Gemengd publiek Toen ik binnenkwam speelde in het café een rapformatie van drie jongemannen van een jaar of dertien schat ik. Best goed eigenlijk, vooral doorgaan jongens! Later verkochten ze hun cd voor €5,55 voor Azië. Alleen hun naam heb ik niet kunnen achterhalen. Volgens mij stonden ze ook niet op het schema dat ik kreeg uitgereikt. Toen ik in de zaal kwam viel me pas op hoe druk het was. En ook dat er een ontzettend gemengd publiek op dit benefiet af was gekomen. Jong (heel jong!) en oud, autochtoon en allochtoon, de zaal was bomvol. Toen begon Boh Foi toch. De Achterhoekers draaien al heel wat jaren mee en hebben dus ook al leren omgaan met Willy (Oosterhuis, van RTVOOST) die het geheel aan elkaar uit de nek kletste. Ik denk niet dat de meisjes in de zaal Boh Foi Toch echt begrepen maar er werd wel gedanst en bij een wals werd er zelfs ingehaakt en meegedeind. Boris De soundcheck daarna duurde erg lang, daardoor liep de hele avond nogal uit. Gelukkig vermaakte het dweilorkest “Bèntels kabaal” ons tussendoor. Maar na lang wachten begon Willy dan toch met zijn aankondiging van superster Boris. Boris werd speciaal voor deze gelegenheid begeleid door Band of Glory. En dat deden de heren en dames van Band of Glory supergoed. Wat een goede muzikanten. Afijn, Boris speelde zijn twee hits, afgewisseld met “Get up, stand up” van Bob Marley en wilde weer vertrekken. Maar dat vonden de bakvissen in de zaal toch wel erg kort en na overleg op het podium werd besloten nog één nummertje te doen. Willy riep ondertussen dat hij wel genoeg Boris had gezien maar dat werd hem door de meisjes niet in dank afgenomen. Boris besloot met het van de Black Crowes bekende “Hard to handle”. Boris was de één van de weinigen die het af en toe nog had over waarom we hier waren, hij liet ons allemaal een V-teken maken om solidariteit te betuigen. De respons was matig. Boris was gewoon goed, hij zong goed en hij leidde de band goed. Jammer van die gillende meisjes, maar ach, alles voor het goede doel zeg maar. Holsappel Na Boris speelde Holsappel. De bakvissen bleven staan (met de rug naar Holsappel toe!) en hij begon. Het eerste nummer droeg hij op aan zijn zusje die blijkbaar ten tijde van de ramp in het getroffen gebied was maar die weer heelhuids terug was gekomen. Het liedje ging ook over zusjes en over wat hen allemaal kan overkomen. Nadat Holsappel nog een nummer met Band of Glory had gespeeld kroop hij in de huid van wijlen Herman Brood om Brood’s gitarist en songschrijver Dany Lademacher te gaan begeleiden. En dat deed Holsappel zo goed dat je zou denken dat hij een zoon of een jong broertje van de oude meester is. Lademacher was trouwens ook erg goed. Echte kwaliteit stond hier op het podium en de zaal, de meisjes waren weg, vond het geweldig. Lademacher en co speelden gewoon de hits en sloten natuurlijk af met “Saturday Night”. Magic fish De grootste verassing van de avond was voor mij Magic Fish uit Dinxperlo. Bijzondere muziek (Adrian Belew/Primus/Zappa-achtig) maakten ze en een bijzondere performance gaf de zanger/gitarist. Hij gaf zich echt helemaal en maakte weirde bewegingen en speelde vreemde vloeiende soli op zijn gitaar. De bandnaam is goed gekozen, het wás magisch en hun spel was vloeiend als een vis. De band blijkt al jaren te bestaan maar is pas sinds kort weer bezig, volgens de zanger omdat hij rugproblemen had. Een ontdekking (voor mij dan), Magic Fish. Dansen Vervolgens speelde Guitar Ray nog in de grote zaal zijn bluesding en ook dat viel in de smaak bij het publiek. In het café speelde daarna Etno Seraj. Leden van de band zijn onder ander afkomstig uit Macedonië en Bosnië en woonachtig in Enschede. Ze speelden schitterde traditionele muziek en kregen het café aan het dansen! Dat lukt de Enschedese folkband Filthy Nelly ook, zij het wat minder uitbundig. Weer een feestband, en dat terwijl de aanleiding van deze avond toch zo treurig is. En is dat erg? Ik denk het niet. Zoals Holspappel eerder op de avond al zei: “Veel plezier nog op dit feest voor 150.000 doden!”. Ottoboy En toen ging mijn trein en dus heb ik helaas Ottoboy-the-one-man-trash-band en Cafébar 401 en nog veel meer gemist. Maar dit hoorde ik nog wel bij de garderobe: “Hoe laat speelt Ottoboy?” “Komt Ottoboy dan ook man? “Ja man, alleen het loopt allemaal zo uit” “Ik zag hem op Dollypop, te gek man! Hij sloeg zelfs z’n gitaar stuk!” “Het mooiste aan Ottoboy vind ik nog wel dat hij zo gewoon is gebleven”. Ja, juist maar die gewone Ottoboy heb ik dus gemist maar hij zal ongetwijfeld wel weer goed hebben gespeeld, zeker met twee van deze fans in de zaal. Opbrengst De entree van de avond bedroeg vijf euro en dat gaat allemaal naar giro 555. Ook de horecaopbrengst is voor het goede doel. Maandag maakt Metropool bekend hoeveel de totale opbrengst is. Fotografie: Ron van den Boom