Hij wordt er wel eens moe van. En gefrustreerd. Dat hij zich altijd moet verdedigen over zijn vermeende commercialiteit. En de ‘kat-uit-de-boom-kijk’ mentaliteit van veel mensen in deze regio, waardoor sommige bands en evenementen geen wortel kunnen schieten in Hardenbergse grond. Maar je zult Herman Potgieter, mede-eigenaar van Het Podium en De Troubadour, niet horen klagen. ‘Dit is mijn jongensdroom.’
Zelf luistert hij het liefst naar bluesrock en progressieve symfonische rock. ‘Zeg maar ‘de ouwe lullenmuziek’. Ik ben opgegroeid in de jaren zeventig en ik heb nog veel met die muziek van toen. Het hangt natuurlijk van het moment af wat ik thuis opzet. In een bepaalde periode zijn er cd’s waar ik veel naar luister, en die ik daarna zelden weer draai. Dat heeft iedereen. Maar er zijn een paar platen die ik altijd weer opzet.’
‘The Dark Side Of The Moon’ van Pink Floyd bijvoorbeeld. Volgens Herman een echte klassieker. ‘Dat is zo vernieuwend geweest in die tijd, en nog steeds zijn er bands die daarop teruggrijpen.’ Ook de platen van Led Zeppelin en het oude werk van Genesis vindt hij geweldig. En getuige een grote foto van The Beatles in zijn kantoor met uitzicht op de Vecht, mogen de platen van deze groep ook niet in zijn lijst van favorieten niet ontbreken. ‘Dat vindt ik één van de grootste bands ooit.’
De liefde voor muziek zat altijd al in hem, maar werken in de horeca was niet gepland. ‘Per toeval kwam ik in de jaren tachtig in ‘De Molenbar’ terecht. Dat was een chique cafeetje voor de upperclass. Stond ik achter de bar in driedelig pak cocktails te shaken,’ vertelt hij terugdenkend. ‘Maar al snel stond ik ook achter de draaitafel. Toen De Molenbar dicht moest vanwege plannen van de gemeente, ben ik in Celebrations (CB) gaan werken. Eerst als DJ en later als bedrijfsleider.’ De rest van het verhaal is bekend. CB werd De Stam en samen met zijn zakelijk partner, Jan Kremer, maakte hij plannen voor Het Podium.
Herman stelt dat het succes van Het Podium mede ontstaan is door hun goede samenwerking. Jan Kremer is de man achter de schermen. Hij doet onder meer de financiële kant en Herman regelt de PR, communicatie en boekingen. Want, zo vertelt hij lachend, ‘je moet je concentreren op de dingen waar je goed in bent.’ En een beetje trots mag hij best zijn, want zoals hij het zelf noemt, voor een uithoek als Hardenberg hebben best grote namen Het Podium reeds betreden.
In die uithoek zit zowel de kracht, als de zwakte erkent Herman. ‘Nieuwe hotte bands uit Amerika en Engeland, zoals bijvoorbeeld Franz Fredinand willen alleen in Paradiso optreden. Voor hen is alles buiten Amsterdam de provincie, met uitzondering van andere grote podia als 013 en Tivoli. We mogen blij zijn als ze meer dan één optreden in Nederland geven.’ Dan lijkt Het Podium de aangewezen plek. ‘Door de ligging bijten we elkaar namelijk niet.’ Ook de mond-op-mond reclame van bands die in Het Podium hebben opgetreden, werpt zijn vruchten af.
‘We zorgen altijd voor een ontspannen en gesloten sfeer achter de schermen. Er staan hapjes en drankjes klaar en we hebben wat extra voorzieningen voor de bands zoals bijvoorbeeld een wasmachine, droger en strijkijzer.’ Dat klinkt misschien vreemd, maar Herman vertelt dat de meeste bands er dankbaar gebruik van maken. ‘Veel buitenlandse bands zijn maanden op tournee. Rock ‘n’ roll is eigenlijk 90% wachten en anderhalf uur knallen op een podium. Het is soms wel een gek gezicht als een bekende metalband met zakken was aan komt zetten. Een ruige gast die dan netjes achter de strijkplank zijn kleren staat te strijken’, vertelt hij lachend.
Toen Het Podium nog in de kinderschoenen stond, moest Herman veel zelf regelen. Maar het geluk hielp af en toe ook een handje. ‘Billy The Kid had opgetreden en later zat ik met Edwin Jansen, manager van die band, in de kleedkamer. Hij vertelde dat hij een leuk bandje had dat graag wilde optreden. Of ik interesse had. Bijna niemand had nog gehoord van Kane. Maar vlak voordat ze een optreden gaven, braken ze door met hun eerste hit.’ Datzelfde gebeurde met Anouk, die destijds in De Stam optrad.
Tegenwoordig weten de meeste bands hem te vinden. ‘Ik krijg veel demo’s opgestuurd en telefoontjes. Helaas kan ik lang niet alles boeken. Ik heb het wel geprobeerd met bandjes als Ceasar en Darryl Ann, maar daar kwam misschien dertig man op af. Ook zou ik graag Beef en Relax tijdens het Ballonnenfestival in de tent laten optreden, maar ik ben bang dat het in deze omgeving geen 2000 mensen zal trekken. ’ Herman vind dat jammer, daardoor wordt wat hij kan bieden beperkt. Te meer ook omdat hij een van de weinige podia in Nederland is, die het zonder subsidie moet stellen.
Daarom is hij blij met De Troubadour. ‘Het is intiemer en daardoor is de sfeer mooier en gezelliger. Hier kan ik leuke dingen doen die in Het Podium niet kunnen. Zo komt Julian Sas binnenkort. Dat is een geweldige bluesgitarist.’ Ook is er eens per maand de Boogienight, met jaren ’70 & 80 disco en organiseert hij sixtiesavonden. Verder wil Herman een plaats bieden aan stand-up comedy. ‘Een aantal maanden geleden was Boom Chigago hier en ze komen terug. Het is een groep van vier mensen die improvisatiecabaret doen. Het draait om de wisselwerking met het publiek, dus elke show is anders.’
Maar Herman heeft meer plannen. Hij is bezig een club jonge mensen om zich heen te verzamelen. ‘Ik sta altijd open voor suggesties of kritiek’, laat hij weten. ‘Ik ben continu bezig met het verzinnen van nieuwe dingen, maar ik wil ook graag interactie met mijn doelgroep. Voor hen moet het tenslotte leuk zijn.’ Dat in Hardenberg weinig valt te organiseren verwijst Herman naar het rijk der fabelen. ‘Als je iets wilt, moet je precies weten wat je wilt en een goed plan indienen. Bovendien is de mentaliteit van de gemeente de laatste jaren iets verandert. Hardenberg heeft tegenwoordig een centrumfunctie in deze regio en wij proberen daarin te participeren.’
Voor wie nog dacht dat het aanbod van Het Podium alleen bestaat uit Metal en Rock heeft het mis. Zo verwacht hij dit jaar Paul Carrack, een goede soulartiest. En de oude bluesgigant Bo Diddley. Ook Poco staat op het programma en hij is in onderhandeling met Slipknot.
Herman Potgieter van Het Podium heeft nog genoeg plannen
Van cocktails shaken voor upperclass naar verwezenlijking van jongensdroom
Podium Hardenberg weet al sinds een jaar of 5 grote bekende acts naar het verre oosten te halen. Wat beweegt bands om helemaal hier hun ding te komen doen en misschien nog interessanter: wat beweegt de mensen werkzaam voor het Podium om hier hun tijd en energie in te stoppen?