Een dikke tien jaar geleden verschenen de knapen van DAAU voor het eerst op de Nederlandse podia. Onder de vleugels van bands als dEUS (waarvoor ze zelfs een uitstekende cover van Suds & Soda mochten maken voor een single-release) en Moondog JR (later Zita Swoon) reisden ze het hele land door en wonnen een groot publiek voor zich met hun aanstekelijk mix van klassiek en folk (met invloeden van Bach tot Balkan). Niet lang daarna stonden ze zelf, nog steeds blootvoets, als hoofdact op de diverse podia die ons land rijk is. Bij de release van elk album werd ook het poppodium Atak aangedaan, waar ze in de loop der jaren ook een vaste schare liefhebbers opgebouwd hebben. Het was dan ook niet echt verwonderlijk dat een flink aantal mensen gisteravond de weg naar de Enschedese ‘poptempel’ wisten te vinden. De voeten van de bandleden zijn inmiddels geschoeid, maar het enthousiasme waarmee ze hun muziek brengen is nog steeds onveranderd. Na een ietwat mindere periode, waarin ze het experiment zochten met het gebruik van electronica, zijn we weer helemaal terug bij het begin: veel redelijk uitgesponnen stukken met volop ruimte voor improvisatie waarbij de band elkaar nauwlettend in de gaten houdt en elkaar fantastisch aanvoelt. Na enkele nummers werd het kwartet uitgebreid tot een sextet, en de toegevoegde contrabas en drums zorgden voor een extra laag aan de composities die het geheel nog meer diepte gaf. Het publiek liet zich gewillig meeslepen met deze composites vol emotie en melancholie. De vele wisselingen in ritme en dynamiek en ruimte voor diverse solo’s zorgden er voor dat het publiek zich geen moment verveelde. DAAU bewees ook nu weer dat het een live-band pur sang is. Het mag dan misschien allemaal niet meer zo heel verrassend en anarchistisch zijn als tien jaar terug, onderhoudend is het zeker! (Fotografie: Ron van den Boom)