Construction werd pas deze week toegevoegd) werd maar uiteindelijk wist de organisatie nog twee Enschedese bands te strikken: de Punkrockers van Under Construction en de metalband Innosin. Under Construction mocht de avond openen. Deze band speelt nog niet zo lang in deze samenstelling. Vandaar misschien ook de bandnaam? Onlangs wisten ze in Borne mooi wel weer een ronde verder te komen in de Pulse-contest. Enthousiast speelden ze hun set van eigen werk aangevuld met covers (“The lion sleeps tonight” en een nummer van Kane, dat niet zo paste bij de rest van hun repertoire). Het geluid was erg hard. ERG hard. En dat zou de hele avond zo blijven. Met name de zang viel door het lawaai soms een beetje weg. Inmiddels kwamen mijn bandmaatjes van Rückfallzieher ook binnen en ook onze fanclub had café Zeezicht gevonden. We hadden er al heel veel zin in maar eerst nog die vette metal van Innosin. Innosin had de avond ervoor nog de finale van de grote prijs van Drienerlo verloren van de April fools. Afgesproken werk volgens de leden van Innosin. En dat wil ik wel geloven. April fools is een coverband met UT-studenten, die speelden dus een thuiswedstrijd. Innosin steekt met kop en schouders boven hen uit. Ook deze avond lieten ze dat weer zien. Foutloos, en ook erg HARD, werden hun nummers neergezet. Met name de ruige stukken kon ik, en het publiek ook, waarderen. De met keyboard gespeelde “rustigere” stukken waren wel een welkome afwisseling maar die vond ik niet het sterkste. Enig minpuntje van de band vind ik de presentatie. Al was die wel weer een stuk verbeterd vergeleken met die keer dat ik ze op het Lenteofensief in Atak zag. Maar iets meer headbangen met losse haren en publieksopruiing moet toch nog wel. Toen Innosin na een uurtje klaar was mochten wij eindelijk. Eerst nog even ombouwen. Dat duurde eigenlijk nog best lang maar na zo’n twintig minuten konden we beginnen. O nee, Ric was nog niet zo ver. Toen hebben we het eerste nummer (Bauchgrippe) maar met zijn drieën gestart. Hij kwam er halverwege gelukkig bij. Het ging lekker. Van vakmanschap moeten we (ik vooral niet) het niet hebben maar wel van ons spelplezier. En dat hadden we! Haha! Onze eigen nummers kregen zelfs wat respons, een enkele Haaksbergse knikte met haar hoofd en een hier en daar tikte men met de vingers mee. Dat hebben we toch maar mooi bereikt! Toen we even voor twaalven eindigden met onze Duitse kraker “Rückfallzieher” kregen we de zaal echt helemaal mee. Of waren dat onze meegereisde fans die ik zag springen? Van te voren hadden we bedacht dat onze cover van AC/DC het vast wel goed zou doen in Haaksbergen. Vlak voor ons optreden vroeg de blonde hardrocker van de organisatie of we misschien ook covers speelden, en zo ja, misschien dan iets van AC/DC? Dat hadden we dus helemaal goed gezien! En zo speelden we, na een goedkeurend knikje van de blonde hardrocker, nog een toegift, natuurlijk de ACDC-cover “ Live wire”. Ja, dat ging er in als koek. Na afloop kwamen enkele Rocksebargers naar me toe om me te bedanken. Zoals een van het zei: “Die eing nummes fon ik bes mooi, moar het mooiste fon ik dattoch allemoal eindigde met ACDC!” En gelijk had hij. Bezweet en gewond (blaar op mijn hand) pakten we de auto’s in en reden we naar huis. Het was een mooie avond geworden. In de zomer ben ik weer van de partij. 14 augustus is de buiteneditie van het Rocksebarge festival. Luc “ von Rück” Tiehatten